Foto bij 01 Louis Tomlinson

Eerste hoofdstukje :D

Het is nu al een maand geleden dat ik gevoelens heb voor een jongen. Maar niet zomaar een jongen, nee mijn beste vriend en bandmate. Maar ik weet zeker dat het niks gaat worden tussen ons , want hij is al verliefd. Maar op is wie nog pijnlijker. Hij is namelijk verliefd op Niall, dat had hij een week geleden nog tegen mij gezegd. Nu een week later word het steeds erger en ben ik mezelf niet meer. Ik lach niet meer alleen een fake smile komt nog op mijn gezicht. Soms maak ik nog een grap maar meestal zijn die niet grappig meer. Ik sluit mezelf steeds op in mijn hotel kamer, huil mezelf elke nacht in slaap en op het podium kan ik me niet meer concentreren. De hele tijd zijn Niall en Harry leuke dingen aan het doen op het podium, eigenlijk wat Harry en ik vroeger deden. Maar sinds een week geleden heeft hij alleen nog maar oog voor Niall. Geklop op mijn deur haalt me uit mij gedachten. “Louis Kom je eten?’’ hoor ik Liam aan de andere kant van de deur roepen. “Ja ik kom er zo aan ga maar alvast” roep ik terug. Mooi niet dat ik kom eten dan moet ik weer toe kijken hoe Harry en Niall kleffen. Ze hebben nog geen eens een relatie en ze zijn al zo klef. Alsof ze al een jaar iets hebben. Ik hoor mijn maag knorren maar negeer het, dat doe ik namelijk ook al langer sinds eergisteren kom ik nog maar soms eten. En als ik echt honger heb dan eet ik als zij terug komen. Ik sta op en loop naar de badkamer als ik binnen kom zie ik al meteen iets glinsteren. Ik pak het op en kijk even of het scherp genoeg is. Het is niet de eerste keer dat ik dit doe mijn hele arm zit al helemaal vol met krassen. Het is maar goed dat ik geen tattoos heb anders zou het er niet mooi uit zien. Ik zet het mesje tegen mijn arm en maak een klein sneetje het bloed komt al uit de wond en snel pak ik nog even een doekje voordat er een druppel de grond raakt. Ik maak nog een snee maar dan iets dieper, het doet nu al lang geen pijn meer. Ik maak snel het mesje schoon en leg hem in een laatje, daar ligt het mesje misschien iets veiliger. Het zou dan niet de eerste keer zijn dat de jongens er bijna achter kwamen dat ik mezelf snij. Ik sta op en loop naar mijn bed toe ik kleed me snel om en ga daarna onder de dekens liggen. Eigenlijk ben ik nog niet moe maar ik kan niks anders doen. Dus besluit ik maar mij mobiel te pakken. Al snel zie ik dat ik een sms’je heb van Liam. Ik open het bericht: He gast, waar ben je we zijn al aan het eten. Ik dacht dat je ook zou komen xLiam Ik stuur hem terug dat ik geen honger heb en dat ik gewoon in mijn kamer ben. Meteen krijg ik een berichtje terug: Gaat alles wel goed? Gister kwam je ook al niks eten. Ik negeer het laatste berichtje en ga een random spelletje spelen. Weer krijg ik een bericht maar dit keer is het niet van Liam maar van Harry. Hey, kom je alsjeblief wat eten ik maak me zorgen je eet niks meer de laatste tijd xHarry Ook dit bericht negeer ik en zet mijn mobiel uit, dan maar proberen te slapen. Uiteindelijk na een lange tijd kom ik in dromenland terecht.

