Chapter 002

Wanneer ik mijn auto parkeer, is dat bij een bekend huis. Ik weet dat Jared het huis gekregen heeft toen onze ouders overleden zijn. Wat niet al te lang geleden is. Het is precies genoeg voor hem en mij. Wacht, hij wil vast dat ik een keer op mezelf ga wonen. Zolang hij er niet over begint, zit het nog wel goed en kan ik hier blijven. Misschien wil hij me helemaal niet kwijt op die manier want we zijn wel onze ouders kwijt, bedenk ik me. Ik doe de kofferbak open en haal mijn twee koffers eruit. Die ik met gemak op kan tillen. Bij de voordeur bel ik aan. Ik wacht een paar minuten maar hoor niks. Anders kan ik wel geluiden horen. Het huis staat er stil bij. Wie weet moet hij zijn ronde lopen. Ik pak mijn koffers op en loop om het huis heen. Om de keukendeur te proberen en gaat die soepel open. Je wist dat ik vandaag zou komen. Ja, daardoor heb je de keukendeur voor me open gelaten zodat ik toch naar binnen kon. Glimlachend breng ik mijn koffers naar boven. Waarna ik via dezelfde weg twee dozen naar binnen breng. Als Jared me niet verteld had dat hij anders is, zou het me angst aanjagen. Nadat gesprek over dat hij een gedaante veranderaar is, zijn mijn zintuigen er wat beter op geworden. Zelfs mijn lichaamstemperatuur is wat omhoog gegaan. Eerst dacht ik dat ik ook zou veranderen omdat Jared wel een wolf is. Bij mij is dat nooit gebeurd maar toch zijn mijn zintuigen wel verder ontwikkeld dan bij een normaal mens. In mijn slaapkamer kijk ik rond. Er is niks aan verandert en is het nog steeds in een lichtbruine kleur geverfd. Net dan hoor ik voetstappen en ga ik kijken wie het is. Jared misschien. Als ik beneden ben, zie ik dat mijn broer net uit het bos komt lopen.