Mijn vrouwelijk personage in de RPG van Lost In Paradise, aangemaakt door Ferrars, genaamd Samantha Rosalie Colton.

SAMANTHA "SAM" ROSALIE COLTON

"There's no good in goodbye, no fear in farewell and no soul in soldier. How could you ever think up such words?"

__________________________________________________________________________________________________________________________


__________________________________________________________________________________________________________________________




× L E E F T I J D ×
Samantha heeft een leeftijd van achttien en is geboren op een koude twaalfde van Januari, wat in hartje winter plaatsvond.

× I N N E R L I J K ×
Samantha is een erg gesloten persoon, dat niet van fysiek noch mentaal contact houdt. Ze wil het liefst altijd alleen zijn en niemand om haar heen hebben.
De oorzaak voor dit alles kwam geheel door haar jeugd. Sam werd voor 'lelijk' en 'raar' uitgemaakt, wat haar heel onzeker heeft gemaakt. Hierdoor vertrouwt ze ook veel en veel minder snel mensen. Het meisje voelt zich gewoon niet meer prettig in de omgeving van anderen, bang om weer uitgescholden en uitgelachen te worden. Ze werd toentertijd veel te veel onderschat en al beoordeeld voor ze haar überhaupt kenden.
Want ja, Samantha heeft gewoon een hart van goud en is gewoon een persoon waar je altijd op kan rekenen. Deze kant is enkel gewoon verschrikkelijk onderuit gehaald in haar jeugdperiode, en is niet meer opgestaan. Samantha is een kil iemand geworden, die om niemand of niets meer geeft. Ze heeft een 'muur' om zich heen gebouwd en laat zelden iemand binnen. De enige persoon die Samantha te vertrouwen vindt is haarzelf, al ze zelfs over haarzelf vaak nog wel haar twijfels heeft. Een lach zie je dan ook zelden tot niet op haar gezicht verschijnen.
Samantha wil gewoon altijd alleengelaten worden, en houdt er dan ook niet van als er mensen in haar omgeving zijn. Op deze momenten voelt ze zich erg ongemakkelijk en ook onzeker, gezien ze bang is dat ze elk moment opnieuw kan worden uitgescholden, uitgelachen of dat haar pijn wordt gedaan. Haar zelverzekerheid is gewoon gigantisch onderuit gegaan, evenals haar aardige, liefdadige kant.
Echter zijn er toch mensen die door haar 'muren' heen weten te breken, die haar snaar weten te raken. Deze mensen zullen een vriendin voor het leven hebben. Sam zal ontzettend blij zijn dat ze iemand heeft gevonden die ze daadwerkelijk kan vertrouwen. Je zal háár kunnen vertrouwen, en altijd bij haar terecht kunnen. Ze zal alles voor je over hebben, omdat ze nu daadwerkelijk een vriend heeft gevonden en deze absoluut niet kwijt wil raken.
Haar aardige kant zal op dit moment dan weer op weten te staan, en je zal haar hart van goud elke dag weer tegenkomen. Je zal een lach op haar gezicht zien verschijnen wanneer ze je ziet, en jij en je geheimen zullen altijd bij haar kwijt kunnen -- deze koestert ze dan ook vierentwintig-zeven.
Samantha is ook een nogal chaotisch persoon. Ze is absoluut niet iemand die dingen op orde kan houden, en met plannen zal je niet bij haar aan moeten kloppen. Het meisje haalt dan ook altijd alles overhoop, inclusief haar diepste gedachten. Dingen netjes houden is niet haar beste vak, en dingen die ze moet doen bewaart ze altijd tot de laatste minuut.
Tot slot, om maar even terug te komen op haar kille kant, is Sam niet de aardigste als je haar niet te vriend hebt (wat vaak het geval is). Ze zal je snel afkraken, en dit doet ze dan ook om de mensheid terug te pakken voor alle beledigingen die ze naar háár hoofd hebben geslingerd. Ook zal je een hoop sarcastische opmerkingen uit haar mond horen komen, als ze überhaupt zin heeft om een conversatie met je te beginnen -- wat zelden is. Het meisje praat niet veel, omdat ze, nogmaals, niet van fysiek noch mentaal contact houdt.


