Hoofdstuk 1

De voetstappen van mij en mijn oom klonken hol in de nogal lege gang van het gemeente gebouw. Voor een grote houten deur bleven we staan. 'Ik blijf wel hier wachten'. Mijn ooms stem klonk alsof het geen tegen spraak dulden maar ik probeerde het toch nog. 'Ik zou liever hebben dat je met me mee naar binnen ging....als morele steun bedoel ik`. Hij schudde zijn hoofd 'ga gewoon naar binnen kind treuzel niet zo'. Ik bleef deze man niet mogen stelde ik vast en klopte met tegen zin op de deur. 'Kom binnen' klonk er vanaf de andere kant. Ik zuchten nog een keer diep en pakte de koude granieten deur klink beet om vervolgens naar binnen te gaan.Het kamertje zag er uit zoals je, je elk notaris kantoortje zou voorstellen. Saaie grijze muren en een ebbe houten vloer. Een beetje midden achterin een grote boekenkast met wat boeken er in. Daarvoor een bureau bezaaid met papieren en een man van eind de 40 er achter, een houten oud uitziende stoel er voor die waarschijnlijk bestemd voor haar was. Dit alles zag er niet echt verwelkomend uit. De notaris maakte een gehaast gebaar wat blijkbaar ga toch zitten betekende.
Ik haasten me naar de stoel om overal maar van af te zijn. 'Wilt u het snel vertellen ,want dit alles maakt het er niet makkelijker op'. De oudere man knikte.'zoals u wilt. Uw moeder heeft je dit nagelaten' wijzend op een boek wat me nog niet eerder was opgevallen dat het daar lag. Ik keek op realiseren dat hij alleen dit genoemd had. 'Wat nog meer'.Langzaam zijn hoofd schudde. 'Is.....is dit ....alles? Vroeg ik een beetje van mijn stuk gebracht. En het huis dan?!' 'Je moeder had hoge schulden dat behoord nu tot de bank'. 'Dat is een leugen, mijn moeder was een harde werkster met aardig wat op spaarrekeningen open staan'. Kaatste ik terug. 'Die waren allemaal in het rood, ik weet dat het lastig te begrijpen is voor iemand van jouw leeftijd ,maar....' 'ik ben geen kind meer notaris!' Ik begon me nu egt beledigd te voelen. de notaris knikte geschrokken. 'Het ..spijt me......mevrouw m..maar dit is toch eg..egt alles'. Stamelde hij. Ik keek bedroefd naar het nogal niet bijzonder uitziend boek. de hoeveelheid stof er op leek er wel op te zijn geplakt en de diep rode kaft waar op een titel op stond gegraveerd in het grijs. hier en daar waren letters onleesbaar geworden. Ik kon nog net het woord boek der…. ontcijferen maar wat er achterstond kon ik maar niet wijs uit worden. O.t..e was alles wat er uit op te maken was. Ik knikte een beetje geïrriteerd naar de notaris en stond op en liep weg zonder nog wat verder te zeggen.