~Chapter Two~

'Calanthe kom je even gedag zeggen tegen Nils zijn vrienden?' roept Bettina me toe vanaf beneden.
'Sure I'm coming,' roep ik terug. Ik leg mijn boek weg en sta op om vervolgens naar beneden te lopen waar vier jongens staan te praten.
'Hey jij moet Calanthe zijn de Engelse uitwisselingsstudent,' zegt een blonde jongen met een glimlach.
'Yea and you're?' vraag ik met een glimlach.
'Daan, Daan Zwierink,' antwoord hij met een glimlach en steekt zijn hand uit. Ik glimlach en schud zijn uitgestoken hand.
'Calanthe dit zijn Rein en Owen,' ik glimlach naar de jongens en schiet ook hun handen.
'Calanthe kan je even helpen met de tafel te dekken,' ik knik en loop richting de keuken waar ik het gas wat lager draai als een pan op het punt staat om over te koken. 'O god maar goed dat je het zag anders hadden we wat moeten bestellen.' Ik grinnik.
'Calanthe kijk je vanavond mee met de film of had je andere plannen?' vraagt Nils en komt samen met de jongens de keuken in gelopen.
'Cal...'
'Cut I never heard my name so much in 5 minutes please calm down. Sure I would like to watch a movie with you guys,' zeg ik terwijl ik 6 placemats pak. Ik duw ze in Nils hand en loop naar een ander kastje en pak de borden.
'Calanthe zou je even naar boven kunnen lopen om Stijn te halen?' vraagt Bettina waardoor Nils in de lach schiet.
'Mam Stijn is er niet hij bleef eten en slapen bij een vriend,' zegt hij lachend waardoor ik een opgelucht zuchtje slaak.
'Volgens mij is iemand hier heel opgelucht,' zegt Daan lachend en pakt van mij de borden aan.. Ik steek mijn tong uit en trek de besteklade open.
'Het is niet te geloven ze is hier nog geen dag en weet alles al beter te vinden dan Stijn,' mompelt Nils' moeder waardoor ik een kleine grinnik niet kan onderdrukken.
'Calanthe mag ik je wat vragen?' vraagt Rein met een glimlach.
'Depended on what it is, Rein,' hij kijkt me verbaast aan.
'Waarom heb je je haar die kleur gegeven?' dit keer is het mijn beurt om verbaast te zijn.
'Did you just really asked a question about my hair?' vraag ik met stomheid geslagen.
'Ja dat deed hij maar hij heeft eigenlijk wel gelijk ik wil het ook wel weten,' zegt Owen gretig.
'You guys are crazy,' mompel ik en loop naar de tafel om ieder bord van een mes en vork te voor zien.
'Calanthe als je het niet wil eggen moeten de jongens dat gewoon accepteren,' zegt Nils waardoor voor mij de druppel valt die de emmer doet overlopen. Ik draai me met een ruk om en ben in 5 stappen bij de deur om vervolgens de trap met twee traptreden tegelijk op te rennen. Ik struikel bijna door de snelheid maar houd me staande om vervolgens naar mijn kamer te gaan naar het raam te lopen en in het raamkozijn te gaan zitten om daar in tranen uit te barsten. Het geklop op mijn deur laat me omkijken. Met tranen in mijn ogen en een snik in mijn stem geef ik de gene aan de andere kant van de deur toestemming om binnen te komen. 'Huil je nou?' Ik schud mijn hoofd draai me weg van de deur en leg mijn hoofd tegen het ijskoude glas waar aan de andere kant en strijd wordt gevoerd tussen de regen en aarde. Twee armen plaatsen zich om mijn middel om me vervolgens wat dichter tegen de persoon aan te drukken. Ik draai me om in zijn greep en plaats mijn hoofd in de holte van zijn schouder waar mijn tranen direct in contact komen met zijn huid zodra ze hun veilige haven verlaten. Hij wiegt me zachtjes door elkaar terwijl mijn ademhaling steeds ongecontroleerde wordt. 'Wat is er Calanthe?'
'Zie die foto op mijn nachtkastje. Kun je hem even pakken?' hij knikt nogmaals en staat op om de foto te pakken.
'Weet je wat ik me net realiseer. Je sprak net twee volledig Nederlandse zinnen goed uitgesproken en grammaticaal ook helemaal goed,' ik grinnik zachtjes en veeg mijn tranen weg als Nils weer naast me komt zitten met de foto.
