Happy New Year! :Y)

Mijn zintuigen werden sterker naarmate de transformatie vorderde. Ik kon voetstappen horen die haast geruisloos over en weer liepen. Auto's op de autosnelweg. Alles werd sterker, zelfs helderder dan ooit. Naast me hoorde ik een onregelmatige ademhaling, onbewust probeerde ik mee te ademen op het ritme. Alsof ik als ik me maar genoeg op iets anders kon concentreren, ik de vlammen zou kunnen vergeten. Onmogelijk. Ze raasden door mijn aders en verbranden alles wat er niet hoorde te zijn. Hoe lang ik dit nog zou kunnen volhouden wist ik niet, maar ik zou mijn best doen voor Jasper.
Een steek van pijn ging plots door mijn ogen. Mijn adem stokte in mijn keel bij de plotse brand. Al mijn energie ging nu naar mijn spieren, die ik haast niet meer onder controle kon houden. Ik drukte mijn hoofd harder in de kussens, maar het leek niet alsof ik me nog langer stil kon houden. De vlammen in mijn ogen bereikten hun hoogtepunt, er was niets anders meer waar ik me op kon concentreren. Daarna werd het alleen maar erger, overal laaiden de vlammen op tot een maximum. Ik beet op mijn tanden en drukte mijn armen tegen het bed waar ik op lag.
Een zachte stem klonk vlak naast me. 'Hoe lang nog,' vroeg Jasper met pijn in zijn stem.
'Ze wordt steeds sterker, ik kan haar niet meer zien,' antwoordde Alice gefrustreerd. Haar lichte voetstappen weerklonken in de kamer toen ze naar de deur liep. 'Waarschijnlijk duurt het niet meer zo lang,' voegde ze daar geruststellend aan toe. 'Wil je dat ik iedereen erbij haal?'
Er kwam geen antwoord, enkel Alice's voetstappen die steeds verder weg klonken.
Ik merkte een lichte verandering in de vlammen, ze begonnen zich langzaam terug te trekken. De toppen van mijn tenen, mijn vingers waren volledig bevrijd. Uiteindelijk voelde ik ze helemaal terugtrekken tot enkel mijn ogen de kwelling nog moesten doorstaan. Weer een opflakkering die me gek maakte en toen was het voorbij. Uit angst me te bewegen en de transformatie terug opnieuw in gang te zetten, blijf ik liggen.
'Dawn?' Jasper nam voorzichtig mijn hand vast. Ik voelde zijn blik op me rusten en opende voorzichtig mijn ogen.

Reageer (12)

  • CouchPotato

    Oehlalaaaa!!
    Ik was vergeten dat deze er was
    DUIZEND MAAL SORRY!
    Sorry
    Sorry
    Sorry
    Sorry
    Sorry
    Sorry
    Sorry
    Sorry
    Sorry
    Ja oke ik ga niet echt tot de duizend hoor dat is te veel werk [a]
    Maaaaaaar goed!
    Ze is dus eindelijk klaar met transformer spelen
    Nou wat gaat er nu gebeuren!!
    Dat weet ik niet
    En jij wel
    En ik wil het ook weten
    Dus moet je snel verder [a]
    x.

    1 decennium geleden
  • ITwizz

    wauw super verhaal,
    heb nu ook een abo (A)
    snel verder~!

    1 decennium geleden
  • LIGHTS

    Ik wil meer. Moet meer.

    1 decennium geleden
  • LunaMar

    aaah snel verder! bedankt voor het melden weer helemaal super! jij ook fijn 2010:P
    xx

    1 decennium geleden
  • Hippogriff

    verder!

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen