15. Moving

Dagboek.
Ik kan het niet meer aan. Waarom kan Mary geen keuze maken? Waarom sluit ze zichzelf op in haar kamer? Ze beantwoord mijn brieven maar de zijne ook. Ik lees het in zijn gedachten. Mischien is het een goed idee om hier weg te gaan. Mary de kans te geven gelukkig te worden met Ephraim. Ze verdienen elkaar. Ik weet hoe het inprenten werkt. Hij zal haar behandelen als een koningin. Elke dag dat ik hier langer blijf is een verloren dag voor hun. Ik zou de wereld door kunnen trekken. Ik heb altijd terugverlangt naar de Afrikaanse vlakte. Een tijdje nomaad zijn kan geen kwaad. Ik heb niets nodig. Ik heb mezelf, mijn gedachten, mijn snelheid, mijn tanden en een foto van Mary in mijn hersenen geprint. Carlisle zou me begrijpen. Ésme niet. Ze vindt het gevaarlijk en onveranwoordelijk. In mijn lichaam ben ik dan mischien 17, in mijn hoofd ben ik 39. Hoe oud moet je tegenwoordig zijn om op jezelf te gaan wonen? Emmett vindt nog steeds dat ik haar op een onverwacht moment moet kussen, maar dat zou ik nooit kunnen.
Rosalie lijkt geen mening te hebben. Ze lijkt alleen kwijt. Haar gedachten houd ze voor me verborgen. Mischien is ze nog kwaad op me omdat ik haar als mijn zus zag. Ik weet het niet. Wel weet ik dat ik hier weg ga. Ik zie wel waar het lot mij brengt.