001
A Cinderella GAY story.
Er was eens in een land hier ver vandaan een prins en een prinses die ontzettend van elkaar hielden… NO STOP WAIT. Laten we dit even anders doen. Er waren eens in dit zelfde land twee middelbare school jongens die elkaar super leuk vonden maar er niet voor durfde uit te komen, bang wat andere ervan zouden vinden.
(Op school)
Zodra ik zie Nick staan. Ik kijk vertwijfeld naar het briefje in mn hand, hoe zou ik dit ooit onopgemerkt aan hem kunnen geven? Zodra we oogcontact maakten begon ik met lopen. Langzaam loop ik naar hem toe niet te opvallend naar hem maar alsof ik naar iets anders ga waarvoor ik heel toevallig langs hem moet. Gelukkig dat hij bij de ingang staat en niet ergens afgezonderd in een hoekje. Snel kijk ik om me heen, kijkt er niemand? Gelukkig zie ik niemand, in ieder geval niemand die we kennen. Snel stop ik terwijl ik blijf lopen het briefje in Nick zijn hand. En loop vlug door. Als ik achterom kijk zie ik Nick het briefje openen en glimlachen. Hij kijkt zoekend om zich heen, zodra hij me heeft gevonden kinkt hij lachend. Voor als je je afvraagt wat erin het briefje stond? Alleen of hij zin had om af te spreken vanmiddag. Waarom ik hem niet gewoon een whatsapp berichtje stuur? Omdat niemand mag weten dat we met elkaar omgaan. En als mijn vrienden toevallig in m’n mobiel een gesprek met hem zien zou ik niet weten hoe ik ze dat uit mag leggen.
(Thuiskomst)
Eindelijk na een lange dag school te hebben overleefd en eindelijk thuis ben begint m’n vader zich weer met m’n leven te bemoeien. ‘Hey hoe was het op school?’ Vraagt m’n vader als ik de kamer binnen kom. M’n tas gooi ik in een hoek neer als ik antwoord. ‘Ging wel, ik ga zo naar Nick. Geef jij dat door aan mam? Dan is ze me niet kwijt zo meteen.’ zeg ik nonchalant. ‘Daar ga je de laatste tijd wel vaak heen, je weet zeker dat jullie niets meer als vrienden zijn?’ Vraagt hij terwijl hij opkijkt. Ik knik met m’n hoofd en voor dat ik rood kan worden loop de kamer weer uit. Hij begint de laatste tijd steeds vaker of ik wel of niet op meisjes val. Laatst ook kwam Samira, een goede vriendin van me, een keer langs. Meteen een heel kruisverhoor of ik haar wel of niet leuk vond en toen ik zei dat ik haar niet leuk vond begon hij over of ik gay zou zijn, het is waar maar toch liever dat het geheim blijft. Ik hoor hem nog wat roepen maar verstaan kan ik hem niet. Buiten pak ik m’n fiets, op naar Nick.
(bij nick thuis)
‘Wanneer zullen we het ze vertellen denk je?’ Nick kijkt me met vragende ogen aan. ‘Nog niet, ik moet er zelf nog aan wennen. Het is ook een raar idee, naar je ouders of naar je beste vrienden gaan en zeggen; Dit is Nick mijn vriendje.’ Nick schud lachend z’n hoofd. ‘Maar Chris je kan niet je hele leven het blijven verbergen. Vroeg of laat zullen ze er toch echt achter komen.’ Daar heeft hij wel ergens gelijk mee, maar kom op… Geen idee waarom ik er een punt van maak om het te vertellen maar het is makkelijker om het geheim te houden. Niet perse bang voor de reacties maar ik weet hoe mijn vrienden er over denken en hun kwijt raken? Nee dan is het beter om alles nog een tijdje geheim te houden. Als Nick doorheeft dat ik niet meer antwoord houdt hij er maar weer over op.
Op school lijkt het net alsof we elkaar negeren, alsof er niets is tussen ons. Alsof we niets meer zijn dan klas genoten misschien nog net vrienden maar zeker niet meer. Als ik naast hem zit in de les beginnen m’n vrienden weer stomme opmerkingen te maken als ‘Wat ga je met hem om ben je ook gay ofzo’ of ‘Gast wtf je wilt toch niet met hem gezien worden’ en dan lachen ze zich dood. Nick heeft dit al sinds de 2e te horen gekregen en is er zo onderhand aan gewend maar ik. Ik ben er sinds een half jaar achter dat ik op jongens val, de enige die het weet is Samira. Ze is mijn beste vriendin en soort van zus, ze heeft gezworen om het aan niemand te vertellen.
Thuis is het precies het zelfde, mijn vader maakt steeds vervelende opmerkingen over mensen die homo of lesbisch zijn m’n moeder kijkt hem altijd vuil aan dan maar dat komt ook alleen omdat haar broer ook homo is. Anders had ze gewoon met hem mee gelachen. Ik heb ook geen broertjes of zusjes wie ik het zou kunnen vertellen en waarschijnlijk hadden ze me dan uitgelachen.
Er zijn nog geen reacties.