2.4 To(get)her

De volgende dag mocht hij er alweer vroeg uit voor de fotoshoot die ze hadden, gevolgd door een gesprek met hun agent. Zijn leven begon weer een normale wending aan te nemen en zijn dagen zouden weer gevuld zijn met werk, wat zijn gedachten misschien van Hailey af konden halen. Al rekende hij daar niet te veel op, op het moment leek niets zijn gedachten van Hailey af te kunnen halen.
Nadat hij zich had gedoucht, stond hij in de keuken te wachten tot het water kookte en zijn brood uit de broodrooster sprong. Alle minuten waarin hij moest wachten werden gevuld met herinneringen, gedachten, aan Hailey. Zijn hele lichaam leek om haar te schreeuwen, om haar handen op zijn wangen te voelen, haar armen om zijn middel, haar haren kietelend in zijn nek. Om haar weer te horen lachen, haar ogen te zien sprankelen en haar heerlijke ochtendstem te horen waar ze zelf zo'n hekel aan had.
Het geroosterde brood haalde hem uit zijn gedachten door omhoog te springen en deze legde hij op een bord neer waarna hij ze met boter besmeerde. De waterkoker gaf aan dat die klaar was en hij schonk zichzelf een kop thee in, waarna hij aan het kookeiland ging zitten en rustig zijn ontbijt opat. De radio had hij zacht aan staan en het duurde niet lang voordat hij de eerste tonen van hun nieuwe single hoorde. Het bleef raar om zichzelf op de radio te horen, zelfs na vijf jaar was hij er nog niet gewend aan geraakt. Misschien zou het ook wel nooit wennen.
Het was elf uur toen er bij hem werd aangebeld en een opgeluchte zucht verliet zijn lippen terwijl hij opstond om zijn jas te pakken. Voor zijn gevoel had hij te lang moeten wachten tot de auto hem op zou halen, iets wat eerder altijd te snel was geweest. Toen had hij nog iemand die hij gedag moest zeggen, nu was er niemand.
Zoals gewoonlijk zaten Niall en Zayn al in de wagen en toen Liam zelf plaats had genomen, reed het busje weer verder.
"Goodmorning mate, how are you feeling today?" Niall keek hem opgewekt aan en Liam kon niet anders dan glimlachen. "A bit better, I think. It feels good to do a shoot again, it will take my mind off of things."
"Good." Reageerde Zayn met een glimlach om zijn lippen. "That's good."
Een paar minuten later verscheen Harry met een grijns in het busje. "Well hello there!" Begroette hij hen opgewekt, waarna hij zich in een stoel liet vallen. "Haven't seen you guys in a while."
"Someone brought his horrible humor with him today." Kreunde Zayn, waarop Harry hem grijnzend een vriendschappelijke klap op zijn schouder gaf. "I know that deep down inside of you there's a light that's begging to be let out." Liam kon niets anders doen dan lachend zijn hoofd schudden om Harry's belachelijke reactie en ook Niall's lach vulde de ruimte.
"Could someone please put some tape on his mouth?" Was Zayn's dramatische reactie, maar al gauw verscheen er een lach op zijn gezicht. "You know I love you Harry." Zei hij kinderlijk waarna hij Harry om zijn nek vloog. "And I love you too Zayn." Reageerde Harry even kinderlijk. Nogmaals schudde Liam met een lach zijn hoofd en zag hij hoe Niall ook lachend zijn hoofd schudde.
Wat later verscheen ook Louis in het busje en waren ze compleet.

