Why do you wanna help me out of my problems ( Tom lovestory ) 117

Je werd terug wakker een tijdje later. Ugh, je voelde je best wel brak en je temperatuur kon er wel van meespreken. 39 graden, koorts dus. Tom had voorgesteld om een dokter te bellen maar dat wou je niet. Als je wel iets haatte was het alles rond dokters en ziekenhuizen. Zo omgeven zijn door al die zieken en die geur dan nog. Zo’n ziekenhuis en dokterspraktijk leken altijd wel zo een aparte typische geur te hebben. Je keek op de wekker hoe laat het was. 13u38 gaf de klok aan. Wel dat was best wel laat. Tijd om op te staan dus. Je nam uit de kast één van je lekker comfortabele joggingbroeken eruit, een random T-shirt –gewoon de bovenste van de stapel dus- en een lekker warme trui. Je nam nog even snel proper ondergoed en ging toen naar de douche om al dat zweet van de nacht van je lichaam te spoelen. Toen je aangekleed en al was verliet je de badkamer en ging naar beneden toe. Tot je verassing was Tom beneden. Jij: “Moet je niet naar de studio?” Tom: “Geen goedemorgen meer?” Hij keek je met een pruillip aan. Jij: “Het is al middag.” Tom: “Details.” Je lachte even. Tom: “Wel ik heb gebeld dat ik niet ging komen, iemand moest toch op jou letten.” Jij: “Ik kan best wel voor mezelf zorgen, wie weet maak ik je ook wel ziek.” Tom: “Ik zal hierdoor echt niet meer kans maken om ziek te worden, ik bedoel we slapen in hetzelfde bed.” Oké daar had hij wel gelijk mee. Jij: “En het album dan?” Tom: “Ze kunnen best wel een dagje zonder me.” Hij stapte op je af en gaf je een knuffel. Jij: “Als jij het zegt.” Je sloeg ook je armen om hem heen. Zo stonden jullie eventjes stil. De stilte was goed, het moment was eigenlijk perfect, ook al was je ziek. Tom: “Wil je iets eten?” Je knikte en jullie stapten naar de keuken toe. Tom nam de broodrooster en deed er wat brood in. Jij ging zitten aan tafel en keek hem aan. Wat was hij toch zo sexy. Je bleef hem aanstaren toen hij met je ontbijt of eerder middagmaal bezig was tot het bord voor je neus werd gezet. Je zag Tom jou met een grijns aankijken. Tom: “Was je mij nu net aan het aanstaren?” Jij: “Ja.” Hij kreeg een nog grotere glimlach op zijn gezicht. Wat is het toch een schatje. Je nam een toast van het bord en at het in kleine hapjes op. Tom was ondertussen naast je komen zitten. Jij: “Moet jij niks?” Tom: “Ik had al gegeten.” Je knikte even maar toen je halverwege je tweede toast zat voelde je jou terug misselijk worden. Je schoof het bord opzij en liet je gezicht in je armen vallen die op de tafel lagen. Tom wreef ondertussen over je rug. Tom: “Gaat het wel?” Jij: “Alleen een beetje misselijk.” Na een tijdje werd het weer beter en ging je terug rechtzitten. Tom: “Beter?” Jij: “Beter.” Hij glimlachte naar je en tilde je daarna op. Jij: “Wat doe je?” Tom: “Mijn prinses heeft rust nodig.” Jij: “Maar ik wil bij je zijn.” Tom: “Geen zorgen.” Hij ging naar de woonkamer toe en zette je voorzichtig neer in de zetel. Daarna ging hij weg maar kwam niet veel later terug met een deken. Hij legde het deken over je en ging daarna naast je zitten in de zetel. Je keek hem glimlachend aan toen hij met zijn handen op zijn schoot klopte. Je ging met je hoofd op zijn schoot liggen en ging in een betere houding liggen. Zo kon je best wel blijven liggen.