‘’Louis… Louis doe die deur open” Ik hoor vaag iemand mijn naam roepen. Ik wil net weer gaan slapen als ik nog een keer iemand mijn naam hoor roepen. ‘’Louis als je die deur nu niet open doet dan trap ik hem in’’ nu hoor ik pas dat het Liam is die aan mijn deur staat te schreeuwen. ‘’Nee laat me met rust” schreeuw ik terug het was botter dan ik wou maar dat boeide me niks. ‘’Louis alsjeblieft doe open, ik maak me zorgen” pressies de zelfde woorden die Harry me had ge-sms’t. Na nog een paar keer een schreeuw van Liam te horen dat ik de deur open moest doen deed ik hem van het slot af. Meteen sprong ik weer mijn bed in. “Louis alsjeblieft doe die deur open” nu praat Liam zo zacht dat je het bijna niet kan horen maar wel luid genoeg voor mij. “Hij is open’’ meteen nadat ik dat had gezegd komt Liam mijn kamer in lopen en komt op mijn bed zitten. “He wat is er aan de hand. Je zit al dagen hier op je kamer je komt er alleen uit als we een optreden hebben. We missen je, je sluit je van ons af en dat doet pijn. Wil je me vertellen wat er is?’’ Ik lig nog steeds onder mijn dekens terwijl Liam hier een heel verhaal verteld. Zal ik het hem vertellen, ik weet wel bijna zeker dat Liam me zal begrijpen maar ik ben bang wat hij er van vind dat ik gay ben. Ik sla mijn dekens van mij af en kijk Liam aan, ik zie dat hij schrikt waarschijnlijk zijn mijn ogen helemaal rood omrand. ‘’Ik kan dit niet meer Liam. Ik kan er niet meer tegen’’ zeg ik met een gebroken stem. Het is stil waarschijnlijk weet Liam niet waar ik het over heb want ik zie hem nadenken over wat hij wil gaan zeggen. ‘’Waar kan je niet tegen Lou, je weet dat je het mij kan vertellen”. Ik twijfel nog even of ik het Liam moet vertellen maar dan neem ik een besluit. ‘’Ik kan er gewoon niet meer tegen, ik moet de hele tijd toe kijken hoe Harry en Niall zo klef doen terwijl ze geen relatie hebben. Ik kan er niet tegen dat de liefde van mijn leven er vandoor gaat met een vriend van mij. Ik ga kapot Liam kapot!” Ik had niet eens doorgekregen dat ik aan het schreeuwen was. “De liefde van je leven?’’ ‘’Ja Liam, Harry is de liefde van mijn leven maar hij ziet mij niet staan. Dus waarvoor moet ik dan nog leven” Ik voelde dat mijn wangen nat beginnen te worden maar ik neem de moeite niet om mijn tranen weg te vegen. “Maar hoe weet je zeker dat Harry Niall leuk vindt, hij is vast naar Niall gegaan omdat jij je zo af sloot”. ‘’Omdat hij dat een week gelden nog tegen mij had gezegd” “Owh, maar je moet weten ook al houd hij niet van jou hij geeft wel om je. Ik weet niet of ik het moet zeggen maar Harry is de laatste dagen ook niet echt meer zich zelf. Eigenlijk sinds jij je hebt opgesloten op je kamer, wil je alsjeblieft mee komen naar benden. Ik weet zeker dat iedereen je wil zien. Alsjeblieft kom even mee naar de rest”. Liam klonk zo gebroken dat ik wel moest in stemmen om mee naar de andere te gaan. ‘’Oké ik kom mee, maar ik doe eerst even iets anders aan” en met die worden loop in naar mijn kast en pak een joggingbroek en een simpel T-shirt met lange mouwen. Liam loopt mijn kamer uit en ik kleed me nog even om en volg hem dan naar de kamer van Zayn. Waarschijnlijk zitten de ander jongens daar ook. Ik loop de kamer in en zie de andere jongens op de bank zitten. Meteen kijken ze op als ze mij de kamer in zien lopen. Harry staat op en komt op me af lopen, even heb ik de nijging om weer terug te lopen maar voordat ik me kan omdraaien worden er twee sterke armen om me heen geslagen. “Waarom was je steeds weg” Ik hoorde gewoon duidelijk dat Harry was gebroken. Ik trok me terug uit de knuffel en wou net wat zeggen toen Liam de kamer in kwam en naar me toe liep. “Je moet even naar Paul toe hij wil je spreken”. Ik draaide me om en liep naar de kamer waar Paul zou moeten zijn. Ik klop op de deur en hoor aan de ander kant Paul roepen dat ik binnen mag komen. Ik doe de deur open en zie dat Paul aan tafel zit. “Je wou me spreken?’’ “Ja Louis ga zitten ik wil even met je praten over wat je hebt gemist toen je de hele tijd in je kamer zat”. Ik gehoorzaam Paul en ga op de stoel tegen over hem zitten en hij begint te praten.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen