19/01/2015 - Een lichtpuntje in de duisternis
“Happiness can be found even in the darkest of times if one only remembers to turn on the light.” – Albus Dumbledore
Door de ogen van Perkamentus en andere personages heeft JK Rowling een aantal wijze dingen gezegd. Deze quote is daar een voorbeeld van. En in deze column zal ik neerschrijven wat ik denk dat de betekenis ervan is.
Geluk kan gevonden worden in de kleinste dingen. Een boek, een reactie van iemand op het internet, een oude teddybeer dat je mee naar bed nam toen je nog klein was, een glimlach van je moeder, een begroeting van een vreemde, die dankbare glimlach van die oude dame wanneer je haar je plaats aanbood op het openbaar vervoer. Ik kan nog wel even doorgaan.
Maar als duisternis zich een weg vindt in onze levens, dan kijken we vaak naast deze dingen. Je focust je gedachten op de negatieve dingen die er aan het gebeuren zijn rondom jou in plaats van die kleine lichtjes van geluk te zien. Je voelt jezelf verantwoordelijk voor het bestaan van die negatieve dingen. Of je vraagt jezelf af: waarom? Waarom gebeurt dit met mij? Heb ik dit verdiend? Het zijn vragen die onbeantwoordbaar zijn. Maar in plaats van jezelf te laten verdrinken in die donkere schaduwen dat rondom je heen hangen zou je moeten zoeken naar die kleine dingen die je gelukkig kunnen maken.
Wanneer ik een slechte dag heb, of als er dingen fout gaan in mijn leven, dan maak ik voor mezelf een kop warme thee, kies ik een boek uit mijn overvolle boekenkast en wikkel ik mezelf in een warm deken op mijn bed. Een voor een verdwijnen dan die donkere gedachten terwijl ik in het verhaal gezogen wordt. Een glimlach glijdt onwillekeurig om mijn lippen wanneer ik bij een leuk gedeelte kom. En die glimlach is de sleutel tot alles, het is dat licht dat je moet aanzetten zodat je geluk kunt vinden in de duisternis. Een échte glimlach, die die schaduwen zal verbannen, de negatieve gedachten tegelijkertijd verminderd.
Soms zal het gevecht tegen die duisternis meer nodig hebben dan alleen maar één glimlach. Maar dan moet je zoeken naar ander kleine dingen die je gelukkig kunnen maken: een lied, de zonsondergang, de sterren die helder glinsteren aan de hemel, de lach van een klein kindje dat wegrent van zijn vader of zijn broer of zus. En als je een van die dingen hebt gevonden kan je weer een glimlach afvuren op die schaduwen die je gevangenhouden. Steeds weer opnieuw, tot je je geluk hebt teruggevonden.
In sommige gevallen kan je moeilijkheden hebben met het vinden van dat verborgen geluk op je eentje, maar dan zullen er altijd mensen zijn die je kunnen helpen het te vinden. Vreemden op het internet, gezinsleden, vrienden, misschien zelfs je huisdier. En als de tijden echt duister worden een psycholoog.
Maar de sleutel, de lichtknop, blijft altijd hetzelfde: een glimlach. En niet die neppe glimlachen die je opzet om je pijn te verbergen, maar een échte glimlach, een gemeende glimlach.
En als je zelf gelukkig bent, als je geen last hebt van donkere schaduwen die je gedachten overschaduwen, dan moet je je glimlach uitdelen aan anderen. Want een glimlach, een échte glimlach kan iemands dag maken. Schenk een glimlach aan iemand die je nog nooit eerder hebt ontmoet want je weet nooit wat er in hun leven gaande is en die ene glimlach kan voor hen heel veel betekenen.
Er zijn nog geen reacties.