OO7. Cameron Daniël Brooklyn

Ik stapte onder de douche vandaan en trok een handdoek van het rek af. Ik knoopte hem om mijn middel en opende de deur om de dampen uit de kamer te laten gaan. Er kwam een koude wind naar binnen waardoor ik een paar rillingen kreeg. Ik keek even in de spiegel en droogde mijn haren af met de handdoek van Emily. Ik pakte een potje wax uit een kasje en keek op de gebruiksaanwijzingen. Agjaa, het zal wel goed zijn. Ik pakte het spul in mijn handen en deed mijn haar in het model zoals het hoorde. Ik trok een een trui aan en sprong in mijn spijkerbroek. Ik keurde mezelf nog even in de spiegel en liep daarna de slaapkamer van Emily weer in. 'JOEHOOE' schreeuwde ik door de kamer heen. Emily schrok wakker en keek me boos aan. 'moest dat' zei ze met een slaperig stemmetje. Ik knikte en liep naar haar kleding. Ik gooide haar kleren naar haar toe en gaf haar een glimlach. 'Trek aan' beveelde ik haar. Ze keek me vragend aan en moest toen lachen.' oke dan' zuchtte ze. Ze gooide de dekens van haar af en verdween in de badkamer. Ik rende naar de kamer van Lucas en griste zijn schaatsen van de grond af. Ik liep naar Emily's kamer en pakte ook haar schaatsen. Ik liep zo stil mogelijk naar beneden en propte de schaatsen in een sporttas. Ik rende de trap weer op en keek Emily aan die inmiddels klaar was. 'wat ben jij van plan?' zei ze zacht. Ik pakte haar hand en trok haar mee de trap af. 'Zo te zien ben jij wel hersteld van je ongelukje' zei Emily. Ik moest lachen en trok mijn jas aan. Emily deed hetzelfde en pakte haar autosleutel. 'mag ik rijden?' vroeg ik. 'Wat denk je zelf, meneer ik heb geheugen verlies' zei Emily. Oke ik moet toegeven dat ik ook geen idee had hoe ik een auto moest besturen. 'okeoke' zuchtte ik. Ik nam plaats op de bijrijdersstoel en Emily aan de bestuurderskant. 'Waar gaan we heen?' zei ze. 'Schaatsbaan' zei ik voorzichtig. 'uhm waarvoor?' zei Emily. 'Dat zie je daar wel oke' zei ik. Emily startte de auto en ik drukte op het radioknopje. Het liedje Can't stop dancing van Becky G stond op en ik zag een glimlach op Emily's gezicht. 'Jij vindt dit liedje leuk volgens mij?' grinnikte ik. Emily knikte en draaide het volume omhoog. Ik hoorde Emily zachtjes meezingen waardoor ze begon te blozen. 'Zing wat harder' zei ik boven de muziek uit. 'Weet je het zeker? ik ben echt niet zo goed he' zei ze lachend. Ik knikte en Emily stem klonk nu luider.
Ik luisterde naar haar stem en ze was echt heel goed. Ik probeerde mee te zingen maar het lukte me niet zo goed aangezien ik de tekst niet eens kende. 'CAMERON stop' gilde Emily uit van het lachen. 'Ja niet iedereen is zo goed als dat jij bent' zei ik lachend. Emily's wangen kleurde rood waardoor ik moest lachen. Emily parkeerde de auto en keek me aan. 'Jij gaat mij maar eens leren schaatsen jongedame' Ik stapte uit de auto en trok de sporttas open. 'Stiekemerd' zei ze zacht. Ik pakte Emily's hand en trok haar mee richting de schaatshal. Toen we de ingang naderde begon Emily slomer te lopen. 'Wat is er?' zei ik verbaasd. 'Ik denk niet dat het zo'n goed idee is' zei Emily zacht. 'Tuurlijk wel, er is niks lichamelijks mis met me' Ik draaide een rondje en keek haar weer aan. 'Zie je ?' zei ik. Emily moest lachen en keek nerveus om zich heen. 'Dylan is hier ook' zei Emily. Mijn gezicht ging van een glimlach naar een neutrale stand. 'Dat interesseert me niks' loog ik. 'oke dan' zei Emily wat onzeker. Ik opende de deur en stond direct oog in oog met Dylan. 'Hee mankvoetje, ben jij hier om te kijken hoe ik de sterre van de hemel schaats?' zei Dylan met een gemeen lachje. 'Heel kinderachtig' kaatste Emily hem terug. 'Zooo dus jij durft dat tegen me te zeggen?' zei Dylan verbaasd. Emily werd nu wat verlegener en keek naar de grond. 'Kom me gaan' ik trok Emily mee richting de hal en ging op het bankje zitten. 'Laat hem maar' zei Emily die haar schaatsen aantrok. Ze stapte op het ijs en keek me uitnodigend aan. Ik knoopte de schaatsen dicht en stapte op het ijs. Ik spreidde mijn handen net als een vogel om mijn evenwicht te behouden. 'Jezus wat is dit nu al moeilijk' zuchtte ik. Emily pakte mijn handen en trok me voorzichtig mee vooruit. 'Wow niet zo snel' riep ik lachend. Emily begon te lachen en schaatste achteruit zodat ik alleen mijn evenwicht maar hoefde te houden. Ik probeerde daarna voetje voor voetje mee te bewegen en daarna knikte ik naar Emily dat ze me voorzichtig los kon laten. 'Wowowow' zei ik zacht.

