14/01/2015 - Proloog nieuw verhaal

Proloog

Zijn blauwe ogen staarden me doordringend aan. Ze hielden me in een ijzeren greep. Mijn voet haperde eventjes in de lucht en toen ging alles razendsnel. Mijn concentratie en evenwicht waren verstoord. Ik plaatste snel mijn voet maar het was al te laat. Mijn handen maaiden nog even in de lucht voor ik achterover viel. Het publiek hapte als één man naar adem. Mijn handen grepen naar achteren wanhopig op zoek naar de netten die er niet waren. De geschokte blik op zijn gezicht. Medewerkers die de arena opliepen. Ik probeerde in een wanhopige poging een salto te maken om mijn val te breken maar haalde het maar tot een bolletje voor ik met een harde klap de grond raakte. Een pijnscheut schoot door mijn been. Het laatste wat ik zag was een gezicht van een medewerker die wanhopig op mijn wang sloeg om me in de werkelijkheid te houden. Mijn blik werd troebel, alles vervaagde om me heen, toen werd alles zwart voor mijn ogen.