'Oh kom op dude, was het echt nodig Poekie te vermoorden?'

We kijken elkaar verbijsterd aan en ik wend me tot Ingrid. 'Jij had toch gezegd dat hij angstaanjagend groot was?' Ze schud haar hoofd ten teken dat ze het ook niet wist. 'Kom, we moeten de omgeving ontdekken.' Zegt Tessa wijs terwijl ze met Yuriko voor op loopt. Natuurlijk ga ik gelijk naast haar lopen. We nemen onze omgeving nauwkeurig in ons op, wat wel lastig is aangezien we geen licht hebben. 'Dit lijkt wel op de zaal waar zijn troon staat.' Zegt Eric aarzelend. 'Zijn troon?' Vraagt Ingrid verbaasd. 'Ja, vanaf daar regeert hij over alle monsters. Maar er was iets met deze zaal alleen weet ik niet meer wat.' Zegt hij nadenkend en ik zucht geërgerd, fijn daar hadden we wat aan. 'Oh ja! Hier hield hij zijn huisdier!' Eric zijn stem klinkt opeens erg onbehaaglijk. 'Zijn-zijn huisdier?' Tessa klinkt ook niet erg op haar gemak. 'Ja, zijn hellehond. 'Fijn, die beesten zien hartstikke goed in het donker.' Roep ik gefrustreerd. 'Klopt, maar ik zie als weerwolf ook goed in het donker.' Legt hij uit, gosh daar kwam hij nu mee. 'Iedereen achteruit.' Zegt hij waarschuwend. We horen een soort raspend geluid en dan is het stil. 'Eric?' Ingrid klinkt aarzelend. 'Alles goed?' We horen een zachte grom. 'Ja, alles is goed.' Horen we hem zeggen. 'Kijk waar die hellehond is.' Spoort Tessa hem aan. 'Euh, ik heb goed en slecht nieuws.' Fluistert hij en een onverklaarbaar gevoel van achterdocht neemt bezit van me. 'Het goede nieuws is, ik weet waar de hellehond is. Het slechte nieuws is, hij ligt precies achter jullie.' We verstijven op onze plek. 'Hij slaapt maar hoeft maar 1 ding te horen en word wakker.' Fluistert Eric. 'Kom, we moeten hier weg.' Zeg ik zacht tegen de meiden. Ze mompelen instemmend. 'Nee Ingrid, je gaat de verkeerde kant...!' Maar Eric zijn waarschuwing komt te laat en Ingrid is per ongeluk op 1 van de 6 oren gaan staan. Met een woest gebrul komt het beest overeind en ik grijp naar Tessa haar hand en begin op de tast te rennen. 'Jake we moeten licht hebben!' Roept ze naar me, en ik weet wat ze bedoeld maar ze weet niet dat als ik het te vaak gebruik ik buiten bewustzijn zal raken. Wat niet het feit wegneemt dat we anders allemaal doodgaan. Ik probeer me ondanks het woeste gegrom en gegrauw te concentreren. Opeens schieten de vlammen uit mijn vinger toppen en een lichte gloed verspreid zich door de kamer.

Dan zie ik fakkels aan de muur hangen en zo snel ik kan steek ik ze allemaal aan zodat ik niet te lang mijn gave hoef te gebruiken. Helaas laat het licht ons een afschuwelijk schouwspel zien. Eric is in zijn weerwolf gedaante op de hellehond afgesprongen en Ingrid is weggekrabbeld. Snel trek ik mijn zwaard en ook Tessa en Ingrid stormen met hun wapens in de aanslag op het beest af. We verwonden hem maar hij weigert op te geven. Dan word Eric weg gegooid door 1 van de poten en hij blijft bewegingloos op de grond liggen. We strijden maar er lijkt geen einde aan te komen totdat Tessa opeens de genadeslag geeft door haar speer/ staf tot het einde in de borst te duwen. Het beest slaakt een woeste kreet wat eindigt in gegorchel en dan niets meer. We rennen naar Eric. Zijn weerwolf gestalte flikkert en dan is hij weer gewoon Eric. 'Gaat het?' Vraagt Tessa bezorgt. Hij heft zijn hand. 'Geef me 2 seconden.' Zegt hij zacht. Dan gaat hij langzaam rechtop zitten. 'Wij hebben sowieso nooit met elkaar op kunnen schieten.' Zegt hij minachtend terwijl hij naar het dode monster kijkt. Dan horen we opeens een deur opengaan en daar staat Kronos, nog steeds in zijn jonge mannen gedaante.

Hij neemt het schouwspel in zich op en ziet dan zijn dode huisdier liggen en kijkt ons geïrriteerd aan. 'Oh kom op dude, was het echt nodig Poekie te vermoorden?' Wacht, de gevaarlijkste man van het heelal, die alle werelden bedreigt noemt zijn hellehond Poekie? Er is echt wat mis met die man. Hij zucht. 'Goed, jullie vragen je vast af waar jullie vrienden zijn, ga ze maar zoeken ze bevinden zich ergens in de kelder, daar zijn ze langer houdbaar.' En met een hoge kille lach verdwijnt hij.