Why do you wanna help me out of my problems ( Tom lovestory ) 122

Je klopte op de deur en stapte naar binnen je zag de jongens in de zetel zitten behalve Bill. Hij stond aan de andere kant achter een glazen wand. Hij zat op een kruk, had een hoofdtelefoon op en zong in de micro. Je glimlachte bij dat beeld en stapte daarna enthousiast naar de jongens in de zetel toe en ging zitten op Tom zijn schoot. Tom gaf je meteen een kus en keek je nieuwsgierig aan. Jij: “Het is dus officieel dat ik jullie cover ontwerp.” Tom kreeg een grote lach op zijn gezicht en gaf je een kus. Gustav en Georg juichten enthousiast waardoor je hun blij aankeek. Jij: “Ik ben wel eens benieuwd naar jullie liedjes.” Georg: “Mag je ze dan horen?” Jij: “Ja als inspiratie voor de cover.” Tom: “We zullen je zo meteen wel een paar liedjes laten horen, als Bill klaar is.” Je knikte enthousiast. Na een tijdje was Bill klaar en kwam hij enthousiast naar je toe. Je legde het ook nog eens aan hem uit en hij stond bijna op springen om je de liedjes te laten horen. Hij liep naar het grote paneel aan de glazen wand toe en drukte op een paar knopjes. Opeens hoorde je de klanken van een gitaar de rest viel mee in. Je luisterde aandachtig naar het nummer. Je moest zeggen, het was echt goed. Geweldig eerder. Of nee fantastisch. Het nummer was nog maar net gedaan of David kwam de kamer instormen. David: “Aha niet aan het opnemen, perfect. Ik moet nog even een paar dingen met jullie bespreken.” De jongens keken hem verbaast aan. Bill: “Oké dan.” Hij stond als eerste recht en liep achter David aan. Tom: “Ik ben zo snel mogelijk weer terug.” Jij: “Ga maar, voor David kwaad word.” Hij drukte zijn lippen op de jouwe en verdween daarna weer door de deur. Nu zat je alleen. Alweer. Iets in je zei dat dit wel even ging duren dus nam je jou tas om je boek eruit te nemen. Dan kon je evengoed verder leren voor je rijbewijs. Je had nog 2 dagen om alles te kennen, maar je had het gevoel dat je het meeste wel kende. Toch herhaalde je zoveel mogelijk. Je zat eigenlijk al vrij lang te leren tot je opeens een stem luid “Nee” hoorde roepen. Je stak snel je boek weg in je tas. Was dat Tom? Je hoorde een luide knal en niet veel later ging de deur open. In de deuropening stond een boze Tom. Tom: “Kom Demi, we gaan.” Jij: “Hoezo?” Tom zijn blik werd wat zachter en keek je recht in je ogen aan. Tom: “Dat vertel ik later wel.” Je nam snel je spullen waarna je Tom zijn hand nam. Jullie stapten door de gang door. Tom stapte vrij snel, je kon het amper bijhouden en stond dan ook na een tijdje stil. Tom: “Wat is er?” Jij: “Kan je een beetje trager stappen? Ik heb maar kleine benen.” Tom: “Oh tuurlijk; sorry.” Jullie stapten verder op een rustiger tempo. Tom deed de deur voor naar buiten open en liet jou als eerste naar buiten. Jullie gingen naar zijn auto toe die Tom van het slot haalde. Bill zou wel meerijden met Georg en Gustav. Je deed je gordel vast en Tom startte de auto waarna hij wegreed van de studio. Het was stil in de auto. De radio stond wel stilletjes aan maar je kon je daar niet echt op concentreren. Je vroeg je af waarom Tom zo boos was geworden. Het leek best wel om iets groots te gaan maar wat? Als jullie thuis zouden zijn, zou je het hem vragen. In ieder geval, je dacht toch dat jullie daar naartoe gingen.