'Het lukt ' riep ik enthousiast. 'Hee vogeltje, dat ziet er goed uit' Riep Liam richting mij. Hij schaatste in mijn richting en pakte mijn hand. 'Emily pak jij zijn anderen hand, dan gaan we wat harder zoals jij dat gewend bent Cam' zei Liam plagerig. Emily pakte mijn anderen hand vast en keek Liam aan. '3,2,1 GO!' riep Liam. Emily en Liam zette hard aan en sleurde mij achter hun aan. In het begin was het extreem eng maar deze snelheid lag me wel. 'Laat is los' riep ik. Liam en Emily keken elkaar wat onzeker aan en hielden me nog steeds vast. 'Laat nou eens los, ik wil het zelf proberen' zei ik nu wat feller. Emily en Dylan lieten dit keer los en ik schaatste met hetzelfde tempo verder. 'Wauw Cameron' Zei Liam die naast me schaatste. Emily was ondertussen wat vertraagd en hield de hockeystick van Liam vast. 'Meer dan dit wordt het toch niet' zuchtte ik. Ik probeerde af te remmen maar al snel lag ik languit op mijn buik op de ijsbaan. 'Verdomme' zei ik boos. Liam maakte een stop en keek me bezorgd aan. 'Gaat het wel?' Ik stond op en knikte voorzichtig. 'Cameron!' Emily kwam zo hard als ze kon mijn richting in schaatsten en maakte net zo'n noodstop als Liam. 'Hoe doen jullie dat toch allemaal' zuchtte ik. 'Cameron, je ging net harder dan dat ik kon? heb je zelf niet in de gaten dat jij veel meer kan dan dat jij denkt' zei Emily hijgend. Ik drukte een kus op haar wang en keek wat verstomt naar mijn schaatsen. 'Mijn lichaam kan het ook allemaal, maar ik weet gewoon niet hoe' ik pakte de Hockeystick van Emily over en staarde er even naar. Ik werd lichtjes in mijn hoofd en zag daarna vagen beelden.
Ik zag hoe ik op het ijs sprong en hoe ik een rondje schaatste van blijdschap, ik hoorde mijn broer naar me roepen en ik zag hoe ik op zijn verzoek reageerde. Ik zag mijn gezicht naar Emily draaiden en ze gaf me een lieve glimlach. Ik hoorde een fluitsignaal en ik zag hoe ik extreem hard richting de puck schaatste. Ik veroverde de puck van mijn tegenstander en ging richting het doel. Bam, de klap volgde en ik zag mezelf richting de grond gaan.
'Cameron?' Liam schudde me wakker en van schrik liet ik zijn stick vallen. 'Ik.. ik zag..' stotterde ik. 'Wat ?' Emily legde haar hand op mijn schouder en weer voelde ik mijn hoofd zwaar worden
Ik zag mezelf naar Emily kijken, ik zag hoe gelukkig ik was, ik wreef met mijn handen langs haar wang en kwam iets dichter naar haar toe. Ik hoorde mezelf zeggen dat ik van haar hield. En Emily keek voorzichtig naar beneden. Ik liftte haar kin op en zag mijn lippen op de haren. We stonden op het ijs volgens mij was het na een schaatswedstrijd van Emily dacht ik.
'Liam doe iets dit is niet goed' gilde Emily. Ik schrok weer van haar stem en hoe haar hand mijn schouder verliet. 'Stop' zei ik zacht. 'Cameron gaat het wel?' zei Emily bezorgt. 'Ik herinner me dingen weer' gilde ik uit' Ik tilde Emily op en draaide op mijn schaatsen een rondje met haar in mijn armen. 'Cameron hoe kan je dat nu opeens?' zei Liam verbaasd. 'Geen idee, ik zag in mijn hoofd hoe ik een rondje schaatste en toen deed ik het maar' zei ik wat verward. 'Sorry Cameron maar we moeten echt terug naar het ziekenhuis met je' zei Emily zacht. Ik knikte en keek haar aan. 'Ik ga jullie spullen wel pakken' Zei Liam die richting de opening schaatsen. 'Emily, mag ik je wat vragen?' Ik pakte haar hand en keek haar aan. 'Ja hoor?' zei ze verbaasd. 'Hebben wij ooit gekust?' Ik voelde mijn wangen rood worden toen Emily begon te blozen. 'Ja' zuchtte ze zacht. 'Ik zag het denk ik net Emily' zei ik met een glimlach. 'Zeg maar niks meer, Rebecca mag het niet weten oke?' zei Emily wat afgeleid. 'Hier' Liam gaf me mijn spullen en trok me van het ijs af. 'Rij jij of ik Emily?' zei Liam. Emily knikte met als teken dat ik met Liam mee moest rijden. Ik had nooit moeten zeggen tegen haar wat ik had gezien... Ik had het zoals gewoonlijk weer eens verpest.