Ik ben verliefd op de zoon van de nacht met de genen van de dood....GEWELDIG

Caspers POV
enorme vaart wordt ik tegen de wand gesmeten. Er gaat een helse pijn door mijn borstkas en ik voel ribben breken. 'Casper!' Schreeuwt een bekende stem, maar gek genoeg is het niet Lyra. Er knielt een meisje met rode haren naast me neer. 'Je bent net ongeveer vijftien meter de lucht in gevlogen.' Ik kreun. 'Dat kan.' Mompel ik terwijl ik omlaag zak. 'Is het heel erg?' Vraag ik terwijl ik probeer mijn hoofd op te tillen. Helaas ben ik nog te zwak en valt mijn hoofd meteen weer terug in het zand. 'Nee, het is niet zo erg.' Zegt ze maar ik zie tranen in haar ogen opwellen. 'Cecile?' Vraag ik verbaasd. 'Je weet het nog..' Zegt ze met een glimlach. 'Wat denk je zelf jij was de dochter van dat ene pleeggezin die toen eten onder mijn deur door schoof,' 'En die je hielp om te ontsnappen.' Vult ze me aan. 'Dochter van?' Vraag ik met een van pijn vertrokken gezicht. 'Athene.' Zegt ze terwijl ze haar schouders ophaalt. Nu lijkt dat een belediging. Zo van. "ik kan mijn schouders nog bewegen en ophalen, en jij lekker niet" 'Wat is er gebeurd?' Vraagt Cecile dan. Ze gaat voorzichtig met haar hand over mijn borstkas. Ik kreun. Als ze haar hand weg haalt is hij rood van het bloed. 'Jazz...wilde...een..godin..vermoorden..' Zeg ik moeizaam. Cecile drukt op verschillende punten en ik moet moeite doen om het niet uit te schreeuwen. 'Sorry,' Zegt ze 'Mijn moeder zij dat dit trucje het bloeden stopt..maar ik weet niet of het werkt.' Ik grijns vermoeid. 'Waar....is.....Lyra?' Vraag ik opeens bezorgd. 'Die redt het wel, ze is samen met Abby en Jeremy, maar ga verder met je verhaal.' Ik haar piepend adem. Cecile's ogen vernauwen zich tot spleetjes en ze haalt een piepklein stukje ambrozijn uit haar zak. 'Hier.' Zegt ze terwijl ze het in mijn mond stopt. Meteen verspreid een warm gevoel zich door mijn lichaam. 'Ze wilde Nyx aanvallen maar ik ben voor haar gesprongen dus, Nyx dacht dat ze mij aan wilde vallen, en ze dacht dat de wedstrijd begonnen was, en ik viel toen Nyx aan en nu lig ik tegen een muur, genoeg informatie?' Cecile trekt een grimas. 'Verdomme, Nyx denkt echt dat ik je nu uit je lijden ga verlossen, kun je zitten?' Vraagt ze. Maar meteen als ik het wil proberen drukt ze me weer tegen de grond. 'Doe maar niet.' Zegt ze onzeker. 'Ik hem meer ambrozijn nodig..' Ze mompelt er nog iets achteraan maar ik kan het niet verstaan. Achter me slaakt iemand een verstikte kreet. Cecile draait zich gealarmeerd om. 'VERDOMME!' Roept ze uit. 'Blijf hier!' 'Waar zou ik heen moeten gaan dan?' Vraag ik geïrriteerd. 'Da's waar.' Zegt Cecile terwijl ze overeind springt en weg rent. Ik probeer mijn ogen open te houden want ik weet dat als ik ze dicht doe ik niet weet of ik ooit nog wakker zal worden. 'Casper!?' Wordt er geschreeuwd. Ik til mijn hoofd een beetje op maar ik kan nog steeds niets opvangen van het gevecht dat blijkbaar gaande is.

Cecile's POV

Het gevecht is in volle gang, Nyx heeft allemaal geesten een lichaam gegeven zodat ze "het proces kunnen versnellen" maar dat was niet de rede dat ik wegging bij een zwaargewonde jongen, maar Lyra is met Argus aan het vechten en het gaat er hart aan toe. Jazz kijkt verwildert om zich heen en dan ziet ze mij. 'Help....tover...dus...zingen!' Ze komt bijna niet boven het lawaai uit maar ik kan er nog wat van maken. 'Haal ze uit elkaar!!' Schreeuw ik als ik zie dat Lyra een lelijke snee in Argus' hand maakt. Hij lijkt totaal geen last meer te hebben van zijn rug. Jazz komt op me af gerent. 'Achter je op zeven uur!' Schreeuw ik. 'Duiken!' Schreeuwt Jazz terug. Ik buk en er suist een zwaard over mijn hoofd. Ik draai me om en ik plant mijn elleboog in de nek van het half wanhoopsgeest half monster ding. Dan ren ik op Jazz af en schop ik er nog een bij haar weg. 'We moeten iets doen, Lyra en Argus kunnen niet blijven vechten, wáárom doen ze het eigenlijk?' Vraag ik verbaasd. 'Ik heb geen idee, ze begonnen te praten, dat praten veranderde in schreeuwen en nu..dit.' Ik knik begrijpend. 'We moeten íéts doen, maar we kunnen niet-' Ik knip met mijn vingers. 'Ik heb het!' Roep ik uit. 'Blijf hier.' Ik ren op Argus en Lyra af en ik pak met een soepele beweging hun wapens af. 'Jullie houden van elkaar, dus doe even normaal en houd van elkaar.' Zeg ik. Lyra en Argus kijken me verbaasd aan. 'Nee,' Zegt Argus dan. 'Het is uit tussen ons.'
Net op dat moment pakt Lyra haar zwaard en zet ze het op Argus' keel. 'Jij ondankbare klootzak.'