1.1 My winged dreams

"Dina?!?" Hoor ik Amy al vanaf de gang roepen waardoor ik even in de lag schiet. Ik ga recht op zitten op bed en wacht tot Amy de kamer in komt gestormd.
"Wat me nu weer is gebeurd!" Zegt Amy nog nahijgend van het rennen terwijl ze op haar bureaustoel gaat zitten.
"Haha, hoe kan jou toch altijd alles gebeuren? Waar was je eigenlijk voor de les? Ik kreeg al een hele plek van meneer McCalligain omdat je er niet was!"
"Sorry, maar ik was bezig!"
"Waarmee?"
"Met van alles. Maar dat is niet belangrijk!" Heigt Amy nog steeds een beetje terwijl ze een slok water pakt. Amy is altijd super langdradig wat me soms wel irriteert, maar ze is mijn beste vriendin. Daarom delen we ook een kamer.
"Vertel nou waarom je net als een gek binnen kwam gestormd!" Lach ik zodat Amy verder gaat.
"Ik was eerst naar de bieb gegaan voor mijn onderzoek te beginnen voor geschiedenis, en toen ben ik de tijd uit het oog verloren. En toen ik merkte hoe laat het was had het al niet meer zin om naar de les te gaan, dus ben ik naar de binnenstad gegaan. Ik ga mijn werkstuk over The Big Ben, om al eens even rond te kijken en foto's te maken en zo…" Begint ze te vertellen.
"En toen kwamen er honderden kaboutertjes naar buiten gerend?" Grap ik zodat Amy weet dat ze weer allemaal overbodige informatie geeft.
"sorry, er kwam op een begeven moment een vrouw naar me toe die me dit gaf!" Zegt Amy dan blij terwijl ze me een blaadje aan geeft.

Als ik het blad open vouw blijkt het een soort affiche te zijn. Een last minute show voor one direction?
"En waarom gaf ze dit aan jou?" Vraag ik aan Amy, omdat ik het hele verhaal een beetje vaag vind. Als Amy het jasje van haar school uniform open maakt en ik het 1D shirt zie wat ze aan heeft onder het school uniform begin ik te lachen.
"De vrouw zij dat er bij de O2 een plekje vrij kwam, en dat ze daar gaan optreden."
"Wanneer?"
"komende donderdag, daarom zijn ze ook allemaal extra reclame aan het maken en zo." Verteld Amy terwijl ik mijn laptop er bij pak en naar de site van het concertgebouw ga om te kijken of het wel allemaal klopt. En inderdaad, komende donderdag een optreden van One Direction!
"Hier moeten we naartoe gaan!" Gil ik nu even hard als Amy toen ze door de gang rende net.
"Ik weet het! Hoe duur zijn de kaartjes?" Schreeuwt Amy nu ook weer helemaal blij.
"70 pond, exclusief service kosten, dus 75 pond in totaal."
"Kunnen we dat missen?"
"Voor One Direction? Natuurlijk!" Roep ik blij terwijl ik via de site kaartjes ga bestellen.

Zodra het bevestiging mailtje binnen is printen we meteen de kaartjes uit en prik die op ons prikbord, nog 2 dagen! We moeten wel een paar lessen overslaan, maar daar komen we wel over heen. Amy en ik kunnen over niets anders meer praten, 's nachts kom ik slecht in slaap omdat ik zo super veel zin heb ik het concert. Ik ben nog niet super lang fan van One Direction, en sinds dat ik fan ben hebben ze nog geen concerten gehad hier in de buurt.

Op donderdag ben ik een stuk vroeger wakker dan dat ik normaal wakker word. Nog voordat Amy wakker is zet ik al wat muziek op van de beste band ooit waardoor Amy ook wakker schrikt. Ik ga me snel douchen zodat Amy ook nog tijd heeft om te douchen. Terwijl Amy aan het douchen is ben ik me al aan het bedenken wat ik vanavond ga aantrekken. Voor school moeten we een schooluniform aan dus we moeten ons straks helemaal om kleden. Terwijl ik het rokje, de blouse en blazer aan trek om naar school aan te doen leg ik een skinny jeans en een shirt van One Direction al op bed neer, om straks aan te doen.

Tijdens de lessen kan ik me totaal niet concentreren, ik ben zo opgewonden voor straks, dan ik niets mee krijg van de lessen. Toen Amy en ik het tegen onze vriendinnen vertelde dat we vanavond naar een concert gaan van One Direction waren ze zo jaloers en toen ze zelf kaartjes wilde kopen bleek het al helemaal uitverkocht te zijn, blijkbaar hadden Amy en ik een van de laatste kaartjes. Na biologie blijven Amy en ik iets langer in het lokaal hangen zodat we als laatste van de klas naar buiten lopen. Terwijl de rest links af gaat, richting het maatschappij lokaal rennen wij snel de andere kant op, richting de trap die naar de kamers gaat. Het school gebouw is super groot, vroeger was het een klooster. Op de begane grond bevinden zich alle klaslokalen, op de andere verdiepingen de slaapkamers van de studenten.

