Part 2.

Ik kijk mijn moeder aan en lach. "Ik hou van je, Emily." Zegt ze terwijl ze een kusje op mijn hoofd drukt. Mijn moeder weet maar al te goed dat ik hier weg ga, ze weet alleen niet naar waar en als ze dat zou horen zou ze er alles aan doen om mij hier te houden. "Ik hou ook van je mams." Zeg ik dan. Ze blijft alleen achter met mijn oudere broer. Hij koos 2 jaar geleden voor Erudite. Mijn papa stierf 6 jaar geleden aan een hartaanval, maar mijn mama denkt er zelfs niet aan om ooit een nieuwe relatie te hebben. Op dat punt zijn wij hetzelfde, eens we ons hart aan iemand geven, geven we het nooit meer aan iemand anders. Ze streelt door mijn haar. "Je bent zo snel groot geworden." Zegt ze dan waardoor ik begin te lachen. "Ben je klaar voor je grote keuze?" Vraagt ze me dan waarop ik knik. "Ik ga jullie missen, mams." Zeg ik dan stil. Wetend dat ik normaal niet mag zeggen dat ik weg ga, maar aangezien mijn moeder al jaren weet dat ik hier niet thuis hoor maakt het voor mij niet veel uit. Ze legt haar armen rond me. "Je zal het goed doen, waar je ook terecht komt." Zegt ze dan stil. Plots gaat de bel. "Dat zal Sam zijn. We gaan samen naar de Choosing ceremony." Zeg ik dan terwijl ik mijn mama los laat en naar de deur loop. Als ik de deur open doe zie ik dat mijn vermoeden klopt. "Hallo schat." Hoor ik haar zeggen als de deur open is en ze rond mijn nek vliegt. "De grote dag." Hoor ik haar nog in mijn trui mompelen. "Inderdaad lieverd." Zeg ik dan en trek haar nog even mee naar binnen. "Hallo Valery." Zegt ze als ze mijn mama ziet staan. "Dag Sam." Hoor ik mijn mama lief antwoorden. "Komt Simon niet?" Hoor ik mijn mama dan vragen vanuit de keuken. Ik zucht en draai met mijn ogen waardoor ik Sam hoor lachen. "Die zit waarschijnlijk voor de verandering bij Jess." Zeg ik dan droog waardoor ik mijn mama met een handdoek in haar handen de keuken zie uitkomen. "Jess? De dochten van Jane en Phil?" Vraagt ze me dan waarop ik knik. "Ja, hij heeft ons zowat laten vallen om bij haar te zijn de laatste paar maanden." Hoor ik Sam dan zeggen waarop ik mijn mama begrijpend zie knikken. "We moeten echt vertrekken, Emily." Hoor ik Sam dan zeggen. "Justin, je zus vertrekt" Hoor ik mijn mama dan luid gillen. "Waaccht!!" Hoor ik dan paniekerig van boven komen waardoor ik begin te lachen. Plots voel ik twee sterke armen rond me vallen. "Ik ga je missen kleintje." Hoor ik dan terwijl ik Sam zwijmelend naar me zie kijken. Ze is al jaren verliefd op mijn broer, maar heeft er nooit iets mee gedaan om onze vriendschap niet kapot te maken. Ik draai me om en leg mijn armen rond zijn middel. "Ik ga je ook missen, reusje." Zeg ik dan en zucht. Ik laat hem los. "Hou je goed. Ik moet echt vertrekken nu." Zeg ik dan en zie hem knikken. Ik zwaai nog eens naar mijn mama en draai me dan naar Sam die me aankijkt. Als we buiten zijn beginnen we te lopen. Tot we bij de zaal aankomen en zien dat we maar net op tijd zijn. Hijgend gaan we op enkele vrije stoelen zitten en zien we Jeanine al vooraan staan. Ik draai met mijn ogen. "De laatste keer in lange tijd dat we naar haar moeten luisteren." Zeg ik terwijl ik Sam een elleboogstootje geef en begin te lachen. Er volgt een hele uitleg en dan beginnen ze met het afroepen van de namen. Erudite natuurlijk als eerste of wat had je anders verwacht.