Meet the parents

*tijdsprong* Bill pov.: Komaan Tom opschieten! We moeten naar Valerien!: Tom: rustig rustig ik kom al: Ik pak mijn spullen en zet ze in de auto. Ik stap vooraan in, Tom moet maar rijden. Waar blijft hij nu... Ik wordt ongeduldig en toeter een stuk of 10 keer.
Ondertss in België: Valerien kom toch eens uit die badkamer je ziet er zo al mooi genoeg uit!!: hoor ik mijn mama roepen. Kan ik er iets aan doen! Ik zie straks weer de meest fantastische jongen in de wereld terug! En..hij is van mij..hihi
Ik knipper het licht uit en ga even naar mijn kamer. Daar neem ik mijn gsm van het bed. Bericht? Oehhh van Bill...
Bill pov.: voila verzonden. Ik hou toch zo veel van dat meisje! We zijn nog maar vier weken samen, waarvan ik haar nog maar twee weken van gezien heb, maar ik wil haar nooit verliezen! *bericht*
*Ik kan ook niet wachten om je terug te zien xXx hou van je xXx*

Valerien pov.: Het is bijna augustus, dan gaan de jongens op tournee. En nog wel naar Amerika...ik wil bij Bill blijven. Het is zo moeilijk om hem te zien vertrekken.

Mijn ouders zijn niet blij met hem, ze kennen hem ook alleen van TV. :Toch niet Bill van Tokio Hotel!! Daar heb je niet veel aan, die is toch altijd weg!: Ok hij is dikwijls weg, maar niks aan hebben?! Hij is er als ik hem nodig heb en hij houdt van mij..dan voel ik.

*ding dong* :p

Ik spring van bed af. :BILLLLL!!: schreeuw ik terwijl ik de trap afloop. Ik zwaai de deur open en spring in zijn armen. :Ik heb je zo gemist:

Bill pov.: Ik jouw ook: Ik sluit ze stevig in mijn armen. Ik zet haar neer en kijk haar diep in de ogen. Ze heeft er toch zo prachtige..Ik geef zachtjes een kusje op haar mond. Daar wil ik er wel meer van krijgen. Maar ze is zo voorzichtig erin. Ik begrijp het wel, ze heeft nooit iemand gekust voor mij. En ik begrijp het nog steeds niet; zo een mooi meisje en geen enkele jongen?

:Hallo, hoor je mij wel?: Valerien staat met haar handen voor mijn gezicht te zwaaien. : Sorry, ik..euh: ik glimlach. Shit meet the parents...

*na een uurtje*

Ze heeft erg lieve ouders en zeer bezorgde ook. Ik denk dat ik het toch maar ga wagen...Ik vraag het gewoon. Mijn hart klopt bijna uit mijn keel. :Euh ik ..euh wil even iets vragen...: