O15. Cameron Daniel Rodriguez

Ik klopte op de deur van Elise en keek wat onrustig op mijn horloge. De deur ging open en Elise keek me verbaasd aan. 'Hoe weet je waar ik woon?' Zei ze zacht. 'Uhm geen idee, het leek heel bekend' zeg ik. 'Ssttt, mijn ouders slapen' sist ze. 'Oh ik ga wel weer dan' fluister ik. 'Neenee, blijf' zei ze twijfelend. Ik liep zo stil mogelijk naar binnen en bekeek hoe Elise de deur dicht deed. Ze hield haar wijsvinger voor haar lippen. Ze pakte mijn hand en trok me mee naar haar kamer. Ze sloot de deur achter ons en zuchtte zacht. 'Wat kom je doen' zei ze. 'Ik wilde niet alleen zijn' zei ik. 'Alleen?' Zei ze verward. ´Ja´ zuchtte ik zacht. Elise keek me met grote ogen aan en ging naast me zitten op het bed. ´Je wilt niet alleen slapen?' zegt Elise. Ik knik en pak haar hand vast. 'Maar als je niet wil dat ik hier slaap ga ik wel weer hoor' zei ik. Ik staarde recht voor me uit en wreef met mijn duim over haar hand. 'Je mag best blijven slapen' zei ze zacht. Ik keek haar aan en glimlachte. 'Ik raak je niet aan hoor, wees maar niet bang' zei ik twijfelend. Elise lachte zacht en keek vervolgens naar haar make-up tafel dinges. 'Ga maar verder waar je mee bezig was hoor' zei ik. Elise staat voorzichtig op en gaat achter de tafel zitten. Ik leunde tegen de kussens aan en trok mijn schoenen uit. Ik keek hoe Elise haar make-up er aan het afhalen was. 'kan je het zien' grinnikte ze. 'Ja hoor, komt goed' Zei ik. Oeps betrapt..
Hoezo slapen je ouders eigenlijk al?' zeg ik. Elise haalt haar schouders op en kijkt wat suffig voor zich uit. 'En van wie was die kamer naast jou?' zei ik. 'Is dit een kruisverhoor of zo iets ?' zuchtte Elise. 'Ik ben gewoon nieuwsgierig oke?' ik keek Elise wat doordringend aan. Maar ik kon niets van haar gezicht af lezen. 'Mijn broer' zei ze uiteindelijk. 'Ken ik hem?' zei ik. 'Cameron, hou er over op oke' zuchtte Elise. 'Sorry hoor' Ik besloot er maar niets meer over te zeggen aangezien het een gevoelig onderwerp leeg. Elise stond op en liep naar haar kleding kast. Ze opende de eerste deur en mijn mond viel open. 'Wow zie ik dat goed' Ik sprong op en liep naar de kast, ik trok er een trui uit waar de handtekening van Wayne Gretzky. 'Wauw' piepte ik. 'Ken je hem?' zei Elise verbaasd. "welke hockey fan kent hem niet?' riep ik. 'Euhm als het goed is een ijshockeyer met geheugenverlies' zei Elise. Ik keek haar geschrokken aan en hing de trui terug. 'Hoe weet ik dit nu weer' zei ik zacht. 'Maakt niets uit, dit is alleen maar een goed teken toch?' Elise pakte mijn handen vast en keek me aan.
ik knikte en liet haar handen los. Elise sloot de deur en opende een anderen. Elise trok zonder iets te zeggen haar kleren uit. Mijn mond viel zowat open toen ik naar haar lichaam keek. Elise pakte op haar gemak een shirt uit de kast en liep naar de andere kant van de kamer. Mijn ogen bleven haar volgen en uiteindelijk merkte Elise mijn aanwezigheid op. 'Ow, uhmm' grinnikte ze. Ze trok het shirt over haar hoofd en liep richting het bed. 'Sorry' lachte ze. Ik schudde mijn hoofd en keek haar lachend aan. 'Dat maakt mij echt niets uit' ik stond op en trok mijn shirt over mijn hoofd heen. 'wil je iets om in te slapen?' ze Elise. 'Wat denk je zelf?' grapte ik. 'Uhm ja sommige jongens willen dat wel oke' zei ze zacht. Ik schudde mijn hoofd en trok mijn broek uit. Ik kroop in het bed en gooide de dekens over me heen. 'Dat kan natuurlijk ook' zei Elise zacht. 'Slaaplekker' Ik drukte een kus op haar voorhoofd en draaide me weer om.

Ik opende mijn ogen en schrik een beetje van mijn houding. Ik kwam voorzichtig overeind en haalde mijn arm weg. Ik ging op de rand van het bed zitten en keek even naar de foto's op het nachtkastje. Elise had een prachtige gala jurk aan en ze stond naast een jongen die ik maar al te goed kende. Waarom heeft ze niet gezegd dat ze met Liam gedated heeft. Ik stond op en trok mijn kleren aan. 'Goedemorgen' zei Elise zacht. 'hoi' ze ik wat bot. 'Zo en wat is er met jou aan de hand?' zei ze. Ik draaide om en tilde de foto op. 'Liam ja?' zei ik. Elise moest lachen en keek me aan. 'Wat is hier nu weer grappig aan' zei ik boos. 'Als je iets met Liam gehad hebt kon je dat me echt wel gewoon zeggen oke?' zei ik. Ik trok mijn shirt over mijn hoofd en zette de foto terug. 'Doei' zuchtte ik. 'Cameron wacht is heel even' zei Elise streng. 'Ten eerste, ik hoef jou helemaal niks te zeggen als ik dat niet zou willen, En ten tweede, Liam is mijn broer' zei Elise. Ik keek haar verbaasd aan en zuchtte diep. Ik liep de kamer uit en bleef even in de gang staan. Verdomme had ik dit weer zeg. Ik ging tegen de muur aanzitten en was een tijdje stil. 'Liam stop' grinnikte een bekende meisjesstem. 'Ik kus je gewoon graag' hoorde ik Liam zeggen. Meen je dit? Emily was momenteel hier, bij hem in zijn bed.. ik stond op en liep de trapt af. Dit kon ik er allemaal niet bij hebben nu. Het enigste was ik nu nog wilde is Dylan verslaan.