24

Als de rest er ook is hoef ik het verhaal gelukkig niet nog eens te vertellen. Tony vind het geen probleem om het verhaal in geuren en kleuren nog eens te vertellen.
"oke, heb je wat meer informatie over deze jongen?" Vraagt Clint aan mij zodra Tony klaar is met praten.
"Hij is een Brynhildi, een duistere elf van het ergste soort. Loki is kinderspel in vergelijking met hun…" Zucht ik moeilijk als ik denk aan wat er kan gebeuren.
"nou, fijn dan. En weet je nog iets meer?" Vraagt Natacha.
"niet echt, hij zij dat hij zich zou wreken. En ik had hem over Steve verteld, dus ik ben hier hen gekomen voor de zekerheid."
"hmm, dus hij zou niet eens hoeven komen?" Zegt Bruce een beetje twijfelend, en duidelijk geïrriteerd dat hij naar de drukte van de stad moest komen voor niets.
"Ja, nee, ik weet niet!" Stamel ik moeilijk, bang dat de rest boos op me zal worden omdat er geen daadwerkelijk gevaar is.
"nou, het is in ieder geval fijn om te weten. Ik stel voor dat iedereen weer lekker gaat doen waar ze mee bezig waren. En Fleur, misschien moet jij toch nog maar even hier blijven." Stelt Tony dan voor als iedereen door elkaar begint te kibbelen.
"Dat vind ik een uitstekend idee!" Zegt Steve dan, blij dat iedereen opgehouden is met ruziën.

Steve en ik nemen even afscheid van de rest en gaan dan weer naar onder. Steve zet me af bij m'n moeder maar 's avonds bracht zij me weer naar Steve. Mama moet naar europa voor onderzoek, en ik vind het verstandig om op het moment bij Steve in de buurt te blijven. Dus Laat in de avond word ik door mij moeder en Eric samen met een grote weekend tas vol kleding voor Steve's appartement gepropt. Ik heb nog steeds zijn reserve sleutel die ik nu ook gebruik. Het voelt vreemd aan, alsof we samen wonen. Stiekem vind ik het heel leuk maar het doet me ook zo veel pijn omdat ik weet dat dit niet iets permanent kan zijn.