A ranger's apprentice tale 16

Gilan keek Halt en Will aan.
“Dus jij wilt twee leerlingen in een keer?” Een meisje was al een zware aanpassing maar nu ook twee leerlingen… Halt had veel ideeën.
“Meisjes zijn veel opener dan jongens, zij hebben een vertrouwenspersoon nodig voor de dingen die jongens niet begrijpen en zo kan, als de leraar even niet kan, de oudere leerling over de jongere leerling uitkijken.” Gilan knikte begrijpend, hij snapte het punt en dacht terug aan die ene keer dat Will hem had toevertrouwd hoe moedeloos hij werd bij het idee alleen te moeten zijn.
“Oké, ik geloof dat je, net zoals met Maddie al een idee hebt?” Halt glimlachte ondeugend. “Om precies te zijn hebben wij een idee, en dit keer niet alleen ik.” Gillan zuchtte: “En zou je dat dan ook willen zeggen?” Will grijnsde naar Halt, bieden voelde ze het ongeduld van Gillan groeien. Uiteindelijk was het Will die hem uit de nood hielp. “Je weet dat Allys haar leven voor een meisje had gegeven?” Gillan knikte instemmend. “Dat meisje is de soldaten gevolgd en is in het weeshuis van Redmond opgevoed, stal koekjes, beklom torens…” Halt grinnikte. “Vanwaar kennen we dat?” Beide oudere jagers proesten het uit en Will keek hen verwijtend aan. “Ik ging niet jagen in het bos!” Nu verslikte Gillan zich halverwege zijn lach. “Ze jaagde?” Will smoorde een schaterlach en antwoordde: “Alleen het klein wilt zoals in de wet.” Gillan was onder de indruk. “Oké, ik laat jullie proberen en wens jullie veel succes.” de oude jager keek bedenkelijk. “Geen papierwerk nodig voor dit?,” Zei hij, waarna hij snel onder de tafel dook en terecht, geen seconde later lag er een dik boek op de plaats waar hij een seconde geleden nog zat. “Dat was nipt!” Daarna vluchtten hij en Will het bureau uit, een geïrriteerde Gillan achterlatend.