02

Ik had nét mijn trein gehaald, maar ik zat nu wel half bezweet en met warrige haren in de trein. Ik viste een haarborstel uit mijn tas om mijn haar weer een beetje te fatsoeneren en vervolgens pakte ik mijn deodorant. Mensen in de trein keken me geïrriteerd aan toen ik vol overgave met de deofles begon te spuiten, maar het maakte me niets uit. Ik kon absoluut niet bezweet aankomen! Ik controleerde met de voor camera van mijn iPhone of mijn makeup nog goed zat en of mijn haar geen rare dingen deed en ik leunde vervolgens naar achteren in de treinstoel. Ik appte mijn beste schoolvriendin Lieke, die vandaag met haar stage bij één of ander evenementenbedrijf begon. Liek, ik ben dood zenuwachtig en ik had mijn trein bijna gemist. Hoe gaat het bij jou? Al na een minuut of twee kreeg ik reactie. Slecht. Ik zit in de verkeerde trein en ik ben mijn fiets vergeten opslot te zetten!! Ik grinnikte. Typisch Lieke, net zo chaotisch als ik. Onze klasgenoten noemde ons niet voor niets de bende van ellende. Dat wordt een nieuwe fiets stelen vrijdag! appte ik haar terug, aangezien de kans klein was dat haar fiets er nog zal staan als ze vanavond weer terug op het station was. Lieke en ik hebben de gewoonte om na een vodka'tje of vijf fietsen te stelen. Slecht, ik weet het, maar als je dronken bent is het echt hilarisch. Mijn trein was ondertussen aangekomen op station Amsterdam Zuid, hier moest ik overstappen. Ik stapte de trein uit en liep naar de trein die aan de overkant van het perron al op me stond te wachten. Dat was handig, ik hoefde niet zo ver te lopen! Na nog een paar minuten in de trein gezeten te hebben, kwam ik aan bij station Bijlmer ArenA. Ik liep naar beneden terwijl ik mijn telefoon uit mijn jaszak viste. Ik moest naar de Toekomst, maar ik had werkelijk geen idee hoe ik daar zo snel moest komen. Ik zocht in mijn telefoon naar de routebeschrijving die ik toevallig wel van te voren had opgezocht en keek ondertussen op de borden die bij de ArenA stonden. Op die borden stond helaas niet hoe ik bij de Toekomst kwam. Toen ik de routebeschrijving had gevonden en hem doorlas, kwam ik erachter dat het niet moeilijk moest zijn. Om de ArenA heen, langs het Ziggo Dome, brug over... Makkie. Al snel zag ik inderdaad de Toekomst liggen. Groene trainingsvelden en een tribune doemde voor me op, maar wat het meest opviel was een groot wit gebouw dat een beetje een gekke vorm had. Dat moest het indoor trainingscomplex zijn waar Isaac het over had! Ik liep het terrein op en ging het clubgebouw binnen. Ik vroeg aan de eerste en beste persoon die ik zag waar ik Anne de Roos kon vinden, zij zou namelijk mijn stagebegeleider worden en bij haar moest ik me dan ook melden. De jongen vertelde me dat ik de trap op moest en dat het dan het eerste kantoor links was, dus daar vertrouwde ik op. Terwijl ik onderweg was naar het kantoor van Anne, voelde ik lichte kriebels in mijn buik. Toch wel spannend om te bedenken dat ik de komende zes maanden hier door ging brengen. Ik klopte aan bij een deur waar een naambordje naast hing met 'Anne de Roos, Marketing en Evenementen' erop. De deur werd open gedaan door een vrouw van een jaar of veertig. 'Ah, Feline! Wat leuk dat je er bent, kom binnen.' Ik schudde glimlachend haar hand en volgde haar naar binnen. Haar kantoor was klein maar gezellig, en er hingen allemaal foto's van Ajax aan de muur. 'Wat een gezellig kantoor!' zei ik tegen haar, terwijl ik de foto's wat beter bekeek. 'Dankje, maar dit gezellige kantoor wordt niet van jou! Jij bent samen met de andere stagiaire Mila verantwoordelijk voor de social media en jullie werken mee aan evenementen die we hier organiseren, bijvoorbeeld de talentendagen. Jullie hebben een eigen kantoor. Mila is vorige week al begonnen, ik zal haar even bellen om te vragen of ze nu even langskomt. Koffie?' ratelde Anne terwijl ze de telefoon pakte, ik denk dat ze Mila ging bellen. Ze gebaarde naar het koffiezetapparaat, ik moest zelf even mijn koffie zetten. Toen het apparaat mijn latte macchiato had gezet, ging de deur open. Een klein en meisje met enorm prachtig lang zwart haar kwam binnen lopen. 'Hoi!' Ik hoorde een Amsterdams accent. 'Jij bent vast Feline. Ik ben Mila!' Ze stak haar hand naar mij uit en ik schudde die. We praatte wat en ik kwam erachter dat Mila net zo oud was als ik, namelijk 21, en dat ze marketing studeerde. Ze leek me een aardig meisje. 'Mila, leid jij Feline anders even rond en laat haar jullie kantoor zien! Je hebt tot de lunch de tijd, daarna heb ik een leuke klus voor jullie!' Anne nam plaats voor haar computer. 'Ik moet nog even snel wat mailtjes beantwoorden, zie ik jullie bij de lunch?' Ze glimlachte naar ons. Mila stond op en pakte mijn arm. 'Kom!' Ik volgde haar naar buiten terwijl Mila honderduit praatte over Ajax. 'Die voetballers zijn trouwens ook echt een lust voor het oog. Ik denk dat het eerste om 10 uur gaat trainen, dus we kunnen zo wel even kijken!' Mila keek me verwachtingsvol aan. 'Of ben je niet zo van het voetbal?' vroeg ze toen ik niet heel uitbundig reageerde. 'Eerlijk gezegd weet ik bijna niks van voetbal,' giechelde ik zenuwachtig. 'Dus ik wil best kijken, maar je moet me dan wel beloven dat je me in ieder geval uitlegt wat de regels zijn enzo.' Mila lachte. 'Dat is goed. Zullen we naar ons kantoor gaan?'
Ons kantoor was echt geweldig. Het was bovenin het gebouw, met grote ramen en we keken uit op de trainingsvelden. We hadden het kantoor voor ons zelf, dus we konden doen wat we wilden. Er stonden twee dure Apple Macs op de eikenhouten tafel die diende als bureau. 'Echt vet!' zei ik terwijl ik een rondje draaide op mijn bureaustoel. 'Ja hé?' Mila zette een nieuwe latte macchiato voor me neer. 'Het is half tien, je kan straks denk ik de eerste voetballers zien binnenkomen. We hebben echt het perfecte uitzicht!' Lachend ging ik naast haar bij het raam staan. 'Kijk!' Mila wees naar de ingang. 'Dat is Veltman. Je moet écht even zijn kontje bekijken. Ik geef het een negen. Jij?' Ik drukte mijn neus tegen het raam en zag een jongen in trainingsbroek het terrein oplopen. 'Nou,' zei ik, zodra hij langsliep en ik zijn achterste eens goed kon bekijken, 'Ik vind dit wel een dikke tien hoor!'