Shock

Fauna Pov
Ik en Eva hadden elkaar aan gekeken, toen Lilly en James weg liepen.
We wilde net weg lopen, toen we zagen dat ze net buiten het hek stil gingen staan en ze begonnen te smoezen.

We hadden elkaar nieuwsgierig aan gekeken en besloten te kijken waar ze het over hadden.
Maar jammer genoeg praten ze zacht om te kunnen te verstaan.
Dus liepen we beide weer weg om terug aan het werk te gaan.
Al bleef de vraag waar ze het over hadden gehad in mijn hoofd rond spoken.

Een paar uur later in de avond, kwam ik langs de stal van Wicked en ik zag een tas liggen.
Ik besloot even te kijken van wie hij was door te zoeken naar een ID, aangezien hij niet van mij of Eva was.

Toen ik na een paar minuten zoeken op de portemonnee stuiten, en er in keek kwam ik er achter dat Lilly hem vergeten was.
Dus besloot ik even naar Eva te lopen, die op dat moment gezellig met Bella aan het praten was.
Terwijl ze aan het wachten was op mij voor onze les over de dierenverzorging.

“Ah daar ben je ik dacht al dat je het vergeten was.” Glimlacht Bella naar me als ze me ziet.
“Nee hoor ik kwam alleen langs Wicked zijn stal en kwam er achter dat Lilly, die vrouw van vanmiddag, haar tas vergeten was. Ik denk dat ik hem morgenochtend voor we hierheen moeten even langs breng.” Glimlach ik.
“Ah oké van daar nou komen jullie dan even mee? Dan beginnen we.” Glimlacht Bella naar ons.

Dus zo lopen we gezellig pratend met Bella mee, naar de achterkant van de manege, waar een kamer is waar maar een paar van weten.
Als we daar eenmaal zijn haalt Bella een tak tevoorschijn en wijst naar ons en begint er dan mee te zwaaien, terwijl Eva en ik elkaar clueless aankijken.

Tot een paar seconden later er plotseling een stortvloed aan herinneringen komen.
Ik herinner plotseling weer wat er was gebeurt en de magielessen die Bella ze telkens geeft, als ze eigenlijk dierenverzorging zouden krijgen.
Ook herinneren ze zich weer dat Bella hun herinneringen telkens na elke les weghaalt om ze de volgende les weer te herstellen.

“Ah nu jullie alles weer herinneren kunnen we beginnen. Nu eerst gaan we wat dingen herhalen. Wat is de herinneringen spreuk?”
“Obliviate” zeggen we te gelijk als antwoord.
“En hoe kan je je …..” Ze wordt onderbroken door een politie officier die binnen komt stormen.
“Ik heb ze gevonden!” Roept hij

En niet veel later komt er een andere agent binnen.

"HIer zijn jullie dus, we hebben de hele manege af gezocht aangezien ons verteld was dat jullie hier zouden zijn." zegt de eerdere achtend vriendelijk
“Maar zijn jullie hier de hele dag geweest is een belangrijkere vraag.” Zegt de andere agent direct
“Ja,” was ons verbaasde antwoord “maar wat doet u hier?” Vragen we hem dan.

“Ik kom jullie in lichten over het tragische feit dat mevrouw Evergreen en mevrouw Evermore, net zijn aan gevallen en op dit moment met ernstige wonden, in het ziekenhuis liggen.” Zegt de zelfde agent.

“Maar, hoe, wat, wanneer?” Stotter ik verslagen.

“Tijdens hun lees club bij een komst, is mevrouw Evans huis overvallen en zijn er een paar dodelijk gewond geraakt.” Luide het antwoord van hem.
“Wij kwamen jullie op halen en controleren of jullie meer wisten, maar zo te zien niet echt. Ook is er ons gevraagd of we jullie naar het ziekenhuis wilde brengen naar jullie vaders waar ook een paar agenten zijn te bescherming.” Voegt de andere agent er aan toe.

En zo worden we naar het ziekenhuis gebracht naar onze vaders en moeders die dodelijk gewond zijn.
Met miljoenen vragen maar te erg in shock om ook maar iets te zeggen of te doen.