Hoofdstuk 17

Ze zag haar vader boos naar buiten komen, nadat Mospoot het hol uit was gestormd. Zwartpoot liep zelfvoldaan achter Bloedster aan. Kleinpoot liep er vol woede naar toe, maar het lukte haar om niet meteen uit te barsten. 'Je probeert hem niet eens te geloven hé, je gelooft alleen maar Zwartpoot. Maar als e oh zo onschuldige lievelingetje niks heeft gedaan, hoe kwam Mospoot dan aan zijn wonden!?' Mauwde Kleinpoot boos. 'Zwartpoot heeft niks gedaan, en jij en Mospoot proberen hem in kwaad daglicht te zetten' gromde haar vader, ook boos. 'JE ZIET HET ECHT NIET HÉ! IK PROBEER NIKS IK ZEG ALLEEN DE WAARHEID! WAAROM DENK JE DAT NIEMAND ANDERS BEHALVE ZIJN ELITE VRIENDENGROEPJE ZIJN VERHAAL ONDERSTEUNT!? JE ZIET OOK NIET WAT JE MET MOSPOOT DOET! JE JAAGT HEM WEG!' Schreeuwde Kleinpoot, haar woede niet meer in bedwang houden kunnend. Kleinpoot ving Varenpoot's geur op, dus ze wist dat haar vriendin er ook was. Ze staarde met woede brandend in haar ogen als vuur, haar vader aan. Kleinpoot haalde diep adem. Ze wachtte een moment om weer te spreken. 'Maar je gelooft zelfs die verrader boven je eigen dochter' mauwde Kleinpoot kalm, met een kille ondertoon. Bloedster , die zo boos was geworden dat hij zichzelf niet meer kon beheersen, kreeg een waas voor zijn ogen, en zag niets meer. De kater begon Varenpoot uit onbeheersbare woede op Mospoot en iedere kat die hem verdedigde, aan te vallen. Maar het moment nadat zijn klauw een diepe wond had gemaakt op het jonge poesje, kwam hij weer bij zinnen.

Kleinpoot zag hoe Sneeuwvacht bezorgd aan kwam rennen. Ook zag ze Bloedster snel maar ongemerkt, behalve door Kleinpoot, naar zijn hol sloop. Kleinpoot neusde haar vriendin omhoog, en ondersteunde haar samen met Sneeuwvacht. Samen brachten de twee Varenpoot naar het medicijnkathol. Kleinpoot, die naar het leerlingenhol was gegaan laat die avond maakte haar zorgen over Mospoot, want hij was nog steeds niet terug. Als hij morgen nog niet terug was, bij de opkomende dauw, zou ze hem gaan zoeken. Onrustig viel het poesje in een lichte slaap, en bij het eerste licht van de dauw werd ze dan ook wakker. Ze keek naar het nest naast haar, Mospoot was nog steeds niet terug. Ze rende de open plek op, maar daar zag ze hem ook nergens. Anders was de laatste plek het medicijnkathol, omdat Varenpoot daar lag. Ze ging er heen. Hier was Mospoot ook niet. Ze moest hem gaan zoeken.