"I miss you so much.." Verzuchtte hij terwijl hij zijn wenkbrauwen gekweld fronste. Hij zat op het bed in zijn hotelkamer met zijn macbook op zijn schoot. Hij zag hoe Hailey een kleine glimlach vormde en wist dat ze het net zo moeilijk vond als hijzelf.
"It's just one month until I will fly over to you. We can do one month." Het klonk alsof ze zichzelf er van aan het overtuigen was en niet alleen hem. Maar ze had wel gelijk. Ze hadden het nu al twee maanden volgehouden, dus een extra maand moest nog wel lukken. Dit was wat hij het verschrikkelijkste vond aan touren, de mensen die hij in Engeland achterliet. Natuurlijk had hij het geld om ze telkens over te laten vliegen, maar Hailey had ook een leven naast hem, net zoals zijn ouders en vrienden. Zo zat Hailey in haar laatste jaar aan de universiteit en moest ze wachten tot ze vakantie had voordat ze naar hem toe kon vliegen. Daarbij hielpen haar tentamens ook niet echt. Ze had het de afgelopen weken ongelooflijk druk gehad met leren en kon niet iedere keer als hij kon skypen, alles laten vallen. Dat begreep hij en hij probeerde dan ook zoveel mogelijk beschikbaar te zijn op de tijdstippen dat zij dat was. Helaas lukte dat niet erg vaak en spraken ze elkaar maximaal twee keer per week, vaak minder.
"I know, it's just that it has been so crazy around here these past months and I really need your arms around me." Hij voelde zich net een schooljongetje, maar dat maakte niets uit. Hailey wist hem altijd gerust te stellen, hem te kalmeren wanneer dat niet lukte in de sportschool. Ze was zijn veilige haven waar hij iedere keer weer naar terug kon komen.
"Just take a deep breath, do some exercises and make sure you get some rest, and everything will be fine. You can do this Liam, you know that." Hij zag hoe ze hem bemoedigend toelachte, wat zorgde dat er langzaam weer een glimlach op zijn gezicht ontstond. "Thank you, I really needed to hear that."
"I know you did, I could see it on your face. You're exhausted, it shows. But as I said, one more month and we will both be in New York." Ze was zo ongelooflijk mooi. Met haar haren warrig opgestoken, haar versleten Nirvana-shirt en make-uploze gezicht. Dat waren de momenten waarop hij haar het mooiste vond, zo natuurlijk mogelijk. En ondanks dat hij haar zag via Skype, was ze prachtig. Het waren momenten als deze die hij koesterde, opsloeg in zijn hoofd om nooit meer te vergeten. Het was ongelooflijk hoeveel hij- Een harde bons klonk op zijn deur, gevolgd door Louis' stem. "Liam, we've got to go! The car is waiting for us!"
"I'm coming!" Riep hij terug, waarna hij teleurgesteld naar Hailey keek.
"I know, you have to go. I should probably get some sleep.." En terwijl ze dat zei begon ze te gapen. Hij kon enkel glimlachen. "I think you should, I will text you as soon as I can. I love you."
"I love you too."

"Boys, boys, please, just one more before you can get changed." De fotograaf keek ze smekend aan en Niall grinnikte. Toch luisterden ze braaf en poseerden ze nog een laatste keer, voordat ze bij het witte scherm vandaan gingen. Ze verdwenen naar hun kleedkamer en konden daar eindelijk hun eigen kleren weer aantrekken.
"I didn't enjoy this shoot as much as the last one, to be honest." Niall trok zijn shirt over zijn hoofd en keek hen allemaal even aan. "That's because you had to be serious." Mompelde Zayn, waarop Liam niet anders kon dan grinniken. Al was hij het wel met Niall eens. Hij was nooit zo dol op de shoots waarbij ze hun meeste serieuze fotogezichten op moesten zetten en in een soort stilte de shoot hielden. Hij had het meer op de shoots waarbij ze zichzelf konden zijn, er veel werd gelachen en ze vrij werden gelaten in hun doen en laten.
"But they were nice, the people I mean." Was Harry's bijdrage aan het gesprek, waarmee iedereen instemde. Hun gesprek werd onderbroken door Paul die hun kamer binnenstormde.
"Guys, you have to hurry because we got a meeting with your agent in thirty minutes. So you have five minutes to change." En met deze woorden verliet hij de kamer zo snel als dat hij was binnen gekomen. Liam trok zijn eigen shirt weer over zijn hoofd met daarover heen zijn trui en propte zijn voeten in zijn schoenen, waarna hij klaar was. De rest wist zich ook vrij snel om te kleden, alleen Harry deed er iets langer over maar dat waren ze dan ook gewend.
Voor hij het door had zat hij alweer in de wagen en waren ze onderweg naar hun agent waarmee ze de gang van zaken zouden bespreken en de aanstaande interviews zouden behandelen.
Met zijn hoofd rustte hij tegen het koude glas van het autoraam aan en staarde hij naar de voorbij schietende omgeving terwijl hij zijn gedachten weer naar Hailey liet glijden.