Question 11 (Niall)

Niall

"Harry, we moeten naar hem toe, ik moet weten of hij oké is", zei ik snikkend. Hij streelde mijn rug zacht, "dat wil ik ook Nialll, maar ze laten ons toch niet bij hem, daar ben ik zeker van". "Maar Harreehh...". "Nee Niall", onder breekt hij me, "we kunnen echt niet, morgen zien we wel verder. okay?" "okay" zucht ik "als jij zegt dat het niet anders kan, zal ik je wel moeten geloven..."
Nadat het verdere nieuws was afgelopen deed Harry de tv uit "vind je het goed als ik even naar Zayn ga? had hem beloofd langs te komen". "ow ja hoor, ik red me wel" zei ik half snikkend. "weet je het zeker?" "jaha, echt, ga nu maar" hij glimlachte en kuste mijn wang "oke dan, tot vanavond" zei hij, en verdween. gewoon de deur uit hoor, niks vreemds of zo ik wachtte tot hij helemaal uit het zicht was, en ging ook, niet achter hem aan of zo, nee, naar Louis. Harry kom vergeten dat ik tot morgen ging wachten. ik moest en zal bij hem komen. vandaag nog!

De weg naar het ziekenhuis was niet moeilijk te vinden, ondanks dat ik niet vaak in het dorp van Harry ben geweest. eenmaal aangekomen stond het vol met pers en was het lastig om binnen te komen. Ik vroeg aan een meisje achter de balie of ik naar Louis kon, maar : "sorry meneer, maar ik mag niemand bij hem laten" Ik wou gaan schreeuwen maar hield me in "maar waarom dan niet?". "Dat mag ik u niet vertellen meneer, sorry" nu werd ik echt pissig. "awh, niemand snapt het, ik wil gewoon naar mn beste vriend die ik 10 jaar niet heb gezien! zeg me waar hij is! alstublieft!" riep ik. De mensen in de hal keken op van hun krant of andere "vermaak" zooi, maar besteden er verder geen aandacht aan. alsof het de normaalste zaak van de wereld was. het meisje schrok van mijn reactie, maar begreep nu wel dat ik niet van de pers of zo was, en nam mee mee naar een andere hal. "ik weet niet of er doctoren bij hem zijn, maar het is van hier recht uit, en dan kamer 23". ik omhelsde haar stevig, zo blij dat ik was, "owh dankjewel, je bent geweldig .... eh.." ik liet haar los, en keek haar aan "Lucy" zei ze zacht. "nogmaals bedank Lucy, en sorry van net". "ag, geeft niet, ga nu maar snel naar je vriend" dat liet ik geen 2x zeggen, snel naar Louis. wat zei ze ook alweer? recht uit, en dan? wat was het? owja, kamer 23. ik opende de deur en schrok me wezenloos. dit kon Louis niet zijn. dit kan gewoon echt niet!