Happy new year everybody.

‘’Laat je me ooit nog los?’’ vroeg ik toen we langer dan tien minuten zo zaten. ‘’Sorry!’’ hij liet me snel los en bleef naar me kijken. ‘’Kun je ergens anders na kijken?’’ vroeg ik zacht. ‘’Nee, dit bevalt me wel.’’ Ik werd weer rood. Hij kroop tegen de muur aan en trok mij met zich mee.’’Zit wat fijner.’’ Ik zat met mijn rug tegen zijn borst aan en hij zat wat met mijn haar te spelen. ‘’Wat vind de rest hiervan?’’ ‘’Ze vinden het alleen maar leuk voor me.’’ ‘’en je fans?’’ ‘’Die respecteren je wel, wees niet bang.’’ ‘’Als ik dat dan wel ben.’’ Ik draaide me om zodat hij me aan kon kijken. ‘’Ze zullen me niet respecteren! Ik was zelf ook een van hun, als een roddel kwam over dat jij met iemand had was ik ook zowat depressief! Ik wist dat je nooit wat in me zou zien, dacht ik, en toch voelde ik me vreselijk!’’ zei ik boos. ‘’Ik mag ook geluk hebben toch? Ik heb geleerd dat ik niet altijd naar iedereen moet luisteren.’’ ik ging weer zitten, ik was echt bang, dit kan nooit goed gaan. ‘’Dus hebben we serieus nu wat?’’ vroeg hij twijfelachtig. ‘’Ik denk het.’’ ‘’Oké, leuk.’’ Ik begon te lachen. ‘’Al die moeite en dan alleen een ‘leuk’?’’ ‘’Geweldig dan?’’ ‘’Klinkt al beter.’’ Beiden waren we nerveus, voor wat? Ik denk voor de toekomst. ‘’Gaan we morgen wat leuks doen?’’ ‘’oké.’’ ‘’wanneer heb jij weer vakantie?’’ vroeg hij uit het niets. ‘’Volgende week, waarom?’’ ‘’Zin om eens mee te touren?’’ ‘’Wat? Echt!’’ vroeg ik blij, dat was mijn droom, touren, alleen dit keer dan niet voor mezelf maar met Bill mee, nog beter. ‘’Natuurlijk, alleen ik denk dat je bij mij moet slapen, bij de rest.’’ ‘’Dat maakt me niets uit!’’ ‘’Doe open, nu!’’ zei de stem van mijn vader. Ik stond op en deed de deur van de slot. ‘’Voor dat joch!’’ en hij gaf een mega tas aan me. Bill was naast me gaan staan en keek erna. ‘’Wat is dat meneer?’’ ‘’Een stress bed.’’ ‘’O dat hoe….’’ Ik trapte hem op zijn tenen. ‘’Naar benden en zet op, verwacht geen hulp.’’ ‘’Benden pap?’’ ‘’Je dacht toch niet werkelijk dat ik je met hem op een kamer liet liggen!’’ ‘’Nou eigenlijk wel, hij hoeft toch niet benden, daar is het koud ’s avonds!’’ ‘’Maakt niet uit, als je vader dat wilt doen we dat toch gewoon?’’ hij pakte de tas over en liep naar benden waar ik achter hem aan liep. ‘’Hoe moet dit?’’ fluisterde hij naar me. ‘’Euhm, je moet het uitklappen en dan nog iets.’’ We klapte het bedje uit, het leek wel klaar. Voorzichtig ging Bill erop zitten, hij bleef staan! Toen hij iets ging verzitten klapte hij dubbel. Ik lachte me dood, Bill kroop moeilijk uit het bed en keek er weer na. ‘’Er is nog iets niet goed aan.’’ Lachte hij.

