De Zuidelijke Waterstam - 79
De eerste hoofdstukjes van onze wedstrijdverhalen staan eindelijk online! Het zijn allebei fantasyverhalen, maar verder erg verschillend, dus ik zou zeggen, neem een kijkje!
We posten in principe om de vier dagen bij de verhalen, al gaan we ze na vandaag wel om de beurt laten komen
ELAIMET - door Katl1 en Dayxdreamer
Jalo is een eenvoudige boerenzoon die na een ruzie thuis wegrent en een wezen dat hij meteen als een engel aanziet tegenkomt. De engel neemt hem mee naar een vreemd rijk boven de wolken, waar blijkt dat 'eenvoudige boerenzoon' maar magertjes is uitgedrukt.
DE MEERMIN - door Katl1
Koningin Chrysante van het volk der Gorgona's is dolgelukkig als ze eindelijk een zoon krijgt, zeker aangezien kinderen krijgen bij haar volk niet vanzelfsprekend is. Ze komt echter voor onverwachte problemen te staan, als blijkt dat één van de minnen die haar zoontje moeten zogen niet aan de gebruikelijke vereisten voldoet.
“Ja, maar ik ben bang dat hij geen kans maakt op vertrouwen van de vuurnatie”, merkte ik op.
“Maar hij heeft toch niets meer verkeerd gedaan?”, vroeg Sicho.
“Nog niet, nee, maar het was maar een korte tijd”, zei ik nuchter. “Bovendien was hij het die met een opstand begonnen is.”
“Maar u zei zelf… die commandant…”
“Ja, maar die commandant is onderweg naar de Vuurnatie, ik niet”, zei ik. “Bovendien, Sicho, als ik een voorstel doe dat de raadsmannen van mijn zuster meteen met de grond gelijk maken, verlies ik macht. En die macht heb ik nodig om te voorkomen dat er weer iemand oorlogje begint te spelen.”
“Jirou zou heus een goede leider zijn”, protesteerde Sicho zwak.
“Dat zal ik niet ontkennen, maar op dit moment kan ik hem de leiding niet geven, Sicho. Ik heb geen enkele garantie dat hij niet weer gaat rebelleren. Misschien kan hij het later wel doen, maar op dit moment nog niet.”
“Maar hij is toch Katsu’s broer?”
“Later, Sicho”, zei Yue. “Het zal heus ooit zijn moment zijn, maar op dit moment is het belangrijk dat het iemand is die het vertrouwen van de Vuurnatie kan genieten.”
“Maar wie dan?”, vroeg Sicho aarzelend. “Ik zou niet weten… Ik bedoel, bij u was het logisch, prinses Yue. U kende hen. Maar hier…”
“Om eerlijk te zijn, Sicho, als de Noordelijke Waterstam niet zo ver weg was geweest, zouden we misschien van in het begin hen hebben gevraagd ook verantwoordelijkheid voor jullie stam te nemen”, zei ik. “Maar helaas is dat geen optie.”
“Nee.” Sicho zuchtte. “Het, het spijt me, prinses, ik… Ik zou echt niet weten wie…”
“Er is maar één mogelijkheid, Sicho”, zei Yue zacht. Hij keek verbaasd op.
“Hoezo? Weten jullie dan al…” Hij keek ons vragend aan.
“Jij, Sicho”, zei ik met een glimlach.
“Ik? Nee, dat kan niet, ik… ik ben geen leider…”
“Je zonen moeten die kwaliteiten van iemand hebben”, zei Yue glimlachend.
“De stam heeft respect voor je, Sicho”, zei ik.
“Nee, ik, dat is alleen om Katsu, ze zien mij echt niet als een leider.”
“Dat zien ze wel”, zei Yue. “Dat merkte ik al in de eerste dagen dat ik hier was.”
“Maar ik kan toch niet… Ik ben oud…”
“Je bent de jongste niet meer, dat is waar”, zei Yue. “Maar niemand verbied je om anderen te vragen je te helpen.”
Reageer (2)
Dus eigenlijk komt er via een omweg toch heel wat bij Sicho te liggen, maar dan zonder dat er iemand moeilijk over kan doen
snel verder 9 jaar geleden
Sicho was toch ook de leider van de stam? He de Meermin! Die ken ik!
9 jaar geleden