H 29

'Lazulis keerde terug in paran en trouwde twee maanden daarna met Diana...' Tobias keek om en zag dat Damion in slaap was gevallen. Tobias stond op en liep naar buiten.
Falence en Ashlynn zaten buiten en waren druk in gesprek. Ze keken op toen ze Tobias zagen aanlopen.
'En hoe is Damion?' vroeg Falence, waarbij Tobias knikte.
'Hij slaapt, zijn koorts is gezakt,' sprak hij en Ashlyn zuchtte van verlichting. Ze leunde naar achteren. Tobias liet zich op het gras zakken en liet een klein vlammetje tussen zijn vingers glijden.
'Het is morgen Festive Festival, dus iedereen krijgt vrij. Als Damion daarbij aansterkt,' zei Tobias en de twee vrouwen knikte. 'Laten we hem wakker maken, want hij
moet wat eten en drinken,' zei Ashlynn en kroop overeind om naar binnen te gaan.
Ze stapte de deur door als ze uit verbazing, Damion op de bank zag zitten. Het verband wat om zijn arm zat, lag verspreid op de grond. Hij keek glazig voor zich uit en zijn ogen waren rood van de tranen.
'Damion, je arm moet genezen,' zei ze streng, waarbij Damion geschokken opkeek. Hij haalde zijn schouders op.
'Ik heb geen verband nodig, dit heelt wel,' sprak hij, maar Ashlynn schudde haar hoofd en liet zich naast hem op de bank vallen. Het was voor een lange tijd stil. Ashlynn liet een zucht ontsnappen uit haar mond.
'Morgen is het Festive Festival, dat betekend dat je voor die dag vrij bent van trainingen,' zei ze en Damion keek de ninf aan.
'Vrij he, dan ga ik maar wat nuttigs doen vandaag, zoals....' Damion wilde al staan als Tobias hem terugduwd en een bord aanbood. '...Eten, eerst moet je aansterken en....' Tobias keek naar de arm waar het verband vanaf gehaald was.
'Damion, dat verband zorgt ervoor dat je arm bij elkaar blijft,' zei Tobias eerder met een strenge toon dat zorgzaam. Damion keek naar zijn arm en pakte met beide handen de kom aan, maar kreunde kort door de pijn die zijn arm veroorzaakte.
'Ik zei toch dat je arm in een spalk veel beter is dan gewoon zonder.' Damion zette zijn kom op schoot en keek naar zijn arm. Hij wilde totaal niet dat het in verband gewikkeld werd, dan zag het eruit als een weerloze jongen die niks kon.
Damion nam met zijn goede hand een hap uit de kom en kreeg met moeite de hap naar binnen. Hij had totaal geen honger. Damion kwam overeind en liep met de kom in zijn hand en zette het op de tafel. Zonder wat te zeggen liep hij naar zijn kamer en sloot de deur achter hem.
Damion liet zich tegen de muur op de grond glijden en voelde hoe de tranen achterin zijn ogen, begonnen te prikken. Hij keek naar zijn boog, die aan de haak hing en nam zijn besluit.
Hij pakte zijn boog en liep de deur door, dwars door de kamer naar buiten. Tobias, Ashlynn en Falence wilde hem tegenhouden, maar de jongen was al buiten.
'Damion je arm is niet genezen, je kunt niet trainen.' Damion negeerde Tobias en tilde zijn boog in de juiste houding en voelde aan de pees, zijn arm deed zeer, maar hij moest trainen.
Damion pakte tussen de pijn door, een takje en zette die op de pees. De tak vervormde in een pijl. Damion wilde net schieten als Asmaltys aan kwam vliegen. Zijn elegante lichaam kwam neer op het zachte gras. Zijn groene schubben schitterde in het licht.
Damion liet zijn boog zakken en zakte wat door zijn knieeen en boog zijn hoofd.
De groene draak veranderde terug in een man en keek vriendelijk naar de leerlingdraak. 'Damion, is Tobias binnen?' vroeg hij en Damion knikte. Asmaltys had door dat Damion zijn boog vast had.
'Ik wil dat je met me meeloopt, ik moet dit met Tobias bespreken, waarbij jij het ook moet horen,' zei hij en Damion liep voorop naar zijn huis en zette zijn boog tegen de muur naast de deur.
'Tobias, Asmaltys is hier,' riep hij en de bruinharige man keek geschrokken op bij het zien van de leider.
'Mijn heer, vanwaar deze genoegen?' vroeg hij en Asmaltys ging zonder wat te zeggen zitten en keek vervolgens naar Damion.

'Ik heb groot nieuws voor Damion,' sprak hij en de wenkbrauwen van de jongen schoten omhoog. Tobias was zelf ook gaan zitten en wachtte geduldig af. 'Het is geen groot nieuws, maar Alastor is in zijn slaap overleden. Alastor heeft de wonden van het grote gevecht goed gedragen, maar nu was zijn tijd om naar de grote leider te gaan,' sprak de leider zacht en nu keek hij Damion goed aan.
'Nu Alastor niet meer leeft is het tijd om de nieuwe troonopvolger aan te wijzen, damion morgen zijn de festive festivals en daarbij wil ik dat je Paran laat zien dat je
ze kan leiden,' sprak Asmaltys en Damion was stil van verbazing. Damion zou leider worden van een gehele stad.
Damion dacht na en keek vervolgens naar Tobias.
'ik wil wel, maar ik heb mijn tweede ceremonie nog niet gehad en ook niet mijn eindceremonie om draak te worden,' sprak Damion en wilde wat verder zeggen, maar Asmaltys hief zijn hand.
'We gaan je trainen, daarbij zul je kennis krijgen over het regeren van een stad, na je eindceremonie ben je bereid om tot leider gekroond te worden.' Alles was nog geheel onduidelijk.
Damion knikte uiteindelijk. Tobias zat op de bank en keek vol trots naar zijn leerling dat hij de gebroken arm al lang vergeven was.