Na een uur hadden we hem eindelijk stevig staan en liepen we naar boven om beddengoed te halen. Toen we de inloop kast in liepen op zoek naar het beddengoed deed Bill de deur achter me dicht en zocht rustig mee. Toen ik me omkeerde in een hoekje stond Bill opeens voor me. Zijn gezicht was helemaal rood en hij leek wel zenuwachtig. ‘’Ik vind je mooi.’’ Zei hij toen hij zijn hand op mijn wang legde. ‘’Niet.’’ Zei ik snel. ‘’Echt wel.’’ Hij kwam iets met zijn gezicht dichterbij, hij wou me zoenen. Ik draaide mijn hoofd weg, ik wou nog niet dat hij het nu al uit maakte, wat hij zeker zou doen als hij merkte dat ik niet kon zoenen. ‘’Je wil dit niet hé?’’ vroeg hij toen hij een stap naar achteren had gedaan. ‘’Liever niet nee.’’ Zei ik met een enorm schuld gevoel, zou hij me nu niet meer willen omdat ik hem niet wou zoenen? ‘’Maakt niet uit, we hebben net een paar uur wat.’’ Zei hij lachend terwijl hij zijn armen naar me uit stook, ik liep naar hem toe en omhelsde hem. ‘’Sorry.’’ ‘’Hou eens op met die sorry’s.’’ Ik draaide me weer om en zag opeens de dekens liggen die ik maar snel pakte. Toen we alles hadden liepen we weer stil naar benden. We maakte zijn bed op en ik liep naar de keuken om iets te drinken te pakken. Ik wist dat ik aan het huilen was. ‘’Probeerde hij je te zoenen?’’ ik draaide me om en keek naar mijn vader. ‘’Ga weg.’’ Zei ik boos. ‘’Wees blij dat ik het voor hem ontdekt heb, hé?’’ ‘’Ga alsjeblieft gewoon weg, ik hoef je gezeur niet meer.’’ ‘’Je ziet toch dat hij je nu al niet meer wilt.’’ ‘’Dat is niet waar!’’ ‘’Je bent gewoon blind.’’ ‘’GA WEG!’’ riep ik boos. Hij deed zijn handen omhoog.’’Als jij het wil schat.’’ Toen hij zich omdraaide botste hij tegen Bill op. ‘’Laat haar gewoon met rust!’’ zei hij boos. ‘’Bemoei je er niet mee.’’ Ik draaide me weer om en ging verder met de cola inschenken. ‘’Wat deed hij?’’ ‘’Niets.’’ Stelde ik hem gerust. ‘’Je kunt me alles vertellen.’’ Hij sloeg zijn armen rond mijn middel en legde zijn hoofd op mijn schouder. ‘’niets.’’ Zei ik nogmaals. Ik gaf hem zijn glas cola en probeerde nog wat achtergebleven tranen onopgemerkt weg te vegen. ‘’Wat is hier aan de hand.’’ Zei hij toen hij mijn hand bij mijn oog weg trok en met zijn duimen ze weg voog. ‘’Niets waar jij je zorgen om hoeft te maken.’’ ‘’ik heb liever dat je het me verteld.’’ ‘’Komt nog wel, ik ga zo naar bed toe.’’ Ik dronk mijn cola snel op en liep naar boven, natuurlijk door Bill gevolgd. ‘’Ik wil me omkleden.’’ Zei ik. ‘’Waarom doe je nu zo?’’ ‘’Weet ik niet.’’ Ik begon langzaam te huilen. ‘’Ik weet het echt niet.’’ Zei ik tegen Bill toen hij bezorgd me probeerde te troosten. ‘’Ik geloof je.’’ ‘’Wanneer gaan begint die tour weer? Ik wil hier weg.’’ Huilde ik. ‘’over een week maar we kunnen altijd eerder terug gaan.’’ Zei hij vluchtig. Ik keek hem aan met mijn ogen vol tranen. ‘’Ik wil zo snel mogelijk gaan.’’ ‘’Zullen we doen, ik kan een ticket voor over morgen regelen, dan heb jij nog tijd om alles in te pakken.’’ Ik keek hem dankbaar aan. ‘’Dankje.’’ Ik legde mijn hoofd op zijn borst en ik voelde dat hij me een kusje op mijn hoofd gaf. ‘’Het komt allemaal wel goed.’’ Stelde hij me gerust.




nogmaals een gelukkig nieuwjaar ^^