038
Lauren Brown
Het is heel gezellig, druk en warm in het café. Iedereen heeft het naar zijn zin en iedereen was toe aan zo'n avondje. Ik zit met Jane aan de bar. Er staat toevallig een hele leuke barman. Niet dat ik met hem flirt, maar hij is wel heel gezellig en blijft ons maar drankjes geven. Het maakt ons eerlijk gezegd niet veel uit. We drinken op de kosten van.. ja.. van wie eigenlijk? Wat maakt 't uit! Het nerveuze gevoel is ook al meer weg door de drankjes. Alcohol is toch ergens goed voor. Ik zie dat Scooter opstaat en weg wilt lopen. Zo snel als ik kan spring ik van de barkruk af en loop hem achterna. Hij loopt naar buiten. Waarschijnlijk om even een frisse neus te halen en omdat het hier binnen zo achterlijk warm is. Ik volg hem nog steeds. Pas als we buiten zijn roep ik zijn naam. Hij draait zich geschrokken om. ''Sorry, ik wilde je niet laten schrikken.'' Verontschuldig ik me, waardoor hij gelukkig weer kan lachen. ''Kunnen we niet praten?'' Hij knikt. ''Waar gaat het over?'' Uhm.. ''Ik leg het je wel allemaal uit.'' Voordat ik begin denk ik er nog één keer goed over na of ik dit wel moet doen. ''Oké. Ik heb Justin leren kennen in een club. De eerste keer was het gewoon gezellig en elk weekend probeerden we elkaar te zien. Na een tijdje hebben we gezoend en begonnen we elkaar leuk te vinden.'' Er was natuurlijk nog wel meer gebeurd, maar dat gaat hem niks aan. ''Maar, na een tijdje hoorde ik van een vriend van Justin dat hij een vriendin had, genaamd Hope. Ik ben boos geworden en blabla en heb het er met Justin over gehad. Na een tijdje vertelde hij me dat hij niks met me neemt en het niet uitmaakt met haar, omdat jij zegt dat hij dat niet mag doen of zo. Ik wil van je weten of dat echt zo is.'' Ik neem een hap adem. ''Ik snap niet waarom Justin niet voor zichzelf mag kiezen. Hij is een tiener, Scooter. Hij is verliefd en heeft een hekel aan Hope. Hij ziet haar amper.'' Hij zucht. ''Luister, Lauren. Justin is jong en impulsief. Hij zou verkeerde beslissingen maken. Als we hem nu laten doen, wat hij wilt, dan gaat dat fout. En stel nou dat hij wat met jou neemt, wanneer zie jij hem dan denk je?'' Ik schud m'n hoofd. ''Dat slaat nergens op. Ik ben geen model. Ik zit op school en ik studeer. Ik ben geen model of een zangeres of iets. Ik kan makkelijk tijd voor hem vrij maken als hij die tijd ook vrij heeft. Maar daar gaat het nu niet om, Scooter.'' ''Ik snap je punt. En als je verliefd bent, wil je bij elkaar zijn, maar ik wil ook wel eens wat.'' Wij gaan het niet eens worden met elkaar. Yael stapt ook naar buiten. Aangezien ze natuurlijk zwanger is, is die warmte en die lucht niet goed voor haar. ''Hey, jongens. Wat is er aan de hand?'' Vraagt ze met een lach op d'r gezicht. ''Niks belangrijks. Ik denk dat Lauren en ik zijn uitgepraat, toch?'' Ik schud vastbesloten mijn hoofd. ''Justin en ik zijn verliefd op elkaar, maar hij mag geen relatie met me nemen van Scooter.'' Yael kijkt Scooter vaag aan. ''Serieus, Scoot?'' Hij knikt en haalt tegelijkertijd zijn schouders op. ''Jij kan niet voor hun bepalen wat ze wel en niet mogen, schat. Ze zijn jong. Laat ze jong zijn en genieten. Ook van elkaar.'' Dankjewel Yael.
Er zijn nog geen reacties.