Hoofdstuk 18

Mospoot bleef maar ronddwalen door het bos tot hij eindelijk een herkenbaar stuk bos zag. Hij liep toen snel terug naar hèt kamp. Daar eenmaal aangekomen zag hij meteen dat er iets mis was. de meeste Katten Stonden in groepjes bij elkaar en fluisterde ongelovig tegen elkaar dus er was iets vreemds gebeurt. Uiteindelijk zag iemand hem 'Mospoot je... Nou ja ga maar naar het ho van sneeuwvacht' het was lichtvacht. Mospoot ging verbaast naar het medicijnkathol. Toen hij binnenkwam zag hij alleen in het laatste mosbed iemand liggen. Hij keek goed: het was varenpoot! Mospoot rende naar haar toe, toen hij bij haar was zag hij de lange diepe wond die over haar zij liep. 'Varenpoot.... Wat is er gebeurt?!' ze gaf geen antwoord, zou ze dood zijn ? 'ze slaapt allen maar hoor.' Mospoot maakte een sprongetje van schrik, hij had niet gezien dat sneeuwvacht bij hem stond. 'wie heeft dit gedaan sneeuwvacht?' sneeuwvacht nam de tijd maar toen zei ze : 'bloedster.' mospoot dacht dat zijn bloed in ijs verandert was. 'maar waarom wil hij ons weg hebben?' 'ik weet het niet niet maar hij viel plotseling aan' snel voegde ze eraan toe 'maar je gaat geen wraak nemen als je wilt blijven.' Mospoot wist niet of hij wilde blijven, ik ging naast varenpoot liggen en zorgde ervoor dat niemand bij haar kon komen.

Na een tijdje werdt varenpoot wakker en maakte mospoot ook wakker.

'hè mospoot je bent terug! ' mospoot ging overeind zitten en keek in het gezicht van varenpoot. 'varenpoot wil je blijven?' vroeg hij meteen om er niet omheen te draaien. 'ja, mospoot bloedster deed het echt niet expres en we kunnen nergens heen' dat was waar dacht mospoot. En hij zag bloedster er niet voor aan om expres varenpoot te verwonden. 'het is mijn schuld, ik had. Hem niet moeten beledigen.' varenpoot durkte zich troostend tegen mospoot aan. ' ach je moet gewoon leren beleefd tegen bloedster te praten.'

Na hun gesprek ging mospoot weer weg. Meteen zag hij bloedster naar hem toe komen en hij verwachtte minstens een preek. Maar het enige was 'mospoot het spijt me hee erg dat ik varenpoot heb verwond en je niet geloofde over zwartpoot. Ik begrijp dat je een andere mentor wilt.' mospoot had dit niet verwacht en ondanks alles zei hij toch. ' nee jij bent mijn mentor en dat blijf je ook voor altijd.' bloedster glimlachte 'dan gaan we morgen weer trainen.' dat was precies waar mospoot nu behoefte aan had.