W100

Nadat alles geregeld was en Roberto samen met zijn ouders naar huis ging, besloten ook de Winx en specialisten terug naar Red Fountain te gaan. Ze moesten Saladin en Codatorta immers op de hoogte brengen. Officieel hadden ze ook nog les en moesten alles mee regelen, maar veel konden ze niet doen nu.
Allemaal waren ze zenuwachtig voor het weekend en vooral Bloom leek het ’s vrijdags niet meer te kunnen uithouden.
“Rustig, schat, het komt goed”, zei Sky zacht.
“Ik, ik ben gewoon bang dat we geen oplossing vinden”, zei ze zacht. “Ik, ik haat het als mensen…”
“Je wist anders behoorlijk rustig te blijven met Roberto deze week”, zei Layla bemoedigend. “En zijn moeder heeft ook gewoon geweldig gereageerd. Ze heeft je verdedigd, Bloom.”
“Maar ze was nog steeds bang van me”, fluisterde Bloom.
“Bloom, om die angst te overwinnen is er tijd nodig”, zei Layla zacht. “Voor mijn ouders was dat ook echt niet makkelijk in het begin, maar ze zijn er uiteindelijk overheen gekomen. Je hoeft echt niet zo bang te zijn.”
“Er zullen altijd mensen zijn die weten wie je echt bent, Bloom”, zei Flora. “Mensen zoals wij, die er altijd voor je zullen zijn.” Bloom knikte aarzelend.

Eén lichtpuntje die dag was nog toen een vrouw uit het dorpje naar Bloom toe kwam. Bloom herkende haar meteen, het was de bazin van Laika.
“Hallo”, zei de vrouw aarzelend. “Euh, stoor ik.”
“Nee hoor”, zei Bloom snel. “Kan ik u ergens mee helpen?”
“Niet, niet echt, ik bedoel, misschien wel, ik… ik wilde u om een gunst vragen.”
“Vraag maar”, zei Bloom.
“Nou, ik, ik vroeg me af… Mijn kinderen en nichtjes en neefjes hebben ieder één van Laika’s pups een naam mogen geven, maar, wel, er is nu nog één puppy die geen naam heeft, een vrouwtje.”
“Oh… en wat kan ik dan voor u doen?”, vroeg Bloom aarzelend. Ook de andere Winx luisterden aandachtig mee.
“Ik, ik vroeg me af of… of u het erg zou vinden als, als ik die puppy naar u vernoem”, zei de vrouw zacht. “U heeft ons allemaal gered en ook hen en…” Bloom glimlachte.
“Dat zou een eer zijn.”
“Echt?” De vrouw keek Bloom blij verbaasd aan. Bloom knikte.
“Mag ik de puppy eens zien?”
“Natuurlijk”, zei de vrouw meteen. “Komt u maar mee.”