O13. Cameron Daniel Rodriguez

Ik liep de school kantine in en ging zoals altijd weer bij alle ijshockeyers zitten. 'En ?' Vroeg Liam. 'Wat nou en?' Zeg ik boos. 'Ja is het oke tussen ons?' Vraagt Liam. 'Waarom zou het niet oke zijn?' Zucht ik. Liam zwijgt en kijkt me zenuwachtig aan. 'Ik vond het gewoon niet chill dat je bleef slapen oke?' Zeg ik. 'Waarom doe je zo moeilijk! Je hebt Rebecca toch?' Zegt Liam. Ik lach en kijk Liam aan. 'Kerel het is uit oke' zeg ik. 'Waarom lach je dan?' Zegt Liam verward. 'Omdat het me geen ene reet uitmaakt' zeg ik. Dylan kijkt op en schuift dichter naar Liam toe. 'Waar maken jullie ruzie om?' Zegt Dylan met een grijns. 'Nergens, rot op' Liam duwt hem van zich af en kijkt hem boos aan. 'En nu?' Zegt Liam vervolgens. 'Geen idee, ik moet Emily nog spreken' zeg ik. Liam wijst naar het groepje meisjes waar Emily bij stond. 'Waarover eigenlijk?' Zegt Liam. 'Gewoon huiswerk' lieg ik. Het ging Liam niks aan dat ik tegen Emily wilde zeggen. Als ik iemand de liefde ga verklaren heb ik daar geen toestemming voor nodig. 'Oke, maar voordat je het van een ander hoord..' begint Liam. Ik kijk weer naar Liam die het ergens moeilijk mee had. 'Emily en ik daten vanaf gister' zegt hij koeltjes. 'Wat!' Roep ik kwaad. Zowat de hele kantine kijkt op en Liam geeft me een sis. 'Jezus eikel hoe kun je me dat aan doen?' Roep ik boos. ' Cameron doe normaal' zegt Liam. 'Normaal? Hallo ze is mijn meisje' zeg ik. Liam lacht en schud zijn hoofd. 'Jou kans is al een hele tijd voor bij kerel' zegt Liam. Liam staat op en verlaat de kantine. 'Sow wat een heethoofd' zegt Dylan. 'Ga toch lekker fietsen' zeg ik boos. Ik sta op en loop richting de ijshal van de school. Ik smijt mijn tas in een kluis en kleed me om. Die les kon me niet meer schelen. Ik moest mijn woede uiten. En als dat niet kon met geweld dan ga ik het ijs op. 'Ik trok mijn schaatsen aan en liep naar het ijs. Ik sprong erop en schaatste wat rondjes. Hoe kon Emily me dit aandoen? Ik dacht dat ze hetzelfde voelde...

Ik stapte van het ijs af en nam plaats in het spelers hok. 'gaat lekker of niet?' Ik keek richting de ingang en zag de coach staan. 'Ik ben nu nog een amateur hoor' zei ik zacht. Hij nam plaatst op de bank en keek naar het ijs. ' ik heb nog nooit in mijn leven iemand gezien die beter met het ijs om kon gaan dan jij Cameron' hij legde zijn hand op mijn schouder en keek me aan. 'Jij komt er wel weer, je bent net 2 weken weer terug. Je hebt verdomme een geheugenverlies en nu kun je alweer een korte stop?' Zegt de coach. Ik knik en kijk naar de hockey stick. 'Aanspelen en ontvangen van de puck lukt ook alweer' zeg ik trots. De coach lacht en trekt zijn schaatsen aan. 'Klaar om passeren te leren?' zegt de coach. Ik knik en sta op. Ik schaats de coach achterna en kijk naar zijn benen. 'Laat het maar zien' zeg. Hij pakt een stick en en een puck. 'komt ik' Hij geeft een knipoog en komt op me af schaatsen. Net voordat hij bij me is draait hij zijn schaatsen spit om me heen. 'wow' zucht ik. De coach lacht even en gebaard me het te proberen.

