Why do you wanna help me out of my problems ( Tom lovestory ) 119

Een paar dagen later was je gelukkig weer helemaal beter. Iets wat duidelijk te merken was want je bruiste van de energie. Tom was nog met de anderen in de studio maar ze konden nu elk moment thuis komen. Je keek nog een keer naar de oven waar je lasagne in stond. Vervolgens plofte je neer op een stoel en nam je gsm uit je broekzak. Je had geen nieuwe berichten en besloot om je snapchat eens te openen. Toen de app eindelijk was geladen, zag je dat je een berichtje had van Andrew. Je drukte erop en meteen verschenen er een aantal grappige foto’s van hem, Jeffrey en Justin. Waarschijnlijk waren die 3 samen aan het gamen, iets wat ze de laatste tijd wel vaker deden. Nu jullie niet meer buiten kwamen om eigenlijk illegaal graffiti te spuiten, vielen ook steeds vaker de momenten in het park weg. Jullie zagen elkaar nog vaak genoeg dat was het probleem niet, maar aangezien het nu vaker bij iemand thuis was, miste je toch wel dat bankje in het park. De plaats waar alles begon. De plaats waar je Tom leerde kennen en natuurlijk ook de andere drie jongens. De plaats had zeker een plekje in je hart en zou voor altijd speciaal zijn ook al lijkt het voor een ander een stomme bank ergens in een parkje. Je schrok op door een paar armen die om je schouders sloegen maar ontspande meteen weer toen je Tom zijn geur rook. Je draaide je glimlachend om en drukte een zoen op zijn goddelijke lippen waar je maar geen genoeg van leek te krijgen. Je gaf hem een kus en net op dat moment ging je kookwekker af. Je stond recht van de stoel, nam ovenwanten en haalde zo de schotel lasagne uit de oven. Je zag Tom al verlekkerd kijken. Jij: “Haal jij de rest?” Tom liep al weer weg en je hoorde hem de jongens roepen. Je zette de schotel op een onderlegger die in het midden van de gedekte tafel lag. Niet veel later kwamen de jongens binnen en schepte je voor iedereen een groot stuk lasagne op hun bord. Jij: “Hoe ging het in de studio?” Bill begon meteen enthousiast te praten over het album en vergat daarbij bijna nog om van zijn lasagne te eten die na zijn uitleg vast al wel kou zou zijn. Tom zei er af en toe iets tussen en op die momenten nam Bill een hap. Jij: “Ik ben echt benieuwd naar het album.” Tom: “Wij ook maar over het album, we hebben een vraag eigenlijk?” Jij: “Vertel maar.” Je stak een stuk lasagne in je mond en keek de jongens afwachtend aan. Je had verwacht dat Bill nu enthousiast was recht gesprongen om het te vertellen maar hij bleef echter stil zitten. Je keek Tom aan die naar je glimlachte. Tom: “Wel het management heeft je op tv gezien.” Jij: “Ja?” Tom: “Wel hij vind je werken fantastisch en vroeg zich af of je het misschien zag zitten om een cover te maken?” Jij: “Ik?” De jongens knikte. Jij: “Maar, ik weet niet, ik kan helemaal niet met die computerprogramma’s om.” Tom: “Dat hoeft ook niet, maar hij vroeg of je ontwerpen wou gaan schetsen?” Jij: “Hmm in dat geval, lijkt het me best wel cool.” Meteen stond Tom recht en gaf je een knuffel. Ook Bill stond enthousiast recht en verdween met zijn gsm naar de gang. Jij: “Wat gaat hij nu weer doen?” Tom: “Volgens mij het management bellen.” Je kreeg een lachje op je gezicht en gaf Tom een zoen. Wie had dat verwacht? Wie had er nu verwacht dat je dankzij dat programma zo een kans kreeg?

Eigenlijk wel grappig dat enkel Gustav hetzelfde uiterlijk echt heeft gehouden ;p Het viel me ineens op ;p

Bill is hier echt wel cute op

Eens een gif van ofcourse Tom

Volgende keer weer meer (;

@Luckey: Ten eerste: wow echt super bedankt (: Dat betekent echt veel voor me en ben blij dat je mijn verhaal leuk vind (:
Haha en ik ben echt super blij met mijn vriend (: Ik bof maar met hem.