(no subject)

Ik stap in mijn auto en rijd weg. Op naar mijn werk. Als ik mijn werkkamer binnenstap is James al bezig met de eerste patiënt. Ik moet toegeven dat hij echt goed kan werken. Ik loop naar de lijst met patiënten. Ehm, Mevr. Jones behandelt James. Dan moet ik Mr. Adams. Ik loop naar de wachtkamer en roep Mr. Adams. ‘En wat heeft u meneer’? ‘Nou ik heb al een tijdje last van een stekende pijn in mijn borstkas’. ‘Oké, eh het kan door stress komen. Maar het kan ook pleuritis zijn. Ik zou een röntgenfoto laten maken. Maar u hoeft u geen zorgen te maken. Het is niets ernstigs’. ‘Dankuwel, Mevr. Swansea’.

Als we klaar zijn met werken lopen we samen naar het café om de hoek. Ik bestel en cola en James een biertje. James begint te vertellen over zijn verleden. Dat hij eens van school is geschorst wegens ‘mishandeling’. Ik geloof hem op zijn woord dat hij niks heeft gedaan toen. Maar waarom? Ik ken hem toch helemaal niet? Toch heb ik het gevoel alsof ik al jaren bevriend ben met hem. Naja, niet teveel over nadenken. We hebben het nog harstikke gezellig en als we klaar zijn geeft hij me een kus. Ik voel dat ik bloos en zeg dat ik snel weg moet. Als ik thuis ben aangekomen bel ik Diana op. Ik moet alles gewoon even vertellen aan iemand. We spreken af bij Diana. Als ik daar ben aangekomen begin ik meteen te vertellen. Ze is zo blij voor dat ik weer iemand heb gevonden. Daarom neemt ze me mee uit eten. Dit wordt een gezellige avond.