Na anderhalf uur trainen heb ik een aantal nieuwe technieken onder de knie. 'Wanneer train je weer mee met het team?' zegt de coach met een hijgende stem. 'pffff ik denk volgende week pas weer' zeg ik. De coach knikt en gooit zijn schaatsen over zijn schouders. 'tot over een week' Hij geeft me nog een knipoog en verlaat dan de hal. Ik haal mijn telefoon uit mijn broekzak en toets het nummer van Emily in. Ik wilde het er met haar over hebben..
Hoe erg ze me hiermee kwets en vernederd. Ze heeft geen flauw idee wat ik voor haar voel. Maar nu mag ze het niet meer weten ook. Ik ben absoluut niet van plan een blauwtje te lopen. Ik stop mijn telefoon weer weg en trek mijn schaatsen uit. Ik knoop ze aan elkaar vast en loop richting de kleedkamer. Ik stopte voor de deur en hoorde 2 stemmen. 'Ik hoop dat Cameron nog lang weg blijft' zei de stem van Dylan. 'Waarom dat nu weer' zegt een onbekende stem voor me. 'Nou omdat die verwaande eikel alleen om zichzelf geeft en niet om anderen' zucht Dylan. 'Dat valt allemaal wel mee' zegt de stem. 'Nee! zag je hem net reageren toen hij hoorde dat Liam en Emily aan het daten zijn?' roept Dylan. 'Nee? wat is er dan gebeurd' Dylan lacht en er valt wat op de grond. 'Hij werd finaal gek Martin' zegt Dylan. Ik gooi de deur verder open en doe net alsof ik niks gehoord heb. 'He' zeg ik. 'he' zegt Dylan kortaf. 'Train je mee Cameron?' zegt Martin. Ik schud mijn hoofd en zet mijn schaatsen op de grond. 'Ik heb net wat getraind' zeg ik. Ik open mijn kluisje en haal mijn kleding eruit. 'Wanneer kom je weer eens trainen met ons?' Zegt Martin. 'Volgende week' zeg ik. Ik trek mijn shirt uit en verving deze voor een trui. 'Dan al' zegt Dylan. Ik knik en til mijn schaatsen op. 'Vind jij vast fijn' ik klop op zijn borst en loop dan langs hem af de kleedkamer uit. 'Eikel' zucht ik. Ik loop richting de kantine en ging aan de eerste de beste tafel zitten. Ik zette mijn schaatsen tegen het bankje en ondersteunde mijn hoofd met mijn armen. Ik was nog veels te zwak om zo veel te trainen...
Elke keer na een training bonkte mijn hoofd zo erg dat ik gewoon het liefst even verdwijn. 'Cameron?' Zegt een bekende meisjes stem zacht. 'Wat' zeg ik kortaf. 'Gaat het een beetje?' Zegt Rebecca. 'Ga lekker een eind fietsen' zeg ik fel. 'Je hoeft niet meteen ze kattig te doen' kaatst ze terug. 'Weetje waar ik nu gewoon echt zin in heb?' Zucht ik. Rebecca gaat naast me zitten en kijkt me aan. 'Dit' ik plaats mijn hand in Rebecca's nek en trek haar fel naar me toe. Ik druk mijn lippen stevig op die van haar en als snel reageert Rebecca op de kus. Ze leunt naar voren en neemt de leiding. Ze gaat met haar handen onder mijn trui en drukt dan kusjes in mijn nek. Mijn handen gaan langs haar hele lichaam. Rebecca drukt mijn rug tegen de bank en onderbreekt de kus. 'Dit gaat te ver' hijgt ze. 'Als je niet wilt dan niet he' zeg ik met een hese stem. 'Wie wil er nu geen seks?' Lacht ze. Ik kom overeind en trek mijn trui recht. 'Ik moet gaan' zeg ik. Ik sta op en pak mijn spullen. 'Dit flik je me niet eikel' zegt Rebecca boos. 'Het spijt me' zeg ik zacht. Ik loop stevig door naar de uitgang van de school en kijk even rond. 'Shit' roep ik als ik besef dat Liam me vandaag thuis zou brengen. Dat word een lange wandeling. Ik trek mijn tas verder over mijn schouders en loop richting huis. ..