16

" oke, en nu?" Lach ik als we weer buiten zijn. De zon staat nog vrij hoog aan de hemel, maar toch begint het al een beetje te schemeren.
" zeg het maar, wat wil jij gaan doen?"
" haha zullen we een ijsje gaan gaken?"
" oh want die tiramisu van net was niet toetje genoeg?" Lacht Steve terwijl hij de auto start en rustig weg rijd.
" het was geen ijs." Lach ik lief terwijl ik Steve smekend aan kijk. Ik hou van ijs, en helaas is daar op Asgard een gebrek aan.

We gaan even langs de supermarkt om ben n jerry's te halen. Ik het restaurant net werd het ook steeds drukker en wilde iedereen wat van Steve. Daar had hij even geen zin meer in en stelde voor om bij hem thuis film te gaan kijken wat ik totaal geen probleem vind.

Steve zet een oude film op uit de jaren 30. Toentertijd was het een baanbrekende film, maar voor tegenwoordige maatstaven is het echt een slome en oubollige film, toch vind ik hem leuk.
" dit is altijd mijn favoriete film geweest." Zucht Steve terwijl ik een beetje tegen hem aan leun.
" het is ook een mooie film." Weet ik alleen maar uit te brengen. De lepel die ik had gebruikt om het ijs mee op te eten hangt nog in mijn mond terwijl Steve de half lege verpakking al in de diepvries gelegd had.

"Sorry..." Stamel ik opeens uit het niets. Steve kijkt me niets begrijpend aan en als de tranen in mijn ogen springen schrikt hij een beetje. Hij trekt me snel naar zich toe en zijn sterke armen houden mij vast terwijl hij me probeert te kalmeren.
" waarvoor? Je hebt helemaal niets gedaan." Zegt hij nog steeds niets begrijpend.
" van vorig jaar, dat ik weg was gegaan zonder persoonlijk doei te zeggen..." Stamel ik moeilijk. Steve laat me even los en kijkt me doordringend aan.
" daar hoef je je niet voor te verontschuldigen. Ik weet als geen ander hoe het is om je eigen behoeftes aan de kant te schuiven voor het groter goed." Legt Steve uit terwijl een kleine glimlach zijn gezicht versiert. Ik denk niet meer na, maar doe alleen nog maar. Ik neem Steve vast en knuffel hem stevig. Hier schrikt hij eerst een beetje van omdat ik dit normaal nooit doe, maar dan laat ook hij zijn armen rond mijn rug rusten. Terwijl ik in Steve's armen lig kijken we de rest van de film af en brengt hij me dan weer naar huis.

" fleur, wacht even." Zegt Steve onhandig als ik de deur van het flatgebouw wil openen en hij ook zijn auto uit stapt.
" ik vond het echt heel gezellig." Glimlacht hij lief terwijl hij een kus op mijn hand legt waardoor ik begin te blozen.
" ik vond het ook super gezellig en het eten was heerlijk. Bedankt Steve." Zeg ik verlegen terwijl ik nog steeds blozend naar zijn schoenen kijk. Als hij voorzichtig mijn kin een beetje op tilt kijk ik hem recht aan. Hij heeft prachtige ogen waar ik zo in kan verdrinken. Zijn ogen worden steeds groter. Dan besef ik pas dat zijn gezicht langzaam dichter bij de mijne komt. Ik sluit mijn ogen als ik Steve's ademhaling op mijn gezicht voel. Een fractie van een seconde laten zitten zijn lippen op die van mij. Niet zoals de vorige keer trek ik me nu niet terug maar sla mijn armen om hem geen. Ik heb geen idee hoe lang we daar staan, maar zelfs al zou het een eeuwigheid zijn, het voelde nog steeds te kort.