Snel rennen we door naar onze kamer terwijl we alle leraren ontlopen en kleden ons snel om. We kleden ons snel om, doen onze haren en make-up. Ik stop de kaartjes nog in mijn handtas voordat we gaan. Door de week mogen we als scholieren niet het gebouw verlaten als het niet voor een speciale schoolapdracht is dus moeten we weg sluipen. Stilletjes lopen we naar de andere kant van de gang, naar kamer 127 waar Amy snel op de deur klopt. Precilla maakt de deur open en snel stormen we naar binnen.
"Het is 1 pond per persoon." Zegt Precilla onverschillig terwijl ze weer aan haar bureau gaat zitten. De kamer van Precilla ligt aan de brandtrap en voor een vergoeding mogen we die gebruiken. En voor dit soort dingen heb ik die twee pond er zeker voor over. Amy grabbelt even in haar tas en haalt er dan wat kleingeld uit wat de in een grote pot vol kleingeld doet.
"Kamer 113 he?" Vraagt precilla nog voordat ze het raam voor ons opent en we kunnen gaan. Blij knikken we hevig terwijl we voorzichtig naar buiten klimmen.
"Hoe laat denken jullie terug te zijn?" Vraagt Precilla nog voordat ze het raam weer sluit.
"Uhm, ik denk rond 12 uur altijd wel." Zeg ik nog even snel, het optreden begint om 8 uur, dus voor 12 uur zijn we altijd wel terug.

Zo stil mogelijk lopen we via de stijlen wenteltrap naar onder die uitkomt aan de zijkant van het gebouw. Onder lopen we via de smalle steeg helemaal rondom het gebouw zodat we niet langs de hoofdingang komen. Snel rennen we naar de metro die ons richting de binnenstad brengt waar we eerst nog even wat gaan eten. Als we dat op hebben, en hebben gepind gaan we richting de O2 waar het al druk is. Maar volgens Amy, die al vaker naar een concert gegaan is valt dit nog heel erg mee. Al snel worden de deuren open gedaan en kunnen we naar de zaal lopen. Een beetje verward lopen we achter de menigte aan.
"Is de grote zaal niet die kant op?" Vraag ik aan Amy terwijl we voor mijn gevoel totaal de verkeerde kant op lopen.
"uhu, maar ze spelen in de kleine zaal!" Zegt een meisje dat even naast me komt lopen.

Het optreden begint iets te laat, maar dat maakt me niets uit. Zodra de ongelofelijk mooie jongens het podium op komen en beginnen te zingen schreeuw ik de longen uit mijn lijf en zing ik met volle borst mee. Uiteindelijk zijn we nog redelijk vooraan geëindigd. Een beetje aan de linkerkant van het podium met nog 2 rijen meisjes voor ons.
"Kom, we gaan bij het hek staan!" Schreeuwt Amy in mijn oor halverwege de set. Dan zonder seintje of iets probeert ze me mee te trekken door de twee reien springende meisjes heen, wat niet zo makkelijk gaat. Amy geeft iemand een elleboogje zodat ze aan de kant gaan, maar dat pakt niet zo goed uit. Voor ze het in de gaten heeft krijgt Amy een vuist in haar gezicht en begint iedereen om mij heen te vechten. Ik probeer overeind te blijven staan zonder geraakt te worden. Maar dan blijk ik een groter probleem te hebben, Amy is knock-out geslagen! Ik begin te gillen, net zoals een paar meisjes om mij heen. Alles gaat super snel en voor in het in de gaten heb word een bewusteloze Amy over het dranghek gedragen door de EHBO. Als ik achter haar aan wil gaan over het drang hek word ik tegen gehouden.
"Ik moet met haar mee, ik kan haar niet alleen laten!" Schreeuw ik zo hard als ik kan in het oor van een van de EHBO'ers.
"Je kan haar straks ophalen in de ziekenboeg!" Is het enige wat ik terug krijg.

Een beetje versteld blijf ik aan het dranghek staan, Amy nakijkend die ondertussen op een brandcard word weg gedragen, ik sta in ieder geval vooraan. Nu om Amy mokken heeft niet veel zin omdat ik toch niets voor haar kan doen op dit moment. Ik kan er maar net zo goed van genieten. Ik richt mijn aandacht op de jongens op het podium en ga weer vrolijk mee zingen. Het hele optreden is geweldig, volgens mij keek Harry zelfs een keertje naar mij!