Hs 25 - Ontbijt en een mededeling

(door Femke)
Het is ochtend. We zitten aan de ontbijttafel en praatten over allerlei zaken. "Zou Shailene expres aan een andere tafel gaan zitten zodat ze onze aandacht trekt of zo?", vraagt Lynn geërgerd. "Vast wel", antwoordt Sasha, die nog een broodje neemt. Ik geeuw. "Moe?", vraagt Fabian. Ik knik en doe alsof ik met mijn hoofd op tafel val. "Wie wil er nog thee?", biedt Mylène aan en ze geeft de kan door. "Ik!", schreeuw ik en ik veer recht en schenk mijn theekopje in. Na enkele seconden zeg ik: "Ik heb vannacht niet zo goed geslapen, omdat ik een vervelend geluid hoorde, het leek van beneden te komen, uit de bibliotheek of zo, maar dat slaat natuurlijk nergens op." "Ik hoorde dat ook!", roept Silke verbaasd uit, "Weet jij wat het was?" "Geen idee", antwoord ik en ik haal mijn schouders op. "Vreemd", merkt Sasha op ,"En Shailene is om 3 uur vanmorgen de kamer uitgegaan." "Echt?", reageert Lynn direct ,"Ik wist dat ze iets van plan was! Weet je waar ze heen ging?" "Geen idee", antwoordt Sasha. Ik geeuw nogmaals en leg mijn hoofd op Fabians schouder, "Jij vangt me wel op als ik in slaap val, hè?" "Tuurlijk!", antwoordt hij direct en hij drukt een kus op mij haar. "Klef klef klef", is Lynns reactie. "Moet jij zo nodig zeggen met je Chanyeol adoratie", antwoord ik gevat. Maar Lynn lijkt het niet zo grappig te vinden. Ze kijkt Chanyeol, die naar Shailene staart, zijdelings aan. Zou ze echt denken dat Chanyeol haar zou bedriegen met Shailene? Zo is hij toch helemaal niet? Verward kijk ik hem aan...

Even later zitten we in een klaslokaal voor onze eerste les van vandaag: wiskunde. Mevrouw Van Der Meij is er nog niet. Ik hou echt totaal niet van wiskunde. Al die cijfertjes en tekentjes blijven allemaal als een geheimtaal voor mij. Ik doe veel liever talen, of magieles. Dat begrijp ik tenminste. Mevrouw Van Der Meij stapt het lokaal binnen. Ze heeft een vreemde uitdrukking op haar gezicht. Even zwijgen we allemaal, maar dan zegt Lynn: "Is er wat, mevrouw?"
Mevrouw Van Der Meij kijkt haar verrast aan en antwoordt dan: "Ja, Lynn, er is wat. Luister eens goed, allemaal!"
Nieuwsgierig leunen we allen wat naar voren op onze stoelen. "Goed dan", zegt ze ," Vorige week kwam een jonge man hier solliciteren voor een job als magieleerkracht. En het toeval wil dat er net een leerkracht van het laatste jaar ontslag heeft genomen. Nu, moeten jullie weten dat de laatstejaars hier op school geen doetjes zijn, ze durven nogal van zich af te bijten en zijn best hard tegen de leerkrachten. Ik zou dat nu wel nog aankunnen, maar zo'n nieuwe, jonge, net afgestudeerde leraar zou het wel eens moeilijk kunnen krijgen met hen. Bovendien wilde hij liever in het eerste of tweede jaar lesgeven. Dus is er besloten dat hij aan jullie klas en de parallelklas magielessen zal geven en dat Ewout, sorry, meneer Genemans en ik de laatstejaars zullen onderwijzen. Voor de andere vakken zullen jullie ons wel nog steeds als leerkracht hebben, dus jullie zijn nog niet van ons af. Ik zou jullie graag vragen om die nieuwe leerkracht een beetje te sparen, hij is namelijk onervaren maar ik denk dat hij dankzij jullie wel eens een hele goede leraar zou kunnen worden!"
Even blijven we allemaal stil zitten. Ik had nooit verwacht dat we een nieuwe leraar zouden krijgen! Ik vond onze vorige leerkrachten prima. Maar ik ben wel blij dat we hen nog voor de andere vakken zullen hebben. Hoe zou die nieuwe leraar zijn? Zou hij aardig zijn? Of juist streng? Zou hij kwaad worden als Lynn, zonder na te denken, iets zegt? Of zou hij om haar lachen? Ik ben tegelijk benieuwd en een beetje zenuwachtig om deze nieuwe leraar te ontmoeten, en ik kan aan de anderen zien dat zij hetzelfde voelen. Maar wat zeker is, is dat we allen samen zijn, of de nieuwe leraar nu vriendelijk is of niet, wij zullen er samen staan om wat zal komen te ondergaan.