Chapter thirty-eight

Ik heb een verassing voor je zegt Justin.
Wat? zeg ik vrolijk met een brede glimlach op m'n gezicht.
Ahahah. zegt hij lachend.
Hij trekt me mee en we lopen naar onze fietsen,
~ik heb echt geen idee waar we heen gaan~ Als we aangekomen zijn, zie ik een weide, met paarden erin en ik zeg met een blij gezicht: Gaan we paardrijden dan?!
Jup! zegt hij fier.
Waaaaw, geweldig! zeg ik happy, en ik geef hem een kus.
Eens op de paarden rijden we in een bos, het is zo geweldig om nog eens paard te rijden, dat is té lang geleden.
Stoppen we hier even? vraagt Justin.
Uhm, Oké zeg ik lachend terug.
Ik stap af, we zetten de paarden even vast aan de kant, en ik neem zijn hand. Ik kijk hem in z'n ogen en kus hem, lang, té lang.
Hij trekt zijn mond van de mijne en zegt; Man, ik krijg geen adem meer!
Waarop ik lach en zeg, je moet wel door je neus ademen hé dompie.[/b] Haha, hij lachte te schattig.
Toen we neerzaten nam hij iets uits zijn broek, het was een ring, met een mooie strik, en allemaal diamantjes erin.
Wil je met me trouwen? zegt hij heel serieus.
Jij bent gek! zeg ik half serieus~half lachend.
Oké, als je niet wil trouwen, goed dan, maar blijf dan op z'n minst voor altijd bij me.
Beloofd schat. en Hij geeft me een kus.