Bodi

~Jennifer~
Verrast kijk ik naar de jongen die naar ons toe komt lopen. Hij is best knap, moet ik toegeven, met zijn blonde warrige haar en zijn groene ogen.
In mijn ooghoek zie ik dat Amy al rechtomkeerts wil maken, maar Nora houd haar tegen. Met tegenzin blijft mijn zus staan.
'Hallo dames,' begint de jongen vriendelijk. 'Ik en mijn vrienden hebben jullie zien bungejumpen. Stoer hoor, we doen het jullie niet na!' De jongen kucht even. 'Ik uh, wou eigenlijk even mijn excuses aanbieden voor het wilde gejoel van ons.'
Ik werp even een blik op Amy, maar die vertrekt geen spier. Ik rol geërgerd met mijn ogen en glimlach dan vriendelijk naar de jongen. 'Het maakt niet uit. Ik zou hetzelfde hebben gedaan.' Ik zwaai even flirterig met mijn haren. De jongen kijkt me glimlachend aan. Nu ik wat beter kijk zie ik de gouden spikkeltjes in zijn ogen. Het is echt een droomboy!
'Het maakt inderdaad niet uit,' zegt Amy sarcastisch. 'Maar excuseer ons nou even alsjeblieft, wij moeten gaan.' Ze pakt mij en Nora vast en trekt ons mee.
De jongen loopt vlug om ons heen en gaat voor ons staan. Hij verspert ons de weg. Nora en ik trekken ons los van Amy. Nora werpt even een vreemde blik op Amy en trekt dan haar truitje weer recht.
'Zou ik jullie wat te drinken aan mogen bieden? Ik weet een heel leuk tentje hier vlakbij,' zegt de jongen vriendelijk.
Ik doe mijn mond al open om te antwoorden maar zoals ik al verwachtte was Amy me voor. 'Nee dankje, dat hoeft niet. Wij drinken thuis wel wat. Ten tweede; wij wonen hier in de buurt dus wij kennen dat "leuke tentje" waarschijnlijk al. Ten derde; wij gaan niet graag met jongens mee die we niet kennen,' raast Amy.
Nora kijkt haar een beetje boos aan. Net als ik. Hoe durft Amy dit allemaal te zeggen. Dat zij al de hele dag een rothumeur heeft, hoeft niet persé te betekenen dat ze ons daarmee aan moet steken en een hele vriendelijke en vooral knáppe jongen moet afzeiken.
De jongen kijkt haar even verbaasd aan voordat hij begint te lachen. 'Oh ja, sorry dames. Ik zal me even voorstellen. Ik ben Bodi. Ik ben zesentwintig, even ter extra informatie.' Hij grijnst. Het valt me op dat hij een prachtig wit en recht gebit heeft. Hij is leuk, aardig, grappig en knap! Wat wil een mens nog meer?
Amy wil alweer wat zeggen maar gelukkig is Nora haar voor. 'Ja, dat lijkt ons echt heel erg leuk. Welk tentje wil je ons mee naartoe nemen?'
Amy werpt haar beste vriendin een van haar dodelijke blikken toe. Ze kijkt kwaad een andere kant op.
Bodi glimlacht. 'Het is hier in de straat, een eindje die kant op.' Hij wijst naar rechts, de tegenovergestelde richting van ons huis.
'Oh, je bedoelt De Lekkerbek?' vraag ik.
Bodi kijkt me verrast aan. 'Ja, die ja.'
'Dat is een leuk tentje ja, ik en mijn zus eten daar heel vaak.' Ik wijs naar Amy, die Bodi nu chagerijnig aankijkt.
Bodi probeert zijn gezicht in de plooi te houden, maar uiteindelijk geeft hij het op en begint hij te lachen. Amy trekt vragend haar wenkbrauwen op.
'Ik had niet verwacht dat jullie zussen waren!' zegt Brodi. 'Jullie zijn zo.... anders.'
Ik grijns. Amy kijkt nog steeds even chagerijnig als daarvoor. 'Hoe zijn wij dan zo "anders"?' vraagt ze.
Brodi weet even niet zo goed wat hij moet zeggen. 'Nou uh... je zusje is zo... en jij bent zo...' Hij kijkt even onzeker naar mijn vrolijke gezicht en Amy's boze gezicht.
Nora geeft Amy een zetje met haar elleboog. 'Deze hier kan ook wel lachen hoor,' zegt ze. Ze buigt zich naar Amy toe. 'Doe een beetje aardig en kijk niet zo boos,' sist ze geïrriteerd.
Bodi heeft het gelukkig niet gehoord. 'Dat geloof ik wel. Hoe heten jullie eigenlijk?'
'Ik ben Jennifer, en dit zijn mijn zus Amy en haar vriendin Nora. En even ter informatie; hun zijn zesentwintig en ik vierentwintig,' stel ik ons vrolijk voor.
Bodi begint te lachen. 'Zullen we dan maar naar De Lekkerbek gaan?' vraagt hij. Hij houd zijn arm omhoog, die ik breed glimlachend vastpak.
Nora haakt haar arm in die van Amy, en lopen achter ons aan richting De Lekkerbek.