Foto bij 17. Time

she stood there.
Made no sound.
Didnt move.

12-05-1940

Ze houdt van me!!!
Ik heb het eindelijk voor elkaar gekregen haar gedachten te lezen en gedachten liegen niet.
We zaten daar de zonsopgang te bekijken toen ik haar vroeg of ze bij me wou blijven. Ze kneep in mijn hand en zei'Ik zal wel moeten. Het zou teveel pijn doen als ik je zou missen. Maar haar gedachten schreeuwde het uit. 'Ik hou van jou. Zie je dat dan niet? Wat moet ik doen? Moet ik hem kussen? En Ephraim dan? Zal hij het begrijpen? Vast wel.' Ik moet zeggen dat het een hele opluchting was eindelijk haar gedachten te kunnen horen. Ik begon al te twijfelen aan mijn eigen gave.
Natuurlijke kuste ze me niet. Waarom zou ze? Ze dacht waarschijnlijk dat ik mijn brieven schreef om haar bij ons te houden. Toen me terug liepen kwam Tanya naar ons toegestormt. Ze wou me tegenhouden. ze wou dat ik bij hun bleef. Waarschijnlijk was ik ook wel gebleven als Mary er niet geweest was. De terugreis was fantastisch. Omdat Mary niet zo snel kon rennen als ik zat ze op mijn rug. Drie uur lang voelde ik haar ademhaling in mijn nek. Ik weet ook wel dat ze altijd in de buurt van die weerwolf zal blijven. Hij is haar zielsverwant. Hij zal haar hoe dan ook blijven opzoeken. Maar zelfs dat kan me niets schelen. Als Mary maar gelukkig is. Het liefst met mij natuurlijk. Ik wou dat ik het lied wat ik voor haar geschreven heb kon spelen.
Mischien moet ik haar gewoon vragen om een keer wat samen te gaan doen.
Aan de andere kant was het mischien maar een eenmalige gedachte. Dacht ze het per ongeluk. Sinds we in de tuin zaten heb ik haar gedachten niet meer gehoort. Als ik naar haar keek en ze kijkt terug of glimlacht even dan voelt het alsof mijn hart uit mijn borstkast springt. Alsof hij plots weer begint te kloppen.
Maar op andere momenten als ze langs loopt en niet op kijkt, Als ze brieven schrijft naar Ephraim dan voelt het alsof alles aan mij dood is. Dan ben ik niet geen eens een vampier meer maar een zombie. Iemand die gaat en staat waar andere hem brengen. Iemand die zelf niet meer kan denken. Ik moet haar bewijzen dat ik de beste keuze voor haar ben. Mischien moet ik voorstellen vrede te sluiten met de honden. Het voelt heel slecht maar ik weet dat zij er gelukkig van zal worden. En dat is nu het belangrijkste voor mij.
Edward


Reacties??

Reageer (1)

  • Sucrose

    Verder :D
    -x

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen