Idontwannabeyourfriend;FIFTEEN,
justin point of vieuw.
ik zit wat gitaar te spelen, maar dat lukt niet echt dus leg ik hem weg, heb ik er wel goed aan gedaan om dat briefje te geven, ik voel het nu heel anders, ik hou nog van haar, altijd zal dat zo blijven. maar nu wil ik juist wel contact, wil ik dat ze van me houdt, me knuffelt, me kust, ik wil alleen maar bij haar zijn.
-de bel gaat- ik loop naar beneden en doe de deur open, ik zie een huilende amber in de regen staan, ze begint me te slaan 'ik wist het hoe kon je, ik hou van je en dan? je flikt me dit waarom, waarom, je zei dat we voor altijd samen zouden blijven waarom? was alles van toen gelogen waren het loze woorden toen je zij dat je van me hield?' roept ze allemaal door elkaar, ik hou haar armen vast en duw haar tegen me aan 'ssst..' ik trek haar mee naar de woonkamer en ga naast haar op de bank zitten, 'het spijt me zo,' zeg ik zachtjes.'ik was er altijd voor je justin, waarom justin waarom in vredesnaam was het zo moeilijk om contact te houden?' ik kijk haar schuldig aan.
'ik weet het niet amber, ik wist dat ik ook zou gaan moeten touren en ja,ik vond het te moeilijk om jou steeds achter te moeten latn 'ze zucht 'mischien is dat wel zo, maar we konden het wel justin, ik woonde toen nog in nederland en toen konden we het ook dus dan hadden we het met dat touren ook wel gered.'
ik knik 'dat weet ik nu ook, alleen toen ik me dat besefte was ik al een maand verder, dus toen had het geen nut meer.' ze schud haar hoofd. 'ik zou juist blij zijn als je me na een maand in ieder geval nog gebeld had.' ze staat op 'sorry justin, im not over you yet, and i dont wanna be your friend'.
ik zit wat gitaar te spelen, maar dat lukt niet echt dus leg ik hem weg, heb ik er wel goed aan gedaan om dat briefje te geven, ik voel het nu heel anders, ik hou nog van haar, altijd zal dat zo blijven. maar nu wil ik juist wel contact, wil ik dat ze van me houdt, me knuffelt, me kust, ik wil alleen maar bij haar zijn.
-de bel gaat- ik loop naar beneden en doe de deur open, ik zie een huilende amber in de regen staan, ze begint me te slaan 'ik wist het hoe kon je, ik hou van je en dan? je flikt me dit waarom, waarom, je zei dat we voor altijd samen zouden blijven waarom? was alles van toen gelogen waren het loze woorden toen je zij dat je van me hield?' roept ze allemaal door elkaar, ik hou haar armen vast en duw haar tegen me aan 'ssst..' ik trek haar mee naar de woonkamer en ga naast haar op de bank zitten, 'het spijt me zo,' zeg ik zachtjes.'ik was er altijd voor je justin, waarom justin waarom in vredesnaam was het zo moeilijk om contact te houden?' ik kijk haar schuldig aan.
'ik weet het niet amber, ik wist dat ik ook zou gaan moeten touren en ja,ik vond het te moeilijk om jou steeds achter te moeten latn 'ze zucht 'mischien is dat wel zo, maar we konden het wel justin, ik woonde toen nog in nederland en toen konden we het ook dus dan hadden we het met dat touren ook wel gered.'
ik knik 'dat weet ik nu ook, alleen toen ik me dat besefte was ik al een maand verder, dus toen had het geen nut meer.' ze schud haar hoofd. 'ik zou juist blij zijn als je me na een maand in ieder geval nog gebeld had.' ze staat op 'sorry justin, im not over you yet, and i dont wanna be your friend'.
Reageer (6)
omg vederrrrrrrrrrrrr
1 decennium geleden