× U I T E R L I J K ×
Ondanks dat ze vroeger uit werd gemaakt voor 'lelijk' is Sam gewoon een uitzonderlijk knap meisje. Haar amandelvormige ogen zijn blauwgroen van kleur, en worden omringd door een mooie, volle laag wimpers die van nature langer zijn dan de gemiddelde wimper. Haar wangen hebben een lichtrozige kleur, enkel denkt men vaak dat Sam aan 'ingevallen' wangen lijdt, echter is dit totaal niet zo. Het lijkt zo omdat ze altijd op de binnenkant van haar wang bijt, waarom weet Sam niet, het is gewoon een vast iets geworden bij haar.
Ook haar lippen hebben een lichtrozige kleur, die mooi bij haar lichtere huid passen. Haar huid lijkt een mengsel van porselein en marmer, en is van nature soepel en glad. Wanneer Samantha lacht (wat dus zelden is) zal er een volmaakt, hagelwit gebit tevoorschijn komen vanwege haar vroegere beugel, evenals lichte kuiltjes in haar wangen.
Sam heeft een lengte van honderddrieënzeventig centimeter, waarmee ze rond de gemiddelde lengte voor haar leeftijd zit. Samantha heeft maar een dun en tenger lichaam, maar dit komt grotendeels omdat ze nooit veel eet. Haar eeuwigdurende depressie zit het genieten van eten in de weg. Echter is ze hierdoor wel heel lenig, en grotendeels door haar lange benen heeft Sam een conditie en een snelheid waar je haast u tegen kan zeggen.
Wat haar kledingstijl betreft houdt Sam ervan om donkere, vooral zwarte, kleding te dragen. Zij vindt dat dit de mensen al een enkele waarschuwing geeft dat ze niet in haar buurt moeten komen, zo draagt ze bijvoorbeeld vaak shirts met een artistiek doodshoofd erop.


× V E R L E D E N ×
Het begon allemaal al bij haar geboorte. Het kleine, nog gekreukelde kindje werd in de armen van haar moeder gelegd, die een vies gezicht trok. Ze maakte haar baby uit voor 'lelijk', en wilde haar niet hebben. Haar ouders hadden Sam gewoon achtergelaten in het ziekenhuis, bij de zusters, zonder ook maar een afscheid. De zusters hadden medelijden met het kleine kindje, en stuurden haar naar een weeshuis. Omdat Sam daar als enige als baby aankwam werd ze voor 'raar' uitgemaakt, en niemand wilde in haar buurt komen.
Na een paar jaar werd het nog maar vijfjarige meisje naar een pleeggezin gestuurd, waar goed voor haar werd gezorgd. Echter waren er strenge regels waar ze zich aan moest houden, wat ze niet leuk vond. Ook op haar school werd ze voor 'raar' uitgemaakt, en ze werd uitgelachen omdat haar ouders haar hadden achtergelaten omdat ze blijkbaar 'lelijk' was. Het brak Sam's hart, en sindsdien is Samantha een kil meisje geworden. Ze begon te vechten met de kinderen die haar uitlachten en uitscholden, en werd meerdere malen geschorst.
Haar pleegouders waren teleurgesteld in haar, maar toch hielden ze haar in huis. Ze wilden haar niet op straat zetten, niet na wat ze allemaal al had meegemaakt. Toen kwam deze vakantie met haar vrienden, Sam ging mee omdat ze er tussenuit wilde. Echter heeft ze met driekwart van de groep geen contact, en hier wil ze het dan ook graag bij houden.


× R E L A T I E S ×
Graag niet te veel, vanwege haar innerlijk.

× E X T R A ×
Samantha doet zowel aan roken, als aan drugs, als aan alcohol. Sam weet dat dit totáál niet goed is voor haarzelf, maar ze wil gewoon haar mentale pijn even laten gaan door aan dit dodelijke spul te doen.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen