H 2

De geur van chloor in het water, vulde mijn neus als ik de kleedkamers uitloop naar de douches. Het voelde goed om weer wat mannelijks aan te trekken, maar om nou nu te zeggen dat ik aantrekkelijk was, nee.
Ik lette redelijk op mijn lichaam, iets te veel waardoor ik ook de calorieen op de verpakkingen begon te lezen. De gangen naar de kleedkamers, waren altijd de punten, waar ik me ongemakkelijk begon te voelen.
Al die kleine kindertjes die naar hun les gingen en de grotere mannen waarbij je eerst goed moest kijken of je wel eenigzins huid zag. Beschamend liep ik naar de douches en spoelde me af met het warme water.
Ik steek mijn handen in mijn haren om het overtollige water weg te laten spoelen, als mijn vrienden de ruimtes in kwamen lopen. Ze keken me kort aan, maar gaven
me verder geen aandacht.
'Zeg Twen, ligt het aan mij of heb je een nieuw kleurtje?' vroeg een van de jongens met een glimlach op zijn gezicht.
Ik trek mijn handen naar beneden en haal er een nog net door mijn voorste lokken. 'Nou...Ja...Het is voor een theaterstuk,' loog ik zacht, zwijgend. Ik wilde zeker niets zeggen, dat ik mijn haar blondeer vanwege de felheid van mijn moeder.
'Het is niets voor jullie om ineens naar mijn haar te vragen,' zei ik wat me opviel bij de jongens. Een van de drie haalde zijn schouders op.
'Het valt gewoon teveel op en ik moest het een keer vragen.' Ik wist niet wat er met de jongens was, meestal zeiden ze niks over mijn haar of uiterlijk. Misschien dachten ze dat ik een met handje zwaaiend en huppelend door de ruimte, omdat ik nou net op jongens val, persoon was.
Ehm..nee, ik val niet op jongens, ben geen huppelende met handje zwaaiende jongen. Bij het idee al moet ik kotsen.
Ik bleef de drie jongens strak aankijken en liep bij ze weg.
De trainer kwam al naar me toe en bleef bij me staan. Zijn mond ging langzaam open, waar een kreunend geluid uit kwam. 'De trainingen gaan vandaag niet door, het bad is gereserveerd door de schoonzwemmers,' zei hij en ik keek hem met opgetrokken wenkbrauw aan.
'Menneer, ik moet echt trainen,' zei ik serieus. Ik wilde liever niet terug naar mijn ouders die gezellig bordspellen willen gaan spelen. De trainer zuchte en schudde toch zijn hoofd.
'Sorry, maar we zullen volgende week uurtje extra trainen.' Ik zucht zelf ook en nam de weg door de douches terug naar de kleedkamers. Iemand floot van achter en ik draaide me geschrokken om.
Ik keek in het gezicht van mijn ploeggenoot. Lenny was het type dat je aardig moest vinden, anders laat hij je gewoon staan en dreigd hij je tot je ook maar iets aardigs hebt gezegd.
Ooit had ik hem geslagen, waarom? Omdat hij me uitschold voor trut.
Niemand, maar dan ook niemand noemt me trut. Ik mag dan een jongen in meisjeskleding zijn of die gast die huppelt door de gangen, maar ik ben geen trut. Het is ook niet echt gepast bij een jongen van zestien.
'Wat wil je?' sis ik. De mond van Lenny kwam al in de O. vorm.
'Oooh, ik wist niet dat trutjes kwaad werden. Ben je uigeschoten tijdens het verven?' Ik voelde hoe mijn lichaam begon te koken. Ik bleef zo recht mogelijk staan en draaide me niet eens om.
Ik had mazzel dat ik mijn nagels had geveild voordat naar school ging.
'Oooh Twen, zeg eens wat?' Bleef hij maar vragen. Ik werd niet goed van hem. Mijn lip begon te bloeden doordat ik er te hard op beed.
Dit was de druppel, ik draaide me om en beende naar de lange jongen en bleef zo recht mogelijk staan. 'Ik weet niet wat jij trut noemt, Lenny. Ik kan het je wel laten zien maar dan geef ik niet het goede voorbeeld aan de kinderen. Ik mag er dan wel als meisje uitzien, maar ik ben gewoon een jongen,' riep ik kwaad, waardoor de ogen van Lenny groot stonden van verbazing.
De meeste keken verbaast naar ons om. Ik schonk geen aandacht aan de meeste hier, ik wilde dit gewoon afhandelen.
Lenny verplaatste zich en knikte naar me. 'Laat zien dan?'
Ik voelde dat ik het begon te verliezen. Ik slik en kijk naar de rest van het zwembad. Wat moest ik doen? Ik kon hier niet zomaar mijn mannelijkheid laten zien aan een gehele zwembad.
Ik liet mijn blik langzaam naar mijn zwembroek glijden en ik kon het niet laten om die heuvel tussen mijn benen aan te kijken.
Ik slikte en draai me gewoon om en nam opnieuw de weg naar de kleedkamers. Ik laat niemand onder bevel iets zien wat prive is.