APWBP Boek 1 Hoofdstuk 10 Deel 4

“Ik heb Potter geschreven dat hij het pak niet aan tafel moest openen”, zei professor Anderling tegen me.
“Geen slecht idee, Minerva”, zei ik met een glimlach. Mensen keken nu al raar op van het lange pak en dat zou nog veel erger worden als ze zagen dat er een bezem in zat. Harry en de jonge Wemel haastten zich al snel de Grote Zaal uit, met het pak. Ik keek hen glimlachend na.

Niet veel later kwam professor Banning de zaal in en hij kwam recht naar mij en Minerva toe.
“Potter lijkt erg blij met zijn bezem”, merkte hij op.
“Dat geloof ik graag, Filius.”
“Ik kwam hem net tegen in de hal. Een Nimbus 2000, niet mis.”
“James zou graag gehad hebben dat zijn zoon een goede bezem had”, zei professor Anderling. “Het is een redelijk nieuw model en niet goedkoop, maar ik ben er ook van overtuigd dat hij er goed voor zal zorgen, als hij ook maar een beetje op zijn ouders lijkt.”
“Ja, dat denk ik ook”, zei Banning. “Heb je het geld uit hun kluis gehaald?”
“Grotendeels”, zei ze kalm. “Potter heeft toch geen idee hoeveel er in zit en ik denk niet dat hij of zijn ouders enig bezwaar zouden hebben.”
“Dat denk ik ook niet”, piepte Filius. “De jonge Malfidus leek anders niet zo blij toen hij merkte dat Potter een bezem had. Hij wilde hem zelfs eerst verklikken toen ik hen zag.”
“Ik denk dat Harry al een rivaal heeft gevonden”, zei ik hoofdschuddend. “Bij James had dat ook niet erg lang geduurd.”
“Hopelijk haalt hij dan niet dezelfde streken uit als zijn vader”, zei Minerva. “James ging vaak te ver als het over Severus ging.”
“Zeg dat wel”, bromde Severus. “Neem me niet kwalijk, ik moet nog een les voorbereiden.” Slechtgehumeurd liep hij de zaal uit.