'This was my band. A gift form heaven,' begin ik mijn verhaal.
'Je zegt was. Zijn jullie uit elkaar gegaan,' ik schud mijn hoofd als ook de andere jongens bij ons komen staan.
'We were best friends. We sang together and we came in the finales of X-factor Great Britain,' ga ik verder. 'It was sabotage one of the other finalists has broken the rams of the car we would go with. If I just had died back there. We all had one big dream. Win the finales of X-factor. And they had an other wish. They wish was then when they died I would paint my hair in these colours. They colours there hair just to be.' Ze waren geschokt probeerde wat te zeggen maar kregen de woorden niet over hun lippen.
'Hoe oud waren ze?' tranen duwen achter mijn oogkassen willen vrijheid maar dat geef ik ze niet. Niet nog een keer.
'Anna was 12, Elsa was 14, Roxy was 13 and Raquel was just turned 14. I was the oldest one 15. But I didn't die,' een traan glijdt langs mijn kin naar beneden maar de traan is niet van mij. Ik kijk naar achter Nils' hoofd ligt op mijn schouder en tranen lopen over zijn wakker. 'Who's crying now?'
'Ik huil niet,' ik grinnik zachtjes en sta op om vervolgens Nils in een knuffel te trekken.
'Of course your not crying my shoulder is always wet,' de jongens grinniken en slaan hun armen om Nils en mij heen. 'I still need breath you know.'Hun grip verslapt en ik sta grinnikend op. 'Come on. Your mom is waiting with diner.'
'Hey, jij rende weg en nu zijn wij de schuldige,' zegt Rein lachend waardoor ik knik.
'Lekker aardig ben jij zeg,' mompelt Daan lachend terwijl we met z'n vijven de trap af lopen.
'Daar zijn jullie dus. Het eten is klaar komen jullie zitten?' vraagt Bettina en de jongens schuiven gelijk aan. Ik grinnik en ga op de enige lege plek zitten. Naast Daan.
'Maar jij hebt dus in een band gezeten zing is iets,' zegt Owen enthousiast.
'That doesn't syms like a good idea to me,' mompel ik waardoor Daan in de lach schiet.
'Je durft het niet he?' vraagt hij lachend.
'I'm not gonna awnser that question,' de jongens moesten ook lachen en zelfs Bettina krijg een glimlach op haar gezicht waardoor ik even grinnikte.
'Dan zie ik dat maar als een ja,' ik grinnik en sla met mijn vakke hand tegen zijn achter hoofd. 'Hé.'
'Hello,' ik glimlach wat me een tik van Daan opleverd.
'Volgende keer zitten jullie niet meer naast elkaar,' beslist Nild lachend.
'There's coming a next time. Oh, no...' De jongens moeten lachen waardoor ik een beledigt geluidje laat horen.
'Calanthe wil jij me zo even helpen met dit op te ruimen,' ik knik naar Bettina terwijl de jongens bijna van hun stoel vallen van het lachen. Ik plaats mijn elleboog in Daans zij waardoor hij me beledigt aan kijkt.
'Who wants to chance his place? I'm not save over here,' vraag ik lachend.
'Ik wissel wel,' zegt Rein nog altijd lachend en wisselt met mij van plaats. Ik geef hem zijn eigen bord en bestek weer terug om vervolgens die van mij aan te pakken. Daan kijkt me sluw aan en ik verschuil me een beetje achter Owen die aan mijn linkerkant zit.
'Gast laat haar even dadelijk mogen jullie elkaar plagen, pesten, treiteren of hoe je het ook wil noemen,' neemt Nils het voor me op. Ik schenk hem een dankbare blik en kijk vervolgens angstig naar Daan die kwaadaardig in zijn handen wrijft. Rein geeft hem een tik op zijn handen waardoor ik in de lach schiet.
'Thank you,' zeg ik lachend en neem vervolgens een hap van mijn eten. 'Withs movie are we going to watch? '
'Een horror film,' mijn gezicht vertrekt en Daan begint te lachen.
'Nee. Daan is gewoon vervelend bezig. We dachten aan Despicale Me 2,' stelt Owen me gerust.
'So we are going to watch some movie where you guyss sang the melody off,' Rein begint te lachen en knikt.