Nu heb ik er echt genoeg van! Het is ook altijd hetzelfde met jullie twee! Ik ben hier weg! Ik neem de auto en ga alleen wonen!


Het probleem met jullie is dat ik constant het zelfde te horen krijg! Jullie hebben nog maar drie dingen tegen mij gezegd sinds de scheiding:


1.“Het is niet jouw schuld!”


2.“Het is niet jouw schuld!” en


3.“Het is niet jouw schuld!”



Maar ik pik dit niet! Niemand doet dat! Er moet toch wel een goede reden zijn dat jullie uit elkaar gegaan zijn zonder alleen maar te zeggen dat het mijn schuld niet is? Jaren geleden liet je me foto’s zien van jullie vakanties in Marokko, Indonesië, Bali en noem maar op. Jullie twee zagen er zo gelukkig uit! Jullie lachten naar elkaar alsof er niemand anders in de wereld was die jullie gelukkig kon maken. En dan spreek ik nog niet over de trouwfoto’s. Die foto’s waren gewoon prachtig! Je zat daar in die hagelwitte Rolls Royce met het mooiste trouwkleed dat ik ooit heb gezien en papa zat zo fier als een gieter achter het stuur.


Dus wat is er dan tussen jullie twee gebeurd? Ik zal het zeggen: Ik ben er gekomen! Ik zorgde ervoor dat je enkele kilo’s bijkwam en dat je haar uitviel. Ik maakte jullie bezorgd, moe en zelfs bang. Soms denk ik echt dat jullie hierdoor niet meer van elkaar houden, dus heb ik mijn eigen visie over de reden van de scheiding:


Vertel me de volgende keer maar dat


1.gelukkig zijn moeilijk is of


2.maak niet diezelfde fout dan dat wij gemaakt hebben en


3.oké, misschien is een klein beetje jouw schuld.



Maar ik zal eerlijk zijn, jullie gaan voor. Daarom ga ik nu mijn koffers pakken en ben ik hier weg.


Dag mama, dag papa.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen