|| 23

“Steph, ik ga naar huis. Ik voel me niet zo goed” Ik leg even mijn hand op zijn arm en bezorgde ogen kijken me aan.
“Ik zal je thuis afzetten.” Ik knik snel van nee en glimlach zacht.
“Dylan gaat ook naar huis en moet langs mijn huis passeren. Amuseer jij je nog maar.” Ik geef Stephen een korte kus, waarna ik naar Dylan stap, die enkele meters verder op me wacht. Ik zie Dylan zijn blik van boos in bezorg gaan en wanneer ik bij hem ben, slaat hij snel zijn arm om me heen, waarna we samen naar zijn auto wandelen.
“Di?”
“Ja Jade?” Dylan kijkt me kort even vragend aan, waarna hij zich terug op de baan concentreert. Ik zucht en kijk naar buiten, hoe moest ik er over beginnen?
“Jade, wat scheelt er?” Dylan legt kort zijn hand op mijn knie en wanneer ik hem aan kijk, zie ik dat hij van de baan af en toe bezorgd naar mij kijkt.
“Waarom vroeg je in het begin van de avond aan Stephen of hij zich nog bezig hield met weddenschappen? Welke weddenschappen? En vanwaar kennen jullie elkaar eigenlijk?” Ik beet op mijn onderlip en keek naar zijn hand die nog steeds op mijn knie lag. Ik voelde hem even verkrampen, waarna een luide zucht weerklinkt in de auto.
“Ik ken Stephen en Timothy al sinds mijn 12e, we zaten samen op school.” Ik knik en kijk hem verder vragend aan. Ik zie dat hij ongemakkelijk op zijn lip bijt en me kort even aankijkt.
“Ze hielden zich toen vaak bezig met weddenschappen,-“
“Wat voor een weddenschappen?” Ik weet dat je niet mag onderbreken, maar ik wou weten wat voor een weddenschappen.
“Het begon met kinderachtige weddenschappen om bijvoorbeeld om ter snelst een meisje kunnen kussen, maar veranderde al snel tussen hun in het om ter eerst het in bed krijgen van het meisje.” Ik slik.
“Wat bedoel je met tussen hun en hoe weet jij dat allemaal?” Ik kijk Dylan vragend aan, wanneer hij zucht en zie een traan zijn ooghoek verlaten.
“Ze waren ook mijn beste vrienden, Jade. Tot ik niet meer wou mee doen aan die stomme weddenschappen. Ten eerste omdat ik niet op meisjes viel, wat ik hun niet durfde zeggen en ten tweede omdat ik het respectloos vond.”
“Wat gebeurde erna?” Ik neem mijn beste vriend zijn hand vast, ondertussen lopen de tranen over zijn wangen en snikt hij zacht.
“Toen kwamen ze erachter dat ik op jongens val en ja, de rest kan je wel raden.” Dylan trekt zijn hand terug en parkeert zich voor mijn deur.
“Slaapwel, Jade.” Ik kijk mijn beste vriend geschokt aan. Hij denkt toch niet dat ik hem nu alleen laat?
“Kom Di, jij blijft bij mijn slapen.” Hij knikt snel van nee.
“Dan blijf ik zitten.” Dylan zucht en doen dan toch zijn riem los. Ik maak ook mijn riem los en zucht opgelucht als hij uitstapt en naar mijn voordeur wandelt.
Samen wandelen we mijn appartement in, waar Dylan op de bank gaat zitten en zacht naast zich klopt, als teken dat ik me ook moet zetten.
“Jade, ik wil dat je oppast met Stephen, misschien is hij echt veranderd. Maar ik hoop dat je begrijpt dat ik hem nooit zal kunnen vertrouwen.” Ik knik en trek mijn beste vriend in een knuffel, waarna we zo in slaap vallen.