11 - Go mini golfing

Percy had er geen moeite mee tot uiting te brengen dat hij Olivers date lijst een bizar idee vond. Het werd min of meer van hem verwacht en hij wist dat Oliver het hem niet kwalijk zou nemen, want ze waren zich er allebei volledig van bewust dat Percy het allemaal een stuk minder erg vond dan hij het deed voorkomen. Maar toch, ondanks alles, wist Percy niet precies hoe hij Oliver dit keer moest vertellen wat er mis was met zijn plan.
      Hij sloot de deur van Olivers woonkamer achter zich. Oliver hoorde het en keek op van de dingen op zijn koffietafel waar hij heel geconcentreerd mee bezig was. Er verscheen een glimlach op zijn gezicht. “Hé Perce,” zei hij.
      Percy was allang blij dat de korte periode dat er naar hem werd verwezen als kipnugget weer voorbij bleek te zijn. “Hallo.” Hij kwam naast Oliver op de bank zitten en nam het spul op de koffietafel in zich op. De koffietafel zelf was mooi - dik glas waar bubbeltjes in leken te zitten, en Percy maakte een mentale notitie dat hij zou stemmen om deze tafel te houden als Oliver komende maand bij hem introk - maar wat erop lag was voornamelijk verbijsterend. “Mag ik vragen wat dit is?”
      “Mini golf,” zei Oliver tevreden.
      Percy knikte traag. Daar had hij niet veel tegenin te brengen. “Je weet dat mensen met minigolf meestal korte golfbanen bedoelen op normale menselijke grootte, niet een golfbaan op schaal?”
      “Ja,” gaf Oliver toe, “dat maakte Wesley me gisteren ook duidelijk. Maar kijk dan.” Hij pakte de minigolfclub op lucifergrootte met twee vingers op en viste de minigolfbal uit het miniputje in de minigreen. Percy was onder de indruk dat Oliver geen van de minibomen omgooide die rond het veld in de minirough stonden. “Alles is zo mini,” zei Oliver verheugd.
      “Tot die conclusie was ik ook al gekomen,” gaf Percy eerlijk toe.
      “Wist je dat golf in Schotland is ontstaan? Of in Nederland, dat weet niemand precies, maar laat de buurman van mijn ouders niet weten dat je die woorden ooit over mijn lippen hebt horen komen. In ieder geval betekent het dat ik niet zomaar iets zo verdraaids als minigolf kan spelen, Percy.”
      “Maar een miniversie van golf is prima?”
      Oliver zwaaide met de miniclub voor Percy’s neus, grijnzend. “En schattig.”
      Percy aarzelde nog even, tot hij de kleine figuurtjes langs de rand van het veld opmerkte. Minitoeschouwers met een minihond. “Dat kan ik niet ontkennen.”
      “Mooi zo.” Oliver pakte Percy’s hand en legde de minigolfclub erop. “Probeer de minibal niet van tafel te slaan, want de vorige keer moest ik een kwartier zoeken.”