Why do you wanna help me out of my problems ( Tom lovestory ) 118

Toen je wakker werd, hoorde je het geluid van de televisie die opstond. Je had je ogen nog gesloten en voelde hoe Tom met zijn hand jou haar streelde. Hmmm zalig, dacht je. Je bleef zo nog eventjes liggen met je ogen toe maar besloot uiteindelijk om toch maar je ogen te openen. Je draaide je hoofd een beetje zodat je Tom zijn gezicht kon zien. Hij keek geconcentreerd naar de televisie. Het zag er schattig maar stiekem ook best wel sexy uit. Je keek hem zo een tijdje aan terwijl hij geconcentreerd naar het scherm staarde. Na een tijdje wende hij zijn blik van het scherm af en keek op jou neer. Er verscheen meteen een glimlach op jullie gezicht. Je ging rechtzitten van zijn schoot en je hoorde meteen een protesterend geluidje van hem. Je drukte snel je lippen op zijn wang en stond daarna op van de zetel. Je voelde dat je blaas op springen stond en liep dus ook naar de wc toe. Toen je terug kwam zag je in de spiegel in de gang jou reflectie. Oh god je haar leek wel één of andere woeste zee en zat ongetwijfeld vol met knopen. Zuchtend streek je jou haar weer plat zodat het er toch een beetje deftiger uitzag. Daarna ging je terug naar de woonkamer en plofte naast Tom neer in de zetel die meteen zijn arm om je heen sloeg en je zo dichter naar hem toe trok. Jij: “Wat ben je aan het zien?” Tom: “Een of andere documentaire over gitaren.” Je schudde lachend je hoofd. Tom: “Wat, er was niks anders op en het is best wel interessant.” Tom ook met zijn liefde voor gitaren. Je drukte nog een kus op zijn wang en keek met hem mee naar het scherm. Zo gingen er nog een paar uur voorbij. Het was stil op de tv na. Een stilte die prettig aanvoelde. Je hoorde een deur open gaan en meteen kwam er getetter op jullie af. Het was Bill die in de zetel naast die waar jullie in zaten neer plofte. Bill: “Terug beter?” Jij: “Valt wel mee.” Ook Gustav en Georg kwamen kijken hoe het met je was. Georg plofte naast Bill neer en Gustav besloot om te koken. Je wou opstaan om hem te helpen maar Gustav schudde meteen zijn hoofd. Gustav: “Blijf maar zitten, je kan beter nog wat rusten.” Je haalde je schouders op en daarna verdween Gustav naar de keuken. Je had het gevoel dat je al zoveel had gerust dat je voor de rest van de dag en nacht zou kunnen wakker blijven. Althans zo voelde het aan want later die avond viel je in de zetel inslaap waardoor Tom jou naar jullie kamer bracht en je helemaal instopte onder de lakens. Je lag zo diep te slapen dat je er niks van merkte. Al helemaal niks van de kus die hij nog op je voorhoofd drukte en zijn fluisterende woorden: “Ik hou van je, prinses.”