Als ze dan toch weg zijn ren ik terug naar boven en laat me op het bed neer vallen.Tot in de avond blijf ik liggen en kom pas overeind als de deur open gaat.

Ik kom overeind en kijk wie er naar binnenkomt. 'Hallooo!' Roept een meisje die de kamer in rent als ze me ziet en blij naar me toe rent en plat knuffelt. Ik duw haar ruw van me af en spring op. 'Ik ken je niet! Wat moet je van me?' Vit ik op het meisje wat misschien ouder was dan mij. 'O, sorry..Ik..ben altijd alleen geweest sinds ik hier ben en ben gewoon blij dat ik nu eindelijk een kamergenoot heb.' Mompelt ze en wringt wat met haar handen. 'Ik ben Mo-chi!' Zegt ze ineens weer vrolijk en steek haar hand uit. Ik kijk haar raar aan en dan naar haar hand. Ik steek dan toch mijn hand uit en schud deze. 'Junya. Hoe oud ben je?' Vraag ik en ga weer op het bed zitten. 'Ik ben net zeventien, niet verwacht of wel?' Zegt ze lachend en springt op het bed. Ik trek haar naar beneden en schud mijn hoofd. 'Nee, niet echt. Ik ben vijftien. Hoe lang zit jij hier al?' Zeg ik en leg me op mijn buik neer. 'Ik zit hier al sinds dat mijn familie mijn zus en mij verstootte. Chei-lo was vijftien en ik was negen. Chei-lo is in een auto-ongeluk omgekomen.' Zucht Mo-chi en kijkt even weg. 'Haar vriend had haar hier weg weten te halen en ik bleef hier achter vanwege een aantal wetten en weet ik veel wat. Ik zag Chei-lo niet vaak meer en was er kapot van toen er verteld werd dat ze dood was. En ik denk dat ik mezelf gek heb gemaakt en dat er hierboven iets is losgekomen waardoor ik raar doe..en ben.' Zegt ze lachend terwijl ze tegen haar hoofd tik. Ik knik en begin te denken of het de Chei-lo is die ik in gedachten had. 'Mag ik wat vragen?' 'Tuurlijk.' 'Hoe zag ze eruit op het laatst? En weet je nog wie haar vriend was?' Vraag ik en zie Mo-chi naar een kastje rennen. Ze overhandigd me een foto en ik wist het nu wel zeker. 'Ik weet niet meer hoe hij heet, ik heb die vriend ook nooit echt gezien. Maar wat ik hoorde van Chei-lo was dat hij veel piercings had.' Mompelt Mo-chi en kijkt me aan. 'Ik ken die vriend van haar..het is een..vriend van mij.' Zeg ik en zoek mijn mobiel. 'Wil je dat ik hem bel zodat jullie elkaar kunnen ontmoeten?' 'Als hij het wilt, ik wil er eigenlijk mee stoppen.' Zegt Mo-chi en lacht dan. Ze was inderdaad een beetje raar maar wel aardig. Ik bel dan toch Pein en hoor hoe hij opneemt. 'Mis je ons nu al?' 'Nee, het huis nog niet in de hens gezet?' 'Ha-ha, nee..waarom bel je?' Zegt Pein en hoor geroep op de achtergrond. 'Om te zeggen dat ik van jullie houd, baka..nee ik heb misschien een belangrijk persoon voor jou die je misschien wel wilt leren kennen.' Zeg ik dan serieus en hoor stilte. Ik kijk naar Mo-chi die me vaag aan kijkt en druk mijn mobiel op luidspreker. 'En..wie is dat dan?' Klinkt Pein's stem. 'Umh, Mo-chi, mijn kamergenoot. Het zusje van Chei-lo.' Zeg ik voorzichtig en hoor hoe Pein zijn ademhaling afkapt. Minuten gaan voorbij en als ik de drukte op de achtergrond niet zou horen had ik gedacht dat hij had opgehangen. 'Umh, w-wanneer?' Klinkt zijn stem dan en ik glimlach. 'Nu.' Grijns ik en kijk Mo-chi aan die gillend door de kamer rent.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen