Chapter O1
|| Jennifer Mortez ||
Zuchtend loop ik de klas in aangezien de bel gaat. School begint. Ik volg de studie voor journalist, wat ik al wil worden sinds ik een klein meisje was, en nu nog steeds maar al te graag. Het is de eerste les na de zomervakantie en dit was mijn eerste dag op een nieuwe school, en met een nieuwe studie. In de klas aangekomen zie ik dat de meeste mensen al een plek hebben uitgezocht en dat een heleboel mensen elkaar al kennen. In tegenstelling tot mij, ik woon nog maar sinds begin deze zomervakantie in Londen, en ik heb in die tijd weinig mensen leren kennen. Natuurlijk, ik wil journalist worden, en moet mensen gaat interviewen, maar buiten dat ben ik niet zo’n prater. Ik ben veel liever alleen en op mezelf, ik vermaak me wel
Zoekend kijk ik de klas rond, er zijn nog twee plekken vrij. Eentje naast een jongen, ik schat hem even oud als mijzelf. Hij ziet er een beetje vreemd uit, volgens mij is hij homo. En nee, ik heb niks tegen homo’s, ik vind ze juist heel erg leuk. De andere plek is naast een meisje, dat net als mij volgens mij nog niemand kent. Toch besluit ik om naar de tafel bij de jongen toe te lopen. ‘’Is deze plek vrij?’’ Vraag ik zodra ik bij de tafel ben aangekomen. Hij knikt, en steekt zijn hand naar me uit. ‘’Thomas’’ Glimacht hij. ‘’Jennifer, maar de meeste mensen noemen me Jenni’’ Ik zet mijn tas op de grond neer en neem plaats naast Thomas.
‘’Waar kom je weg? Je hebt een licht accent’’ Vraagt Thomas aan me, we zijn ongeveer halverwege deze les en ik weet al een aantal dingen over hem. Zo valt hij inderdaad op jongens, woont hij ongeveer twee straten bij mij vandaan samen met zijn beste vriendin en is hij 18 jaar oud. ‘’Ik kom uit Australië’’ Antwoord ik hem. ‘’En daarvoor heb ik nog 8 jaar in Nederland gewoond.’’ ‘’Dus, 8 jaar in Nederland, 9 jaar in Australië en nu Engeland?’’ Vraagt hij me nog een keer voor extra duidelijkheid. ‘’Precies’’ Glimlach ik. In totaal ben ik nu denk ik 11 keer verhuisd, elke keer had mijn vader een andere baan, of moest hij verplaatsen en nu leek het me wel wat om een leuk huisje voor mijzelf op te zoeken.’’ Hij knikt. ‘’Heel slim’’
Ik sta op van mijn stoel, de eerste dag op deze school zit er op. Thomas had gevraagd of we samen naar huis konden lopen, en in het vervolg ook samen naar school te kunnen gaan. Natuurlijk had ik daar positief op geantwoord. Thomas is een aardige jongen en misschien moet ik toch maar eens wat vrienden gaan maken voor de verandering. Bij mijn kluisje aangekomen pak ik mijn jas en mijn sjaal. ‘’Jenni!’’ Hoor ik Thomas al roepen, snel draai ik mijn kluis op slot met de bijbehorende sleutel en draai ik me om. ‘’Hey Thomas’’ Grinnik ik. ‘’Ready to go?’’ Meteen knik ik en loop ik samen met Thomas het school gebouw uit, richting onze huizen. ‘’Tot morgen Thomas!’’ Glimlach ik zodra ik naar rechts moet en Thomas blijkbaar naar links. ‘’Tot morgen!’’
Er zijn nog geen reacties.