Yue

'Nope, het is een lief klein meisje.' Zegt Tessa verbaasd. Ik loop naar haar toe. 'Een meisje?' Dan zie ik haar ook, haar ogen staan angstig en ze deinst achteruit. 'Hey rustig maar.' Zegt Tessa vriendelijk. 'Doe me alsjeblieft geen pijn.' Zegt ze met een zachte en bange stem en mijn hart breekt in duizend stukjes. Wie liet er nou zo'n klein meisje achter in DIT bos? 'Heb je honger?' Vraagt Tessa geruststellend. Het meisje knikt aarzelend en na een korte twijfeling pakt ze Tessa haar hand vast. Samen lopen we naar de anderen en ik zie hun blikken van verbazing. Ik pak wat brood en soep en loop weer terug. Tessa zit met het meisje bij het vuur en ik geef het meisje het eten. Dankbaar pakt ze het aan. 'Zo, ik ben Tessa, dat is Amy, dat zijn Eric en Jak en daar verder op staan Sera en Ingrid, en hoe heet jij?' Vraagt Tessa vriendelijk. 'Ik heet Yue.' Zegt ze verlegen. 'En weet je nog hoe je hier gekomen bent Yue?' Vraag ik nieuwsgierig. Ze schud haar hoofd. 'Nee, ik weet helemaal niets meer, alleen mijn naam.' Haar stem trilt alsof ze elk moment in huilen uit kan barsten. 'Hey het is oké.' Zegt Tessa snel. 'Het maakt niet uit.' Dan komt Eric aangelopen. 'En? Heeft ze al wat kunnen vertellen?' Vraagt hij nieuwsgierig. Ik schud mijn hoofd. 'Nee, ze weet niets meer.' Dan kijkt hij voor het eerst naar het meisje en een zweem van herkenning schiet over zijn gezicht, maar voor ik het echt goed kon zien is het alweer verdwenen. Even kijk ik nog argwanend naar zijn gezicht maar schud dan mijn hoofd als ik zie dat zijn gezicht alleen vol is van onverholen nieuwsgierigheid. Ik maak mezelf gewoon gek. Denk ik bij mezelf. Hongerig schrokt Yue het eten op. Yuriko komt erbij maar zodra ze in de buurt van Yue komt begint ze te grommen en het kleine meisje deinst angstig achteruit. 'Yuriko!' Roept Tessa bestraffend. Yuriko jankt protesterend. 'Waarom deed je dat?' Vroeg Tessa verontwaardigd. Yuriko kijkt verward. 'Ik...ik weet het niet.' Tessa haar blik verzacht. 'Het geeft niet. Yue, dit is mijn wolf Yuriko.' Het kleine meisje aait door de vacht van Yuriko. 'En wat doen jullie hier?' Vraagt ze nieuwsgierig. Snel leggen we uit wat er aan de hand was en haar ogen worden groot. 'Wauw, als ik later groot ben wil ik net zo dapper worden als jullie.' Zegt ze bewonderend. En zo wind ze ons in een paar minuten om haar vinger.

Die nacht houd ik samen met Eric de wacht. Tessa ligt samen met Jake en Yuriko in een tent en Ingrid deelt met Sera en Yue de tent. 'Het is toch vreemd dat er zo'n klein meisje alleen in het bos is, ze wist niet eens waar ze vandaan kwam.' Mijmer ik hardop. Eric knikt instemmend. Ik onderdruk een gaap. 'Ga maar slapen hoor.' Zegt Eric vriendelijk. Ik schud mijn hoofd. 'No waaaaay.' Weer een gaap. 'Ik laat je niet alleen op wacht staan.' Zeg ik verontwaardigd. Eric grinnikt. 'Maar je bent moe.' Werpt hij tegen. 'Dan ben je zo niet fit als het er echt op aan komt, en ik sta toch op wacht?' Ik kijk hem onderzoekend aan maar haal dan mijn schouders op en nestel me tegen de rots. Hij had Ingrid haar leven gered, hij is te vertrouwen.